Czy zakłady ubezpieczeń zdrowotnych osiągają zyski?

Jedną z powszechnych zarzutów stawianych w prywatnych zakładach ubezpieczeń zdrowotnych jest to, że odnoszą one korzyści kosztem chorych. Ale przyjrzyjmy się bliżej danym i zobaczmy, dokąd nas to zaprowadzi. Czy prywatne firmy ubezpieczeniowe rzeczywiście osiągają nieuzasadnione zyski?

Jak powszechne jest prywatne ubezpieczenie zdrowotne?

Zanim odpowiem na pytanie o zyski, warto przyjrzeć się, jak powszechne jest posiadanie prywatnego ubezpieczenia zdrowotnego w Stanach Zjednoczonych. Innymi słowy, ile osób może być dotkniętych tym pytaniem.

Według danych Fundacji Kaiser Family Foundation w 2016 r. Około jedna trzecia Amerykanów posiadała publiczne ubezpieczenie zdrowotne (głównie Medicare i Medicaid). Kolejne 9 procent było nieubezpieczonych, ale reszta posiadała prywatne ubezpieczenie zdrowotne, które albo kupowali na własną rękę na indywidualnym rynku (7 procent), albo na pokrycie zapewniane przez pracodawcę (49 procent). Prawie połowa Amerykanów ma pokrycie zapewnione przez pracodawcę, chociaż 60% z nich ma ubezpieczenie, które jest częściowo lub całkowicie finansowane przez pracodawcę (co oznacza, że ​​pracodawca ma własny fundusz na pokrycie kosztów leczenia, zamiast kupować ubezpieczenie zdrowotne od ubezpieczenia zdrowotnego w większości przypadków pracodawca podpisuje umowy z komercyjną firmą ubezpieczeniową w celu administrowania świadczeniami - tak, aby zarejestrowani posiadali karty identyfikacyjne, na przykład Humana lub Anthem - ale to pieniądze pracodawcy są wykorzystywane do spłaty należności, w przeciwieństwie do pieniędzy towarzystwa ubezpieczeniowego).

Ale wielu beneficjentów Medicare i Medicaid ma również ubezpieczenie, które jest świadczone przez prywatną firmę ubezpieczeniową, pomimo faktu, że są zapisani w publicznych planach opieki zdrowotnej. 33 procent beneficjentów Medicare jest zapisanych w planach Medicare Advantage prowadzonych przez prywatnych przewoźników ubezpieczeń zdrowotnych, a 39 stanów ma umowy o opiekę medyczną zarządzane przez Medicaid z prywatnymi przewoźnikami w celu pokrycia niektórych lub wszystkich zarejestrowanych w systemie Medicaid. Nawet wśród pierwotnych beneficjentów Medicare, jedna czwarta ma plany Medigap zakupione od prywatnych przewoźników ubezpieczeń zdrowotnych i ta liczba rośnie (wzrosła o 6 procent w porównaniu z 2013 r. Do 2015 r. Sam).

Kiedy to wszystko zestawimy, jasne jest, że znaczna liczba Amerykanów ma ubezpieczenie zdrowotne, które jest zapewniane lub zarządzane przez prywatną firmę ubezpieczeniową. Prywatne towarzystwa ubezpieczeń zdrowotnych mają tendencję do złego rapowania, jeśli chodzi o koszty opieki zdrowotnej.

Czy zyski ubezpieczycieli są nierozsądne?

Liczne artykuły zostały napisane przez osoby próbujące znaleźć zasięg w okresach otwartej rejestracji. Niektóre z nich wydają się kojarzyć dochody z zyskami, co zwiększa zamieszanie. Oczywiście główni ubezpieczyciele ubezpieczeń zdrowotnych mają znaczne dochody, biorąc pod uwagę, że pobierają składki od tak wielu ubezpieczonych.

Jednak niezależnie od tego, ile przewoźnicy przychodu zbierają w ramach składek, są zobowiązani do wydawania większości z tego tytułu na zgłoszenia medyczne i poprawę jakości opieki zdrowotnej. I chociaż powszechna krytyka mówi, że firmy ubezpieczeniowe płacą za dużo swoim dyrektorom generalnym, to bardziej odzwierciedla fakt, że ogólny wzrost płac dyrektora generalnego znacznie przewyższył ogólny wzrost płac w ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci.Wśród 40 firm z najlepiej opłacanymi dyrektorami generalnymi nie ma operatorów ubezpieczeń zdrowotnych, chociaż istnieje kilka firm farmaceutycznych.

Tak więc, podczas gdy wynagrodzenie dyrektora generalnego w wysokości siedmiu lub ośmiu osób wydaje się przeciętnemu pracownikowi absurdalne, jest to z pewnością zgodne z korporacyjną normą. A prezesi towarzystw ubezpieczeń zdrowotnych nie należą do najlepiej opłacanych prezesów dużych firm. Pozostaje faktem, że wynagrodzenia są częścią kosztów administracyjnych, które firmy ubezpieczeniowe muszą ograniczyć zgodnie z przepisami ustawy MLR (Affordable Care Act). I tak są zyski.

Zgodnie z zasadami MLR, ubezpieczyciele, którzy sprzedają ubezpieczenie zdrowotne dla osób indywidualnych i małych grup, muszą przeznaczyć co najmniej 80% składek na oświadczenia medyczne i poprawę jakości dla członków. Nie więcej niż 20 procent przychodów ze składek można wydać na całkowite koszty administracyjne, w tym zyski i wynagrodzenia. A dla ubezpieczycieli, którzy sprzedają duże grupy, minimalny próg MLR wynosi 85 procent. Ubezpieczyciele, którzy nie spełniają tych wytycznych (tj. Wydają więcej niż dozwolony procent na koszty administracyjne, bez względu na przyczynę) są zobowiązani do przesyłania rabatów swoim członkom. W pierwszych sześciu latach wdrażania zasad MLR ubezpieczyciele rabatowali 3,24 miliarda dolarów dla konsumentów.

Ile wynosi zysk ubezpieczycieli zdrowotnych?

Jeśli spojrzymy na średnie marże zysku według branży, zakłady ubezpieczeń zdrowotnych są w pojedynczych cyfrach. Z punktu widzenia branży prawniczej, nieruchomości i księgowości średnia marża zysku przekracza 17 procent. Jeśli chodzi o opiekę zdrowotną, na pewno istnieją bardzo opłacalne sektory, w tym laboratoria medyczne i diagnostyczne oraz przemysł farmaceutyczny.

Jednak ubezpieczenie zdrowotne nie ma takiej rentowności, jaką mogą wygenerować segmenty branżowe - częściowo dlatego, że ubezpieczenie zdrowotne jest znacznie bardziej uregulowane. Jak opisano powyżej, ACA skutecznie ogranicza zyski, które ubezpieczyciele mogą generować, ograniczając całkowite koszty administracyjne (w tym zysk) jako procent przychodów. Ale nie ma podobnych wymagań dla szpitali, producentów urządzeń lub producentów leków.

Jednak zyski w branży ubezpieczeń zdrowotnych rosną w ostatnich latach, napędzane w dużej mierze przez wzrost na rynkach opieki Medicare Advantage i Medicaid. Zasady ACA dotyczące medycznej straty nie mają zastosowania do prywatnych planów, które biorą udział w rynku Medicare i Medicaid, chociaż plany te muszą wygrywać z rządami (rządy stanowe na kontrakty opieki zarządzane przez Medicaid, a rząd federalny plany Medicare Advantage)). Muszą więc dostarczyć rządowi wartość netto, aby wygrać te kontrakty.

Dolna linia zysków dla prywatnych firm ubezpieczeniowych: Rozsądne czy nieuzasadnione?

Koszty opieki zdrowotnej są czynnikiem decydującym o składkach na ubezpieczenie zdrowotne. To prawda, że ​​prywatne zakłady ubezpieczeń zdrowotnych płacą swoim prezesom konkurencyjne wynagrodzenie i muszą pozostać opłacalne, aby pozostać w interesach. Ale ich zyski są skromne w porównaniu z wieloma innymi branżami.

Istnieje niewątpliwie uzasadniony argument przemawiający za całkowitym wyeliminowaniem motywów zysku z opieki zdrowotnej, co napędza wzrost poparcia dla pojedynczego płatnika w USA. Zwolennicy systemu jednego płatnika ogólnie twierdzą, że opieka zdrowotna jest z natury odmienna od innych branż, oraz nie powinny być nastawione na zysk. Z drugiej strony, zwolennicy opartego na zysku systemu opieki zdrowotnej uważają, że zysk jest niezbędny do wspierania innowacji i poprawy jakości.

Obecnie ubezpieczyciele zdrowotni są jedynym segmentem sektora opieki zdrowotnej, w którym zyski są bezpośrednio ograniczane. W pozostałej części branży (np. W szpitalach, producentach urządzeń, lekach itp.) Podejmowane jest bardziej wolnorynkowe podejście. Na pewno istnieje argument, aby wyeliminować lub dodatkowo ograniczyć zyski generowane w branży ubezpieczeń zdrowotnych, ale istnieje podobny argument za redukcją lub wyeliminowaniem zysków w ogóle w służbie zdrowia.

Jeśli masz dodatkowe pytania po przeczytaniu o zyskach, dowiedz się o najlepszych zasobach do wyszukiwania informacji na temat ubezpieczenia zdrowotnego i polityki zdrowotnej.