Regiony i funkcje podwzgórza w ciele

Gdyby mózg był korporacją, podwzgórze byłoby trochę jak dział "Utilities". Podczas gdy dużo uwagi i uwagi poświęca się częściom mózgu, które komunikują się, tworzą i działają, podwzgórze jest odpowiedzialne za ogrzewanie, przepływ wody i inne podstawowe rzeczy, które utrzymują cały system w ruchu.

Podstawową funkcję podwzgórza można podsumować za pomocą słowa "homeostaza", co oznacza utrzymywanie wewnętrznego stanu ciała na możliwie stałym poziomie. Podwzgórze nie pozwala nam być zbyt gorącym, zbyt zimnym, przekarmionym, niedożywionym, zbyt spragnionym i tak dalej.

Podczas gdy podwzgórze jest generalnie odpowiedzialne za utrzymywanie nas w stanie stabilnym, są chwile, kiedy ten stan musi się zmienić. Kiedy znajdujesz się w sytuacji bezpośredniego zagrożenia życia, nie musisz myśleć o tym, jak jesteś głodny. Układ limbiczny, który jest zawiłym zaangażowaniem w emocje, komunikuje się ściśle z podwzgórzem, powodując fizyczne zmiany związane z poszczególnymi uczuciami. Ciało migdałowate ma wzajemne połączenia z podwzgórzem za pośrednictwem co najmniej dwóch głównych ścieżek. Inne regiony kory, takie jak kora oczodołowo-przedsionkowa, wyspa, kora przednia i kora skroniowa również komunikują się z podwzgórzem.

Regiony podwzgórza

Podobnie jak reszta mózgu, różne obszary podwzgórza pełnią różne funkcje. Obszary te można odróżnić od ich połączeń z resztą mózgu. Na przykład, podwzgórze dzieli się na pół przez włókna z istoty białej zwanej fornix, która biegnie od przedniej części podwzgórza do tyłu. Części podwzgórza znajdujące się bliżej wnętrza mózgu (strona przyśrodkowa) komunikują się ściśle z częścią ciała migdałowatego przez inny przewód zwany końcem krocza. Ciało migdałowate pomaga zasygnalizować strach, a przyśrodkowy aspekt podwzgórza jest związany z odpowiedzią "walcz lub uciekaj", na przykład ograniczając apetyt. Nie ma czasu na odpoczynek i trawienie, jeśli masz zamiar uciekać na całe życie!

Strona podwzgórza, która znajduje się najbliżej zewnętrznej strony mózgu (strona boczna), ma przeciwny wpływ na apetyt. Ponieważ ten obszar jest ważny w pobudzaniu apetytu, zmiany w tym obszarze mogą prowadzić do znacznego zmniejszenia masy ciała. Obszar ten jest również ważny w pragnieniu, ponieważ zmiany w części przedniej mogą prowadzić do zmniejszenia spożycia wody.

Funkcjonalność podwzgórza jest również podzielona z przodu na tył. Na przykład, przednia część podwzgórza wydaje się bardziej związana z ochłodzeniem ciała przez zwiększenie przepływu krwi do skóry i wywołanie potu. Tylna część podwzgórza jest bardziej związana z utrzymywaniem ciepła ciała.

Ponadto podwzgórze jest odpowiedzialne za regulację naszego naturalnego cyklu bezsenności i snu. Jądro suprachiasmatyczne z przodu podwzgórza służy jako wewnętrzny zegar, który informuje nas, kiedy nadejdzie pora snu. Ta część mózgu związana jest z obszarami światłoczułymi, które dostosowują nasz wewnętrzny zegar do światła dziennego.

W jaki sposób podwzgórze "rozmawia" z ciałem?

Podwzgórze moduluje reakcje fizyczne poprzez komunikowanie się z ciałem za pomocą dwóch dróg. Pierwsza droga przebiega przez autonomiczny układ nerwowy. Drugi to system hormonalny, oznaczający wydzielanie hormonów do krwioobiegu.

Włókna autonomiczne pochodzą głównie z jądra przykomorowego podwzgórza, ale również z grzbietowo-podwłogowego jądra podwzgórza oraz z podwzgórza bocznego i tylnego.Początkowo te autonomiczne włókna przemieszczają się w ścieżce istoty białej zwanej przyśrodkowym wiązkiem przodomózgowia. Następnie przechodzą do grzbietowo-bocznego pnia mózgu i szarej materii nadjądrowej. Synchronizacja włókien na jądrach przywspółczulnych w pniu mózgu i strefie pośredniej sakralnego rdzenia kręgowego oraz na współczulności w pośrednicząco-bocznej kolumnie komórkowej odcinka piersiowo-lędźwiowego rdzenia kręgowego. Wiele autonomicznych jąder w pniu mózgu otrzymuje dane wejściowe z podwzgórza, takie jak jądro solitarius, jądra noradrenergiczne, jądro szwu i tworzenie siatkowatego układu kostnego.

Podwzgórze działa również w połączeniu z przysadką mózgową, aby kontrolować układ hormonalny organizmu. Przysadka ma zdolność wydzielania hormonów bezpośrednio do krwioobiegu. Jest to rzadki przykład miejsca, w którym bariera krew-mózg normalnie zaprojektowana, aby zapobiec przenikaniu infekcji do mózgu, jest nieobecna w architekturze mózgu. Niektóre hormony, takie jak oksytocyna i wazopresyna, są wytwarzane bezpośrednio w podwzgórzu (na przykład w jądrach przykomorowych i nadwzrocznych) i wydzielane w pobliżu tylnej części przysadki mózgowej. Przednia część przysadki zawiera komórki, które wytwarzają własne hormony. Hormony te są regulowane przez inne neurologiczne sekrecje, które są przekazywane przez włókna nerwowe do splotu naczyniowego, gdzie są uwalniane przez krew. Wszystkie te wydzieliny hormonalne są regulowane przez ujemne pętle sprzężenia zwrotnego, co oznacza, że ​​mózg jest w stanie wykryć, kiedy poziom hormonu jest wysoki i w rezultacie obniżyć produkcję.

Może się to wydawać niezwykle skomplikowane i tak właśnie jest. Ale ostateczne zadanie homeostazy nawet w obliczu przeciwności losu jest tego warte!