Reumatoidalne zapalenie stawów i deformacja stóp

Nierzadko u osób z reumatoidalnym zapaleniem stawów rozwijają się deformacje kończyn górnych i dolnych. Według AAOS (American Association of Orthopedic Surgeons) ponad 90 procent osób z reumatoidalnym zapaleniem stawów wykazuje objawy stopy i kostki w przebiegu choroby. Pomimo dużej częstości występowania problemy ze stopami są zwykle ignorowane lub lekceważone.

Normalna i nienormalna funkcjonalność stopy

Każda stopa ma 26 kości, podzielonych na trzy regiony: tylną (kości skokowej i piętowej), śródstopie (trzeszczkową, klinową i prostopadłościenną) oraz przednią (kości śródstopia i odpowiadające im kości lub paliczki cyfrowe). Przy normalnej funkcjonalności (na przykład chodzenia i biegania) obszary stopy są wzajemnie zależne. Podczas chodzenia lub biegania stopa przechodzi przez cykl pronacji (rolki stóp do wewnątrz) i supinacji (stopa toczy się na zewnątrz), co pozwala stopie dostosować się do nierównych powierzchni i absorbować wstrząsy, a następnie napędzać ruch do przodu. Jednak w niektórych chorobach i stanach, które wpływają na stopy (np. Reumatoidalne zapalenie stawów), można wpływać na cykl pronacji / supinacji, co prowadzi do nieprawidłowego spłaszczenia stopy (nadmiernego przesuwania), niestabilności śródstopia i przedniej stopy, nadmiernego obciążenia przyśrodkowego (do wewnątrz stopa) lub nad supinacją (na zewnątrz stopy). Te nieprawidłowości mogą przesunąć rozkład masy ciała i powodować bóle stawów, problemy z tkankami miękkimi (pochewki ścięgna, kaletki lub enteses) lub nieprawidłowości skóry (odciski i modzele).

Problemy związane z tkankami miękkimi występują zwykle w okolicy tylnej stopy, takie jak podbrzuchowe zapalenie podeszwowe, zapalenie ścięgien strzałkowych lub zapalenie kaletki maziowej. Guzki reumatoidalne mogą tworzyć się na ścięgnie Achillesa.

Reumatoidalne zapalenie stawów i nieprawidłowości stóp

W przypadku reumatoidalnego zapalenia stawów wady najczęściej obejmują przodostopie, w szczególności dyslokację stawów śródstopno-paliczkowych (MTP), szpotawe palce (młotek) i obrzęk (palucha koślawego). Takie deformacje często występują razem, zwłaszcza w zaawansowanym reumatoidalnym zapaleniu stawów, powodując ból i inne objawy, które mogą być bardziej związane z deformacją mechaniczną niż sama choroba.Zajęcie stawu skokowego (stawu talotibialnego) jest stosunkowo rzadkie, dotykając 10-20% osób z reumatoidalnym zapaleniem stawów. Staw piętowo-skokowy jest częściej związany z reumatoidalnym zapaleniem stawów, dotykającym 33-75% osób z tą chorobą.

Przemieszczenie palców stóp, z przykurczem ścięgien prostowników powodujących szponowanie, zmusza głowy śródstopia do powierzchni podeszwy, praktycznie eliminując łuk śródstopia. Mogą pojawić się ciężkie, bolesne modzele, gdy głowy śródstopia zostaną zepchnięte do podeszwy stopy.

Diagnozowanie nieprawidłowości stóp

Lekarz może zaobserwować deformację koślawą kostki i nogi tylnej (stopy wykręconej na zewnątrz) od tyłu, gdy pacjent stoi. Poczucie obrzęku i tkliwość wokół kostki wskazuje na zapalenie błony maziowej. Kostkę i tylną stopę należy również zbadać pod kątem zakresu ruchu. Pacjent może być zbadany pod kątem czułości również przez ścięgno Achillesa i piętę.

Nieprawidłowości łuku i przodostopia można również wykryć obserwując pacjenta w pozycji stojącej. Będą dowody na istnienie pes planus (zwinięty łuk lub płaskostopia) lub pes cavus (wysoki łuk), jeśli istnieje.

Obrzęk stawów śródstopno-paliczkowych powoduje widoczne rozprzestrzenianie się palców u nogi, powszechnie określane jako znak światła dziennego. Zastosowanie bezpośredniego nacisku na stawy śródstopno-paliczkowe również ujawni tkliwość, jeśli istnieje.

Możliwości leczenia

Orteza stopy może pomóc w zmniejszeniu bólu i poprawie funkcji u osób z reumatoidalnym zapaleniem stawów. Znaczenie odpowiedniego obuwia nie może być przecenione. Podczas gdy terapeutyczne obuwie może zmniejszyć ból i poprawić funkcjonowanie, często występuje słabe przestrzeganie przepisów z powodu niezadowolenia z dopasowania i stylu.

W przypadku ciężkich przypadków, gdy zawiodą konserwatywne podejścia koncentrujące się na obuwiu lub ortezie, operacja może być opcją. Resekcja kończyny przedniej i fuzja są uważane za potencjalnie zadowalające opcje chirurgiczne.