Złamanie kości ramiennej i złamanie kostki

Przyśrodkowa kostka to guz na wewnętrznej stronie stawu skokowego. Jest to koniec kości piszczelowej (piszczelowej) i tworzy podparcie wewnętrznej strony stawu skokowego. Przyśrodkowa kostka to także przywiązanie głównego więzadła na wewnętrznej stronie kostki, zwane więzadłem naramiennym.

Złamania kostki przyśrodkowej są stosunkowo rzadkie i zwykle występują jako część bardziej złożonego wzoru złamań stawu skokowego, w tym złamania brzeżkowego i trójnawowego. To powiedziawszy, występują izolowane złamania przyśrodkowego malleolusa, chociaż są stosunkowo rzadkie.

Złamania Medial Malleolus

Izolowane złamanie kostki przyśrodkowej zwykle występuje, gdy stopa jest silnie zwinięta do wewnątrz lub na zewnątrz. Kiedy stopa toczy się do wewnątrz, powoduje to uciskanie kostki przyśrodkowej na wewnętrznej stronie kostki. Kiedy stopa toczy się, powoduje to napięcie na kostce przyśrodkowej, co może również spowodować złamanie.

Złamania kostki przyśrodkowej mogą również występować jako złamanie naprężeniowe. W takich przypadkach nie ma silnych obrażeń, ale raczej powtarzający się stres związany z działaniem powoduje osłabienie kości. Złamania kostki najczęściej występują u sportowców wytrzymałościowych lub rekrutów wojskowych.

Oznaki Złamania Medialnego Złamania

Złamania przyśrodkowego malleolusa powodują objawy, w tym:

• Ból po wewnętrznej stronie kostki
• Obrzęk i siniak stopy i kostki
• Trudności z chodzeniem

Jeśli te objawy wystąpią, lekarz powinien sprawdzić, czy pacjent ma złamanie kości. Istnieją ustalone kryteria ustalania, czy prześwietlenie jest konieczne. Jeśli wykonano prześwietlenie, złamanie powinno być łatwo wykryte; rzadko trzeba wykonywać inne testy.

Jak stwierdzono, przy każdym złamaniu przyśrodkowym kości piętowej istnieją obawy o inne uszkodzenia kości i więzadeł, które mogą powodować bardziej złożone uraz kostki. Każdy pacjent ze złamaniem przyśrodkowym kości piętowej powinien być dokładnie przebadany, aby upewnić się, że nie ma innych złamań ani uszkodzeń więzadeł wokół stawu.

Leczenie złamania przyśrodkowego malleolusa

Istnieją opcje leczenia złamań kostki przyśrodkowej, zarówno chirurgicznych, jak i niechirurgicznych. Ogólnie rzecz biorąc, większość lekarzy zaleca operację w przypadku złamań, które są przesunięte (nie wyrównane) lub tych, które występują u bardzo aktywnych pacjentów.

Było kilka badań, które udokumentowały dobre gojenie złamań przyśrodkowych malleolusów leczonych bez operacji. Najczęściej te złamania nie są z pozycji, a ci pacjenci są stosunkowo mniej popytu (bardziej siedzący tryb życia). Leczenie niechirurgiczne jest często preferowane, jeśli fragment kości jest zbyt mały, aby mógł być skutecznie naprawiony.

W przypadku złamań, które nie są dobrze umiejscowione lub u bardzo aktywnych pacjentów, często zaleca się zabieg chirurgiczny w celu wyrównania i stabilizacji kości. Kość jest zwykle trzymana w pozycji za pomocą metalowych śrub, chociaż istnieje kilka innych opcji, które można rozważyć, jeśli śruby nie będą działać dla danego wzoru pęknięcia.

Powikłania leczenia

Jeśli wykonywana jest operacja, największym problemem są infekcje i problemy z leczeniem. Staw skokowy jest szczególnie podatny na te problemy po zabiegu chirurgicznym, ponieważ niewiele chroni kość, a jedynie warstwa skóry pokrywa chirurgiczną naprawę. Infekcja miejsca zabiegu chirurgicznego jest poważnym problemem. Z tego powodu większość lekarzy przeprowadza operację natychmiast (zanim rozwinie się obrzęk tkanek miękkich) lub zaczeka kilka dni lub nawet tygodni, aby zmniejszyć obrzęk.

Innym poważnym problemem związanym z urazem złamania kostki jest to, że podczas gdy kość ma tendencję do gojenia się bardzo dobrze, często dochodzi do uszkodzenia chrząstki wewnątrz stawu skokowego. To uszkodzenie chrząstki może prowadzić do wczesnego stawu kolanowego. W zależności od rodzaju złamania chirurg może być w stanie wizualnie sprawdzić chrząstkę, a niektórzy chirurdzy mogą zdecydować się na wykonanie artroskopii stawu skokowego w czasie naprawy, aby lepiej zobaczyć chrząstkę. Bardzo ważne jest, aby kość była idealnie wyrównana, aby zminimalizować ryzyko rozwoju zapalenia stawów w późniejszym życiu.