Objawy C. Trudnych zakażeń

Clostridium difficile, często określany jako C. difficile lub C. diff, to bakteria, która jest częścią normalnej flory jelitowej wielu osób, w tym niemowląt i małych dzieci. W związku z tym zwykle nie powoduje problemów. Jeśli jednak równowaga bakterii w układzie pokarmowym zostanie odrzucona, często z powodu długotrwałego stosowania antybiotyków, np. C. diff może zacząć proliferować i uwalniać toksyny, które podrażniają błonę śluzową jelit i powodują wodnistą biegunkę, bóle brzucha, i inne nieprzyjemne objawy.

Według raportu Amerykańskiej Akademii Pediatrycznej (AAP) z 2013 r. Infekcje C. diff wśród dzieci stale rosną w ostatnich latach. Poza przyjmowaniem antybiotyków, inne czynniki, które zwiększają ryzyko zakażenia C. difficile u dzieci to: przebywanie w szpitalu przez długi czas, posiadanie przewlekłej choroby i / lub niedobór układu immunologicznego.

Objawy

Niektóre dzieci z zakażeniem C. difficile nie mają żadnych objawów. W szczególności, dzieci poniżej jednego roku życia są po prostu nosicielami bakterii niż starsze dzieci, co oznacza, że ​​C. diff może być obecny w ich systemach, ale nie powodować żadnych obaw.

Dla większości dzieci, które mają objawy, są one dość łagodne i obejmują:

• Częsta, wodnista biegunka
• Ból brzucha

Jednak C. diff może wywoływać rodzaj zapalenia okrężnicy (jelita grubego) rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego. Dziecko z tym stanem może odczuwać wiele lub wszystkie z następujących symptomów:

• Częste (do 15 razy dziennie), cuchnąca biegunka, która może zawierać krew lub śluz
• Gorączka do 101 stopni
• Ból brzucha lub tkliwość
• Nudności
• Zmniejszenie apetytu
• Utrata masy ciała

Przyczyny i czynniki ryzyka

C. infekcje diff rozwijają się, gdy zaburzona jest równowaga ogólna bakterii w jelitach. Dzieje się tak często, gdy antybiotyk o szerokim spektrum działania - zabijający zarówno złe, jak i dobre organizmy - jest przyjmowany przez dłuższy czas. W odpowiedzi na zmiany w bakteriach, C. difficile w jelitach może zacząć wytwarzać dwie szkodliwe substancje, zwane toksyną A i toksyną B. To właśnie te toksyny powodują objawy infekcji.

Przykłady antybiotyków o szerokim spektrum działania często związanych z C. difficile obejmują leki typu penicyliny, takie jak amoksycylina i ampicylina; antybiotyki typu cefalosporynowego; i klindamycyna, która jest czasami sprzedawana pod nazwą handlową Cleocin.

C. difficile jest również wysoce zaraźliwa i łatwo przechodzi w środowisku, w którym często występuje, zwłaszcza w szpitalach. C. bakterie diff często znajdują się na oddziałach intensywnej terapii, na rękach personelu szpitala, na podłogach szpitalnych, w wanienkach, na termometrach elektronicznych i innych urządzeniach medycznych. To dlatego dzieci hospitalizowane przez dłuższy okres czasu są bardziej narażone na infekcje niż inne dzieci.

Dzieci hospitalizowane są szczególnie narażone na tę infekcję, jeśli:

• Korzystaj z terapii przeciwdrobnoustrojowej
• Weź inhibitory pompy protonowej (leki obniżające poziom kwasów żołądkowych)
• Powtarzaj lewatywy (C. diff łatwo się rozprzestrzenia przez kał)
• Noś pieluszki
• Są podawane przez nosowo-żołądkowy (nos-żołądek) przez dłuższy czas
• Mają ukrytą chorobę jelit

Diagnoza

Zakażenie C. difficile nie może być ostatecznie zdiagnozowane na podstawie samego badania fizykalnego, ale lekarz prawdopodobnie podejrzewa to, gdy u dziecka rozwinie się wodnista biegunka, ból brzucha i inne objawy po podaniu antybiotyku o szerokim spektrum działania.

Aby być absolutnie pewnym, lekarz zleci badanie stolca, które będzie szukało samych toksyn C. difficile lub genów, które je produkują. Należy pamiętać, że dzieci w wieku poniżej jednego roku zazwyczaj nie są badane na obecność C. difficile, ponieważ prawdopodobnie będą miały bakterie bez zakażenia.

W niektórych przypadkach można również wykonać kolonoskopię w celu oceny zapalenia okrężnicy wywołanego przez C. difficile. Podczas tej procedury, w której do obejrzenia wewnętrznej wyściółki jelita grubego używana jest specjalna kamera, lekarz wykonujący badanie będzie szukał zapalenia wyściółki okrężnicy, jak również obecności rzekomembranowych - warstwy zbudowanych bakterii.

Leczenie

Bardzo często dzieci z infekcjami C. difficile wywołanymi przez antybiotyk poprawią się po zaprzestaniu stosowania leku. Jeden połów: infekcje C. difficile często powracają.

Kiedy choroba C. diff wymaga bardziej agresywnego leczenia, istnieje kilka opcji:

• Lek:Jak na ironię, lekami czasami stosowanymi w leczeniu C. diff są same antybiotyki. Flagyl (metronidazol) i wankomycyna (doustna wankomycyna) to dwa najczęściej przepisywane leki. Oba są antybiotykami o wąskim spektrum działania, które atakują określone bakterie, a nie zabijają każdego organizmu, dobrego lub złego, z którym się stykają. Dzieci z zakażeniem C. diff nie powinny przyjmować leków przeciwbiegunkowych.
• Przeszczep kałowy: Ta stosunkowo nowa technika może wydawać się nieco dziwna, ale istnieją badania pokazujące, że może to być skuteczny sposób leczenia nawracającej C. difficile u dzieci. W tej procedurze stolec dawcy zawierający zdrowe bakterie miesza się z solą fizjologiczną, odcedzi, a następnie umieszcza w przewodzie żołądkowo-jelitowym osoby, która dostaje infekcje C. diff.

Nawroty mogą nadal występować po wypróbowaniu tych opcji, ale zazwyczaj odpowiadają na drugi cykl leczenia.

Zapobieganie

Ponieważ C. difficile może przetrwać na powierzchni i jest wysoce zaraźliwa, istnieją pewne środki ostrożności, które powinieneś podjąć, jeśli przebywasz w pobliżu kogoś, kto jest zarażony bakteriami lub spędzasz czas w środowisku, w którym rozprzestrzenia się C. diff, jak szpital.

Fundament C Diff sugeruje kilka podstawowych wskazówek dotyczących zapobiegania rozprzestrzenianiu się bakterii:

• Szoruj dłonie mydłem i ciepłą wodą przez 30 do 40 sekund (czas potrzebny na dwukrotne nagranie piosenki Happy Birthday), pewnie pomiędzy palcami a górnymi dłońmi, a także dłońmi. Spłucz palcami skierowaną w dół i użyj suchego, czystego ręcznika, aby osuszyć ręce i wyłączyć krany.
• Umyć pościel, którą osoba zarażona używa w gorącej wodzie z mydłem do prania i wybielaczem z chlorem.
• Wytrzyj wszystkie twarde powierzchnie, od stolika nocnego i przełącznika świateł, do spryskiwaczy toaletowych, uchwytów kuchennych i komputerowych tabletów dotykowych za pomocą wybielacza na bazie środków czyszczących.

• Dzielić
• Trzepnięcie
• E-mail
• Tekst

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Amerykańska Akademia Pediatrii Komitet ds. Chorób Zakaźnych. Clostridium Difficile Infection u niemowląt i dzieci. Pediatria. Styczeń 2013, tom 131, wydanie 1.

• Crews, J. Clostridium Difficile Infection u dzieci: leczenie i wyniki. Aktualny. 31 maja 2018 r. /Www.uptodate.com/contents/clostridium-difficile-infection-in-children-treatment-and-outcome

• Północnoamerykańskie Towarzystwo Gastroenterologii Dziecięcej, Hepatologii i Żywienia. Clostridium Difficile Infection. Listopad 2013. www.gikids.org/content/108/en/clostridium-difficile
• McConnie, R i Kastl, A. Clostridium Difficile, Colitis i Colonoscopy: Perspektywa pediatryczna. Sierpień 2017; 19 (8): 34. doi. 10.1007 / s11894-017-0571-z www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28707191
• Chen, B, Avinashi, V i Dobson, S. Fecal Microbiota Transplantation z powodu nawracającego zakażenia Clostridium u dzieci. J Infect. Jun 2017; 74 Suppl 1: 3120-S127. doi: 10.1016 / S0163-4453 (17) 30202-5