Przegląd i leczenie poranionego łąkotki

Zerwana łąkotka może się zdarzyć z powodu urazu lub procesu zwyrodnieniowego, jak i starzenia. Menisk jest rodzajem chrząstki stawu kolanowego. Menisk znajduje się pomiędzy powierzchniami chrząstki kości, aby rozłożyć ciężar i poprawić stabilność stawu. Jest to ważne, ponieważ stawu kolanowego używa się w większości czynności. Dowiedz się, co się stanie, gdy rozerwiesz menisk i jak leczysz te łzy.

Przegląd

Staw kolanowy składa się z trzech kości: kości udowej, kości piszczelowej i rzepki (kolana). Powierzchnie tych kości w stawie pokryte są warstwą chrząstki. Ta ważna powierzchnia umożliwia płynne przesuwanie się kości bez uszkadzania kości. W twoim kolanie są dwie łąkotki; każdy spoczywa między kości udowej i piszczeli. Środkowa strona łokcia znajduje się po wewnętrznej stronie kolana, a boczna menisk znajduje się po zewnętrznej stronie kolana.

Menisk wykonany jest z twardej chrząstki i dopasowuje się do powierzchni kości, na których spoczywają. Menisk działa tak, aby rozłożyć ciężar ciała na staw kolanowy. Bez obecnego menisku ciężar ciała byłby nierówno przyłożony do kości w nogach (kość udowa i piszczelowa). Ten nierównomierny rozkład masy powodowałby nadmierne siły w określonych obszarach kości, prowadząc do wczesnego zapalenia stawów stawu kolanowego. Dlatego funkcja łąkotki ma kluczowe znaczenie dla zdrowia kolana.

Menisk ma kształt litery C i ma klinowy profil. Zaklinowany profil pomaga utrzymać stabilność stawu, utrzymując, że zaokrąglona powierzchnia kości udowej nie ślizga się na płaskiej powierzchni piszczeli. Meniskę odżywia się małymi naczyniami krwionośnymi, ale menisk ma również duży obszar w środku, który nie ma bezpośredniego zaopatrzenia w krew (beznaczyniowy). Stanowi to problem, gdy dochodzi do uszkodzenia łąkotki, ponieważ obszary beznaczyniowe mają tendencję do gojenia. Bez niezbędnych substancji odżywczych dostarczanych przez naczynia krwionośne, nie dojdzie do gojenia łąkotki.

Rodzaje

Dwie najczęstsze przyczyny łez łąkotki są spowodowane urazem (często obserwowanym u sportowców) i procesami zwyrodnieniowymi (obserwowanymi u starszych pacjentów, którzy mają bardziej kruchą chrząstkę).

Nierzadko zdarza się, że łza łąkotki występuje wraz z innymi uszkodzeniami wewnątrz kolana. Urazy często występują w strukturach, w tym w więzadle krzyżowym przednim (ACL) i przyśrodkowym więzadle pobocznym (MCL). Kiedy wszystkie trzy z tych urazów występują razem, są one znane jako nieszczęśliwa triada, wzór urazu widziany w sporcie takim jak piłka nożna, gdy gracz trafiony jest na zewnątrz kolana.

Łezka Łza lub chrząstka?

Zarówno pokrycie kości w stawie, jak i łąkotkę są wykonane z chrząstki. Są to jednak różne rodzaje chrząstki. Ludzie często mówią, że chrząstka oznacza łąkotkę (klin chrząstki między kością) lub oznacza powierzchnię stawu (tak zwaną chrząstkę stawową, która przykrywa końce kości).

Kiedy ludzie mówią o łzy chrząstki, zazwyczaj mówią o łzach łąkotki. Kiedy ludzie mówią o artretyzmie i zużytej chrząstce, najczęściej mówią o chrząstce stawowej na końcach kości.

Objawy

Osoby, które doświadczają łez łąkotki, zwykle odczuwają ból i obrzęk jako główne objawy. Inną często spotykaną skargą jest wspólne blokowanie lub niemożność całkowitego wyprostowania połączenia. Jest to spowodowane rozdartą chrząstką fizycznie uniemożliwiającą normalny ruch kolana.

Najczęstsze objawy łez łąkotki to:

• Ból kolana
• Obrzęk kolana
• Czułość przy naciskaniu menisku
• Popping lub kliknięcie w kolanie
• Ograniczony ruch stawu kolanowego

Diagnoza

Każdy pacjent z bólem kolana zostanie oceniony pod kątem możliwej łzy łąkotki.Dokładna historia i badanie fizykalne mogą pomóc w odróżnieniu pacjentów z łukiem łąkotek od pacjentów z bólem kolana w innych warunkach. Lekarz może przeprowadzić specyficzne testy w celu wykrycia łez łąkotek.

Zdjęcia rentgenowskie i MRI to dwa testy powszechnie stosowane u pacjentów ze łzami łąkotki. Rentgen może być użyty do określenia, czy w stawie kolanowym występują objawy artretyzmu. Rezonans magnetyczny jest pomocny, aby rzeczywiście zobaczyć rozdartą łąkotkę. Jednak samo patrzenie na rozdarty menisk na MRI niekoniecznie oznacza konieczność konkretnego leczenia. Leczenie łez łąkotki zależy od kilku czynników, ponieważ nie wszystkie łzy łąkotki wymagają zabiegu chirurgicznego.

Leczenie

Leczenie łzy łąkotki zależy od kilku czynników, w tym rodzaju łzy, poziomu aktywności pacjenta i reakcji na proste działania terapeutyczne. Kiedy wymagane jest chirurgiczne leczenie łzy łąkotki, zwykle stosuje się przycinanie rozdartej części łąkotki, procedury zwanej meniscektomią. Naprawa łąkotki i przeszczep łąkotki są również opcją leczenia chirurgicznego. Ustalenie najodpowiedniejszego leczenia łzami narządów płciowych można omówić z lekarzem.