Jak Online Shaming wpływa na ofiary napaści na tle seksualnym

Co 98 sekund ktoś w Stanach Zjednoczonych jest napastowany seksualnie. I częściej niż nie, ta ofiara jest nastolatką. W rzeczywistości, kobiety w wieku od 16 do 19 lat są cztery razy bardziej narażone na ofiary napaści seksualnej niż ktokolwiek inny w populacji ogólnej.

Co gorsza, nastolatki, które następnie zawstydzają dziewczęta w Internecie, po tym, jak zostały zaatakowane, mają coraz większy trend, czasami wykorzystując materiał wideo z ataku wraz z imieniem i słowem. Dla wielu dziewcząt to wstydliwe i publiczne upokorzenie jest jak atakowanie po raz drugi. Większość dziewcząt zgłasza, że ​​w rzeczywistości bolesne jest poradzenie sobie z nimi, niż pierwszy atak. I w rezultacie niektóre młode kobiety w wyniku tego odbierają sobie życie.

Dwa wybitne przypadki napaści na tle seksualnym i wstydu online dotyczą rodowitej Kalifornii, Audrie Potts i kanadyjskiego Rehtaeha Parsonsa. W obu przypadkach młode dziewczęta brały udział w przyjęciu, miały za dużo do wypicia i zostały zgwałcone, gdy nie reagowały. Zdjęcia z napaści zostały później opublikowane online wraz z bolesnymi komentarzami i innuendos. Otrzymywali także okrutne wiadomości tekstowe i zaproszenia na seks, gdy byli odizolowani i opuszczeni przez swoich przyjaciół i rówieśników. Upokorzenie i ból, jaki odczuli po napaści seksualnej, spotęgowały wstyd i obwinianie, które miało miejsce. W końcu obie dziewczyny nie mogły już dłużej odczuwać bólu i popełniły samobójstwo.

Dlaczego nastolatki wstydzą się ofiar handlu seksualnego online?

Bardzo niewielu, jeśli w ogóle, rówieśnicy staną w obronie ofiary seksualnej nastolatki. Zamiast tego często angażują się w publiczne upokorzenie i obwinianie ofiary. Podczas gdy istnieje wiele czynników, które wpływają na tego typu zachowania, w tym presję rówieśników, klik i przytłaczające pragnienie dopasowania się, wstyd, który ma miejsce, zdumiewa dorosłych.

Ale niektórzy badacze wskazują, że główną przyczyną obwiniania przez ofiary jest to, że świadkowie i świadkowie nie chcą czuć się poza kontrolą. Uświadomienie sobie, że każdy może stać się ofiarą, oznacza, że ​​nie wszystko jest pod ich kontrolą. W rezultacie często łatwiej jest obwiniać ofiarę, niż zdawać sobie sprawę, że napaść na tle seksualnym może spotkać każdego. Łatwiej jest zapytać, co zrobiła, aby to zrobić, lub założyć, że sama przyniosła to, niż rozpoznać fakt, że jeden lub więcej ich kolegów może w ten sposób naruszyć inną osobę.

Co więcej, wiele osób uważa, że ​​łatwiej jest wczuć się w chłopców dopuszczających się napaści i próbować uchronić ich od kary, niż znaleźć sprawiedliwość dla dziewcząt. Zamiast ludzi wypowiadających się przeciwko atakowi, zadają sobie pytanie "co ona zrobiła, aby to spowodować?" Lub "powinna była wiedzieć, że nie powinna tak dużo pić".

Innym zjawiskiem w pracy związanym z oszustwami online jest odwaga, a czasem anonimowość, której doświadczają młodzi ludzie, gdy znajdują się za ekranem komputera. Często o wiele łatwiej jest powiedzieć coś trudnego z domu, niż publicznie powiedzieć to samo. Ale to, o czym dzieci mają tendencję do zapominania, to fakt, że zamieszczanie komentarzy w mediach społecznościowych jest bardzo publicznym aktem. To tak, jakby krzyczeć ich myśli na środku rynku. Mnóstwo ludzi czyta to, co piszą i jest pod wpływem tego, tak samo, jakby go wykrzykiwali.

Kluczem do zapobiegania tego rodzaju ataku online przez uczniów jest zachęcenie ich do wczucia się w ofiarę.Pomaga również, jeśli widzą obrażenia, jakie ich ofiary wyrządzają jej ostre słowa, osądy i komentarze. Uświadomienie im, że to, co przechodzi ofiara, jest niezwykle bolesne, pomaga zapobiegać wstydom w sieci.

W jaki sposób Online Shaming wpływa na ofiary napaści na tle seksualnym?

Kiedy ktoś jest molestowany seksualnie, zdarza się, że obwiniają się za to, co się stało. Krytykują się wewnętrznie za to, że nie są w stanie powstrzymać napaści seksualnej lub nie robić czegoś innego. Ofiary szturmu często odczuwają wielki wstyd z powodu tego, co się z nimi stało.

Aby wyleczyć się z tego traumatycznego doświadczenia, to, co naprawdę muszą usłyszeć od ludzi, to, że nie zasługują oni na atak, że nie spowodowali tego i że nie są winni. Ale nie dzieje się tak, gdy są zawstydzeni w Internecie za traumę, którą znosili. Zamiast tego są ofiarami wywoływania nazwisk, szaleńczego zawstydzenia i cyberprzemocy, a to wszystko potęguje wstyd, jaki odczuwają.

Co więcej, to publiczne upokorzenie może mieć wyniszczający wpływ na ich powrót do zdrowia. W rzeczywistości, badania wskazują, że gdy młode dziewczęta są obwiniane za napaść na tle seksualnym, zgłaszają większy niepokój, zwiększoną depresję i więcej myśli o samobójstwie. Obwinianie się ofiary może również pogorszyć lęk i zespół stresu pourazowego. Wszystkie te rzeczy stoją na drodze do odzyskania.

Ofiary także mogą czuć się beznadziejne, samotne i odizolowane, zwłaszcza gdy ich przyjaciele wydają się znikać i nikt im nie odpowiada. W końcu ta cisza ze strony tak zwanych przyjaciół wraz z obrażaniem i obwinianiem przez ofiary tworzy kulturę gwałtu.

Co ma z tym wspólnego kultura gwałtu?

Kultura gwałtu w Stanach Zjednoczonych jest pielęgnowana przez przekonanie, że ofiara jest w jakiś sposób winna za atak, który przeżyła. Innymi słowy, ludziom łatwiej przychodzi założenie, że ofiara w jakiś sposób zasłużyła na atak. Na przykład ludzie mogą obwiniać ją za sposób, w jaki się ubiera i twierdzić, że o to prosiła. Mogą też założyć, że zasługiwała na gwałt, ponieważ znalazła się w niebezpiecznej sytuacji lub miała zbyt dużo do picia. Slut-shaming przyczynia się również do tego, że niektóre dziewczyny zasługują na mniejszy szacunek niż inne i zasługują na zgwałcenie.

Kiedy ludzie angażują się w takie przekonania, jak obwinianie ofiar, mówią kobietom, że są winni bólu i cierpienia, których doświadczyli. Tymczasem te wierzenia nie robią nic, by pociągnąć gwałciciela do odpowiedzialności. Zamiast tego ludzie sympatyzują z gwałcicielem, lamentując nad tym, że ich "życie jest zrujnowane". Dwa znaczące przykłady tego typu myślenia dotyczą przypadku gwałtu w Steubenville i nurka Stanforda, który zgwałcił nieprzytomną kobietę.

Gdy kultura gwałtu jest podtrzymywana za pomocą tego typu myślenia, może prowadzić ofiary do milczenia na temat swoich ataków. Jest to niebezpieczne, ponieważ wycisza ofiarę z powodu gwałtu, a gwałciciele nie wpadają w kłopoty. W rzeczywistości zgłoszono tylko około połowy przypadków gwałtu, a tylko 3 procent gwałcicieli spędza co najmniej jeden dzień w więzieniu. Ten błędny cykl będzie trwał tak długo, jak długo ludzie będą wierzyć, że dziewczęta są gwałcone z powodu czegoś, co zrobili.

Co możesz zrobić, aby zapobiec atakom seksualnym i wstydom online?

Ze względu na obecne ofiary, a także potencjalne ofiary, ważne jest, aby rzucić wyzwanie systemowi wierzeń, że niektóre ofiary są w jakiś sposób winne napaści seksualnej. Aby to zrobić, nauczyciele, rodzice i przywódcy społeczności muszą podjąć kroki, aby zapobiec przyszłym przypadkom napaści na tle seksualnym i oszustwom online. Oto kilka sposobów, w jakie można to zrobić.

• Określ wszystkie rodzaje niewłaściwego zachowania seksualnego. Zbyt wiele razy, gdy młoda dziewczyna jest molestowana seksualnie, obrona argumentuje, że nigdy nie powiedziała ani nie, ani że działania były konsensualne. Lub mogą argumentować, że młody człowiek nie miał pojęcia, że ​​to, co robi, było złe. Rodzice, nauczyciele, administratorzy uczelni i liderzy społeczności muszą edukować uczniów na temat różnego rodzaju niewłaściwych zachowań seksualnych, w tym wszystkiego, od seksu i przemocy seksualnej po napaść na tle seksualnym i gwałt. Nastolatki są młode i niedojrzałe i muszą wiedzieć, że angażowanie się w tego typu zachowania jest niezgodne z prawem. Nigdy nie powinno być wątpliwości, że to, co robią, jest złe.
• Ustanowić ścisłe zasady. Oprócz przepisów przeciwko napaści seksualnej, szkoły średnie i uczelnie muszą ustanowić ścisłe zasady dotyczące niewłaściwego zachowania seksualnego, w tym wydalenia ze szkoły. Muszą również opracować zasady dotyczące udostępniania filmów, cyberprzemocy i publicznie zawstydzających innych uczniów. Komunikuj te zasady za pośrednictwem grup studenckich, zgromadzeń szkolnych, biuletynów, informacji w mediach i innych sposobów uzyskiwania informacji. Nigdy nie powinno być żadnych wątpliwości co do kary za napaść seksualną studenta, a następnie angażowanie się w publiczne wstyd. Nawet plotki i plotki można zająć w polityce.
• Zaadresuj każdą skargę. Jeśli szkoła średnia lub szkoła wyższa otrzymają skargę z powodu napaści na tle seksualnym, muszą mieć wdrożone zasady natychmiastowego rozpatrzenia tych skarg. Nie powinni też unikać pociągania do odpowiedzialności sprawców przemocy seksualnej. Dzięki temu nie tylko tworzy się bezpieczne środowisko nauki dla studentów, ale także tworzy atmosferę, w której ofiary czują się bezpieczniej w zgłaszaniu napaści. Tymczasem szkoła wypełnia moralną i etyczną odpowiedzialność za zapewnienie uczniom bezpiecznego miejsca do nauki.
• Powiedz coś. Być może najważniejszym sposobem, aby położyć kres wstydliwemu internetowi i kulturze gwałtu, jest wezwanie tych, którzy usiłują zawstydzić i upokorzyć młode dziewczęta, które są na tyle odważne, aby zgłosić się i zgłosić napaść seksualną. Na przykład, jeśli widzisz wstyd online, powiedz coś o tym. Ponadto, zaoferuj wsparcie tym, którzy są na tyle odważni, aby odkryć prawdę. Podobnie jak osoba, która przeżyła gwałtowny atak, mówi Daisy Coleman w filmie dokumentalnym, Audrie i Daisy: "Słowa naszych wrogów nie są tak straszne, jak cisza naszych przyjaciół".