Zabiegi chirurgiczne a nieoperacyjne leczenie łzy łąkotki

Wypełnienie i korekta doliny łez czyli likwidacja cieni i "dołów" pod oczami (Grudzień 2024)

Łza łąkotki jest uszkodzeniem amortyzatora stawu kolanowego. W kolanie znajdują się dwa rodzaje chrząstki. Menisk jest rodzajem chrząstki, która znajduje się między kością uda a kością goleniową. Menisk pełni funkcję poduszki stawu kolanowego i zapewnia stabilność stawu kolanowego. Łezka łąkotki jest częstym uszkodzeniem menisku.

Nie każda podarta menisk jest taka sama, a nie każda łza menisk wymaga takiego samego leczenia. Często słyszę od osób, u których zdiagnozowano uraz, że ich domniemanie jest konieczne do leczenia chirurgicznego. Chociaż operacja może być opcją i czasami jest konieczna do leczenia, mogą istnieć inne opcje.

Opcje nieoperacyjne

Ostre łzy łąkotki można leczyć za pomocą aplikacji lodu, odpoczynku, leków przeciwzapalnych i fizykoterapii. Te proste środki pomogą zmniejszyć obrzęk i ból w stawie.

W zależności od wielkości i rodzaju łezki łąkotki oraz fizycznych potrzeb pacjenta, mogą one być jedyną konieczną terapią. Zastrzyk kortyzonu może być pomocnym sposobem na zmniejszenie stanu zapalnego w obrębie stawu, ale nie pomoże on wyleczyć łzy łąkotki. Jeśli te zabiegi nie przyniosą ulgi, zalecana może być procedura chirurgiczna.

Nieoperacyjne zabiegi są najskuteczniejsze w przypadku łez łąkotki, które występują w wyniku zmian zwyrodnieniowych łąkotki. Oznacza to, że wraz z wiekiem tkanka łąkotki staje się bardziej krucha i podatna na uszkodzenia. Zwyrodniające łzy łąkotki zwykle zaczynają się pojawiać, gdy ludzie osiągają wiek 40 i 50 lat i stają się bardziej powszechni wraz z wiekiem. Wiele razy te objawy zwyrodnienia łąkotki stopniowo ustępują po zabiegach niechirurgicznych. W rzeczywistości wiele badań wykazało, że długoterminowe wyniki nie ulegają poprawie w przypadku zabiegów chirurgicznych u osób ze zwyrodnieniem łąkotki.

Kiedy operacja jest konieczna

Jeśli objawy menstruacji łez nie są znaczące, operacja często może być opóźniona lub całkowicie uniknięta. Wiele osób żyje normalnym, aktywnym trybem życia, mimo że ma łąkotową łzę. Dopiero wtedy, gdy łza łąkotki staje się objawowa i koliduje z czynnościami, należy rozważyć operację leczenia łzy łąkotki.

Chirurgia ma najlepsze wyniki, gdy podstawowe objawy łez łąkotki są mechaniczne. Oznacza to, że łza menisku powoduje uczucie łowienia lub blokowania kolana. Kiedy łza łąkotki powoduje tylko ból, wyniki operacji mogą nie być tak wiarygodne.

Artroskopowa meniscektomia

Meniscectomy to zabieg usuwania porwanej części menisku. Ta procedura jest znacznie częściej wykonywana niż naprawa łąkotki. Meniscektomia jest wykonywana w celu usunięcia uszkodzonej części łąkotki, pozostawiając jak najwięcej zdrowych łąkotek. Meniscectomy zazwyczaj szybko się regeneruje i pozwala na szybkie wznowienie czynności.

Naprawa łąkotek

Naprawa łąkotki jest zabiegiem chirurgicznym wykonanym w celu naprawy uszkodzonego menisku. Naprawa łąkotki może przywrócić prawidłową anatomię stawu kolanowego i ma lepsze długoterminowe rokowanie, jeśli odniesie sukces. Jednak naprawa łąkotki jest bardziej znaczącą operacją, powrót do zdrowia jest dłuższy i, z powodu ograniczonego dopływu krwi do łąkotki, nie zawsze jest to możliwe.

Łąkotki Transplant

Przeszczepienie łąkotki polega na umieszczeniu menisku od pacjenta-dawcy na osobniku, który usunął menisk. Idealnym pacjentem do przeszczepu łąkotki jest ktoś, kto usunął menisk, a następnie zaczyna się rozwijać ból kolana. Przeszczep łąkotki nie jest wykonywany w przypadku ostrej łezki łąkotki, lecz wykonuje się go, gdy usunięcie całego menisku spowodowało uporczywy ból w kolanie.

Prognozy długoterminowe

Kiedy rozerwiesz łąkotek kolana, zagrożona jest zdolność stawu amortyzującego. Z tego powodu istnieje zwiększone ryzyko uszkodzenia powierzchni chrząstki stawu kolanowego. Utrata łąkotki powoduje większe obciążenie powierzchni chrząstki stawu i istnieje większe prawdopodobieństwo rozwinięcia się artretyzmu na skutek zużycia.

Możesz dokonać zmian, aby zmniejszyć ryzyko rozwoju artretyzmu po uszkodzeniu łąkotki. Na przykład, utrata masy ciała, ćwiczenia o małym wpływie i zapobieganie dalszemu urazowi stawu poprawią długoterminowe rokowanie.