Jak pomóc dziecku radzić sobie z odrzuceniem społecznym

Może to być stresujące obserwowanie odrzucenia przez twoje dziecko. Podczas gdy chcesz być tam, aby ich chronić, w tym wieku przejściowym ważne jest, abyś dał im narzędzia do samodzielnego odrzucania społecznego. Oto wskazówki, które możesz podjąć, aby pomóc dziecku w samodzielnym odrzuceniu.

1. Zachęć dziecko do zastanowienia się nad odrzuceniem

Odrzucenie społeczne może być bardzo bolesne dla dzieci, prawdopodobnie dlatego, że atakuje pewne podstawowe potrzeby psychologiczne na tym etapie rozwoju. Początkowy ból odrzucenia często mija, gdy dziecko zastanawia się nad sytuacją, może łatwiej ją poradzić. Pomóż dziecku uporać się z odrzuceniem, zachęcając do autorefleksji. Po pierwsze, poproś swoje dziecko, aby zastanowiło się, kto odrzucił: czy był to prawdziwy, długoletni przyjaciel czy po prostu znajomy? Po drugie, zachęć swój mózg do zastanowienia się, dlaczego doszło do odrzucenia: czy Twoje dziecko prawidłowo zrobiło coś złego, czy też jego rówieśnicy celowo lub złośliwie wyodrębniają twoje dziecko. Kolejne kroki będą zależeć od konkretnych odpowiedzi na te pytania. Niezależnie od tych odpowiedzi sam akt refleksji może pomóc dziecku wyjść poza początkowy ból ostracyzmu w zdrowszą mentalną przestrzeń.

2. Naucz różnicę między konstruktywną krytyką a werbalnym nadużyciem

Ze względu na wyjątkową potrzebę akceptacji przez nastolatków, mogą one stanowić wrażliwość na dezaprobatę, która może być uzasadniona. Ważne jest, aby nauczyć dziecko, jak konstruktywna krytyka wygląda w porównaniu do obelg słownych. Wyjaśnij, jak ważna jest intencja czytania, aby wyrządzić krzywdę lub pomóc w animacji. Naucz je zadawać pytania, dlaczego tak mówisz, co przez to rozumiesz, w jaki sposób próbujesz mi pomóc itd. Ucząc je zadawania wyjaśnień, mogą być bardziej wyrozumiałe, gdy konstruktywna krytyka jest im przedstawiana. Tak samo, ucz ich, jak wygląda słowne obrażanie, takie jak kpiny, publiczne zawstydzenie, a nawet ciche traktowanie. Pokazując dziecku, jak wskazać na bullying werbalny, mogą lepiej wybrać swoich przyjaciół i współpracowników, a także nauczyć się konstruktywnej krytyki.

3. Wzmocnij umiejętności społeczne swojego dziecka

Społeczne odrzucenie może nastąpić z przyczyn kiciowych, powierzchownych lub z przyczyn niezwiązanych z danym dzieckiem. Innym razem może to być przyczyną złych umiejętności społecznych dziecka. W takim przypadku możesz skupić się na nauce swojego dziecka lepszego czytania wskazówek społecznych - na przykład gdy osoba próbuje zakończyć rozmowę lub gdy ktoś jest zbyt zajęty, aby rozmawiać. Możesz także zachęcić dziecko, aby unikało przesadnych informacji osobistych i stało się lepszym refleksyjnym słuchaczem.Możesz uczyć tych zachowań, modelując je samemu. Możesz także wskazać przypadki, gdy twoje dziecko zachowuje się mniej niż społecznie pożądane, jednocześnie chwaląc go za czas, w którym zachowuje się dobrze. Większość dzieci, które doświadczyły ostracyzmu, będzie otwarte na te lekcje. W rzeczywistości badania pokazują, że dzieci stają się z natury bardzo czujne, jeśli chodzi o sygnały społeczne po odrzuceniu.

4. Ogranicz ekspozycję swojego dziecka na bolesne sygnały

Chociaż fizyczne rany goją się dość szybko, psychologiczny ból odrzucenia społecznego może trwać długo. Dzieje się tak, ponieważ ból psychiczny może być świeży za każdym razem, gdy odrzucenie jest odradzane psychicznie, wynika z badań psychologicznych. Wskazówki odnoszące się do odrzucenia mogą zachęcać do takiego mentalnego przeżywania. W związku z tym należy ich unikać, gdy tylko jest to możliwe. Na przykład, jeśli wiesz, że rówieśnicy, którzy wyrzucili dziecko z więzienia, byli wielkimi fanami określonej grupy muzycznej, możesz uniknąć omawiania tej grupy lub odtwarzania muzyki, gdy dziecko jest w samochodzie. Możesz też być ostrożny, aby nie zadawać pytań o przyjaciół, którzy byli obustronni zarówno dla twojego dziecka, jak i dla rówieśnika, który odrzucił. Oczywiście nie możesz chronić swojego dziecka przed wszelkimi wskazówkami; jeśli zostanie odrzucony w szkole, prawie na pewno będzie musiał codziennie znosić te same drzwi. To powiedziawszy, każdego dnia, który minął, a on nie jest dalej ostracyzowany, tym mniejsza będzie moc odrzuconych sygnałów.

5. Rozważ doradztwo lub inne formy wsparcia

Poświęć trochę czasu na zastanowienie się, czy Twoje dziecko wykazuje objawy depresji lub innych zaburzeń społecznych. Jeśli nie masz pewności, skonsultuj się ze specjalistą ds. Zdrowia psychicznego i zaplanuj sesję doradczą, jeśli istnieje powód do niepokoju. W razie potrzeby profesjonalista może pomóc twojemu uczniowi zmienić sposób, w jaki przetwarza odrzucenie społeczne. W rezultacie Twoje dziecko może być mniej prawdopodobne, aby wielokrotnie przeżywać ból ostracyzmu. Znajdź także sposoby na wspieranie pozytywnego rozwoju społecznego Twojego dziecka poprzez wspieranie jego aspiracji do robienia pewnych rzeczy społecznie, takich jak udział w wydarzeniach z przyjaciółmi, wzięcie udziału w nowej lekcji tańca lub nauka gry. Najważniejszą rzeczą do zapamiętania jest bycie obecnym i dostępnym dla dziecka w tym newralgicznym momencie jego rozwoju. Jeśli uda ci się utrzymać rozmowę, wygrałeś połowę bitwy.