Wpływ przewlekłego bólu rodzica na dzieci

Jeśli masz przewlekły ból, czy ma to wpływ na to, czy twoje dziecko ma również chroniczny ból? Jest to złożone pytanie, a badanie tego, czy taki związek istnieje, jest mieszane.

Aby dalej badać to potencjalne połączenie, eksperci zaczęli wnikać głębiej w relację rodzic-dziecko.

Jednym z czynników, które odkryli jako odgrywanie potencjalnej roli w wywieraniu wpływu na chroniczny ból rodzica i przewlekły ból dziecka, jest struktura rodziny (innymi słowy, ich sytuacja życiowa). Zostało to odkryte przez badaczy dużego norweskiego badania przeprowadzonego w Jama Pediatrics.

Definiowanie przewlekłego bólu

Autorzy badania w Jama Pediatrics zdefiniowany "przewlekły niespecyficzny ból" w populacji nastoletnich potomstwa jako ból występujący co najmniej raz w tygodniu przez trzy miesiące.

"Przewlekły ból wielogałęziowy" zdefiniowano jako przewlekły niespecyficzny ból, który wystąpił w co najmniej trzech miejscach w ciele (na przykład w brzuchu, plecach i głowie).

W przypadku dorosłych ból przewlekły definiowano jako ból występujący przez ponad sześć miesięcy (jest to standardowa definicja).

Wpływ bólu rodzicielskiego na ich nastoletnie dzieci

W badaniu ponad 7000 nastolatków i młodych dorosłych (w wieku od 13 do 18 lat) wypełniło ankietę dotyczącą bólu. Kwestionariusz szczegółowo zapytał, czy doświadczyli bólu w ciągu ostatnich trzech miesięcy i jak często (na przykład "rzadko", "raz w tygodniu" lub "prawie codziennie").

Następnie ponad czterdzieści tysięcy dorosłych wypełniło kwestionariusz odpowiadający na następujące pytania:

• "Czy masz teraz fizyczny ból trwający dłużej niż 6 miesięcy?"
• "Jak silny jest twój fizyczny ból w ciągu ostatnich 4 tygodni?" (odpowiedzi były albo bezbolesne, bardzo łagodne, łagodne, umiarkowane, silne lub bardzo silne)

Ponieważ badanie odbyło się w Norwegii, kwestionariusze od nastolatków i młodych dorosłych można było powiązać z kwestionariuszami ich rodziców za pomocą osobistych numerów identyfikacyjnych (każdy w Norwegii ma taki sam). Po powiązaniu rodziców z dziećmi, badacze pozostawili ponad 5300 nastolatków lub młodych dorosłych, którzy mieli przynajmniej jednego rodzica, który także brał udział w ankiecie.

Analizując kwestionariusze zarówno u rodziców, jak i ich nastoletnich dzieci, stwierdzono, że przewlekły ból u matki lub ojca był związany z przewlekłym niespecyficznym i przewlekłym bólem wielogałęziowym u ich dzieci. Szanse na ten ból u dzieci były nawet większe, gdy zarówno matka, jak i ojciec zgłaszali ból.

Te powiązania pozostały takie same, nawet w przypadku badaczy prowadzących badania w zakresie zmiennych takich jak płeć, wiek i status społeczno-ekonomiczny.

Co to znaczy?

Powyższe wyniki sugerują, że istnieje silne powiązanie między chronicznym bólem rodzica a chronicznym bólem jego nastoletnich dzieci.

Czemu? Prawdopodobnie rodzic z przewlekłym bólem daje dzieciom więcej ekspozycji na zachowania związane z bólem, co powoduje, że są bardziej naiwni i / lub skupiają się na bolesnych objawach fizycznych. Inną myślą jest, że rodzic z przewlekłym bólem może dać dziecku więcej uwagi na objawy związane z bólem lub być bardziej nadopiekuńcze, co może wpływać, nawet prawdopodobnie wzmacniać, ból dziecka.

Ponadto fakt, że prawdopodobieństwo wystąpienia przewlekłego bólu jest większe, gdy oboje rodzice cierpią z powodu bólu przewlekłego w porównaniu z jednym rodzicem (lub rodzicem bez rodzica) może wskazywać na oznakę dystresu w rodzinie - podają autorzy badania. Innymi słowy, być może zewnętrzne stresory powodują rodzinną dysfunkcję, która powoduje, że wielu członków rodziny zgłasza przewlekły ból.

Struktura rodzinna może być czynnikiem łączącym rodzicielską z przewlekłym bólem dziecka

Oprócz zbadania związku między bólem rodzicielskim i potomstwem, badacze zbadali również zmienną, która może wpływać na to powiązanie: strukturę rodziny (sytuacja życiowa).

Badanie wykazało, że częstość występowania bólu u nastolatków i młodych dorosłych została zmniejszona wśród osób, które mieszkały z obojgiem rodziców, w przeciwieństwie do jednego z rodziców.

Ponadto, wśród młodzieży i młodych dorosłych żyjących głównie z matką, prawdopodobieństwo wystąpienia przewlekłego bólu było większe, jeśli matka cierpiała na chroniczny ból. Szanse na przewlekły ból wielogałęziowy (co oznacza ból w 3 lub więcej obszarach ciała) były jeszcze większe, jeśli nastoletnie dzieci żyły głównie z matką i nowym partnerem matki, w przeciwieństwie do samej tylko matki.

Z drugiej strony, jeśli nastoletnie dzieci żyły głównie z ojcem (lub ojcem i nowym partnerem), ich prawdopodobieństwo wystąpienia bólu wzrosło, gdy matka lub ojciec cierpieli na przewlekły ból, chociaż związek pomiędzy bólem w wielu miejscach u potomstwa było silniej związane z przewlekłym bólem ojca.

Ogólnie rzecz biorąc, badanie to wzmacnia aspekt środowiskowy przewlekłego bólu, zwłaszcza u dzieci. Innymi słowy, nie tylko czynniki biologiczne odgrywają istotną rolę w doświadczaniu przewlekłego bólu, ale także w przypadku osób psychospołecznych, z którymi dziecko żyje i na co dzień wchodzi w interakcje.

Inne interesujące punkty w badaniu

Badanie wykazało również, że więcej kobiet płci żeńskiej i więcej matek cierpiało na przewlekły ból niż dzieci płci męskiej lub ojcowie. Sugeruje to, że wśród nastolatków i osób dorosłych zgłaszających ból występuje różnica płci.

Ponadto dzieci z objawami lękowymi i depresyjnymi częściej cierpiały z powodu przewlekłego bólu, podobnie jak ich rodzice. Jest to częste stwierdzenie i często nie jest jasne, co było pierwsze, ból lub lęk / depresja - zagadka z kurczakiem a jaja. Często ból i objawy psychiatryczne odżywiają się nawzajem tworząc błędne koło.

W końcu zmniejszyła się częstość zgłaszania bólu chronicznego zarówno u matek, jak i ojców, w miarę wzrostu poziomu wykształcenia i dochodów. Podobnie jak struktura rodziny, wspiera to rolę czynników środowiskowych w modulowaniu przewlekłego bólu.

Słowo od DipHealth

Badanie to nie tylko wspiera wieloaspektowy charakter przewlekłego bólu u młodzieży i młodych dorosłych, ale także sugeruje, że przy leczeniu przewlekłego bólu u dzieci należy wziąć pod uwagę środowisko rodzinne.

Jeśli masz dziecko z przewlekłym bólem, punktem wyjścia dla ciebie jako rodzica jest zastanowienie się, w jaki sposób twoja rodzina może być wykorzystywana jako pozytywne narzędzie pomagające dziecku radzić sobie lepiej z jego bólem. Oczywiście, nie noście tego ciężaru w pojedynkę - porozmawiajcie z lekarzem dziecka i zespołem opieki medycznej.

• Dzielić
• Trzepnięcie
• E-mail
• Tekst

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• American Pain Society. (Styczeń 2012). Ocena i postępowanie z dziećmi z przewlekłym bólem.
• Hoftun GB, Romundstad PR, Rygg M. Stowarzyszenie rodzicielskiego przewlekłego bólu z przewlekłym bólem u młodzieży i młodych dorosłych: dane dotyczące powiązań rodzinnych z badania HUNT. JAMA Pediatr. 2013 styczeń; 167 (1): 61-9.
• Palermo TM, Holley AL. Znaczenie środowiska rodzinnego w przewlekłym bólu u dzieci. JAMA Pediatr. 2013 Jan; 167 (1): 93-94.