Jak trudności w uczeniu się mogą wpływać na zachowanie

Edukacja od dawna bierze pod uwagę wpływ zachowania na uczenie się. Ale co, jeśli dziecko nie ma umiejętności niezbędnych do wykonywania oczekiwanych zadań i wyświetla zachowania, które pomagają mu uniknąć niepożądanych zadań lub uciec przed nimi?

Frustracje i wyniki

Nauczyciele widzieli, jak dzieci źle się zachowują podczas lekcji w szkole.

Na przykład:

• 10-latek, który stwierdza mnożenie, staje się sfrustrowany i rzuca furię, gdy zostaje poproszony o rozwiązanie problemów.
• 13-latek, który ma trudności w koncentrowaniu się na zajęciach, rozpraszają hałas poza salą lekcyjną i ma wybuch, zatrzaskując książkę i mówiąc, że nie może czytać, ponieważ jest zbyt wiele rozrywek wokół niego.
• 16-latek, który czyta na poziomie czwartej klasy, często pomija szkołę. Ale kiedy chodzi na zajęcia, wydaje się znudzony. Kiedy nauczyciel prosi go, aby czytał na głos, rzuca książkę na podłogę i używa nieprzyzwoitego języka i nazywa czytanie "głupim", aby poinformować nauczyciela, że ​​nie przeczyta tego fragmentu.

Powyższe przykłady skłaniają nas do głębiej zakorzenionych, podstawowych przyczyn buntowniczych zachowań u dzieci z trudnościami w uczeniu się. Badania pokazują, że małe dzieci, młodzież i dorośli z LD często wykazują dezorientujące i sprzeczne profile wydajności. Wykonują pewne zadania całkiem dobrze, jednocześnie z trudem radząc sobie z innymi zadaniami. Na przykład dziecko może być bardzo jasne i ma tęsknotę za wiedzą, ale ma trudności z zachowaniem się odpowiednio po umieszczeniu w grupie czytającej z rówieśnikami. Często się denerwuje, a nauczyciel musi ją usunąć z grupy. Dziewczyna lubi słuchać opowiadania czytanego grupie, ale kładzie głowę na podłodze i zaczyna kopać stopy, prosząc ją o przeczytanie na głos.

Jedną z najgorszych rzeczy, jakie niepełnosprawność intelektualna może wyrządzić dziecku, jest wyniszczający wpływ na ich poczucie własnej wartości. Pomimo starań rodziców i nauczycieli o sukces akademicki dziecka, powtarzające się rozczarowania i brak sukcesu akademickiego dla wielu dzieci z LD może spowodować stan zwany "wyuczoną bezradnością". Te dzieci mogą nazywać się "głupimi" i wierzą, że nie ma nic mogą zrobić, aby stać się mądrzejszymi, polubić ich rówieśników, być zrozumiane przez nauczycieli i innych dorosłych w społeczności szkolnej. Kiedy odnoszą sukcesy w zadaniu, często przypisują je szczęściemu, a nie inteligencji i ciężkiej pracy.

Drs. Sally i Bennett Shaywitz, z Yale University, wskazali w swoich badaniach, że dzieci z dysleksją często są błogosławione "morzem mocnych stron". Podczas gdy mają trudności z odkodowaniem fonologicznych składników słów, są otoczone mocnymi argumentami, problemami. rozwiązywanie, rozumienie, tworzenie koncepcji, krytyczne myślenie, ogólna wiedza i słownictwo.

Behawioralne znaki ostrzegawcze uczącej się niepełnosprawności

Niepełnosprawność intelektualna dziecka może skutkować emocjonalnym porażeniem, które wpływa na ich codzienne interakcje z nauczycielami i rówieśnikami w szkole, z rodzicami w domu i innymi osobami w społeczności.

Ostrzegawcze oznaki trudności w uczeniu się obejmują:

• Nie chcąc iść do szkoły.
• Mówiąc obraźliwe komentarze na temat jego własnych umiejętności, takich jak: "Jestem głupi. Poddaję się. Nie mogę tego zrobić. "
• Unikanie zadań domowych.
• Powiedzenie pracy jest zbyt trudne.
• Obwinianie nauczyciela za złe oceny.
• Nie chcę pokazywać zadań domowych rodziców.
• Odmowa wykonania zadania lub zadania w klasie.
• Wystawianie fizycznych dolegliwości (np. Bóle brzucha, bóle głowy, lęki i / lub depresja).
• Odmowa przestrzegania zasad obowiązujących w klasie w celu usunięcia z klasy i uniknięcia wykonywania pracy.
• Odmawiając komunikacji, aby uniknąć konfrontacji: "Co się dzieje w tych testach matematycznych?" "Nie chcę o tym rozmawiać."
• Opuszczać lekcje.
• Zastraszanie rówieśników.

Funkcjonalna ocena behawioralna

Może zaistnieć konieczność ukończenia funkcjonalnej oceny zachowania, która jest kompletnym i obiektywnym procesem rozwiązywania problemów w celu zajęcia się problemem uczniów. Ocena opiera się na niezliczonych technikach i strategiach, które obiektywnie obserwują zachowanie dziecka w różnych warunkach i podczas różnych rodzajów aktywności. Obejmuje również wkład poprzez ankiety i spotkania z personelem szkolnym. Głównym celem oceny jest pomoc zespołom IEP w określeniu odpowiednich interwencji w celu bezpośredniego rozwiązania problemu.

Może być trudno określić, czy niepełnosprawność intelektualna dziecka bezpośrednio przyczynia się do tego typu zachowań, czy też uruchamia je. Stresory związane z rodziną mogą mieć znaczący wpływ na zachowanie w szkole. Jeśli dziecko wykazuje zachowania nadpobudliwe, impulsywne lub rozproszone, ważne jest również, aby specjalista zobaczył, czy dziecko ma zaburzenia związane z uwagą, takie jak ADHD lub stan psychiczny.

Oprócz niepełnosprawności intelektualnej posiadanie problemów społecznych może mieć wpływ na poczucie własnej wartości dziecka. Dzieci z LD często mają trudności z prośbą o pomoc w sytuacjach związanych z rówieśnikami. Brakuje im umiejętności emocjonalno-emocjonalnych niezbędnych do radzenia sobie z presją rówieśników, znęcaniem się nad nimi i odczytywaniem społecznych sygnałów innych. Mogą mieć problemy ze zrozumieniem, jak prawidłowo współpracować z nauczycielami i rówieśnikami z przeciwnej płci.