Nadpobudliwość intelektualna Uzdolnionych Dzieci

Kazimierz Dąbrowski był polskim psychologiem, który opracował teorię dezintegracji pozytywnej. Teoria ta obejmuje to, co Dabrowski nazwał "nadpobudliwościami" lub "super wrażliwościami", które pojawiają się w pięciu różnych obszarach: intelektu, wyobraźni, emocji, pięciu zmysłów i układ nerwowo-mięśniowy. Te pięć intensywności tworzy łatwo rozpoznawalne cechy wielu utalentowanych dzieci.

Co to jest nadpobudliwość intelektualna?

Nadpobudliwość intelektualna charakteryzuje się intensywną i przyspieszoną aktywnością umysłową. Nie oznacza to jednak, że dotyczy to osiągnięć akademickich. Zamiast tego zajmuje się umiłowaniem prawdy i dążeniem do zrozumienia. Zdolne dzieci z tą nadpobudliwością mogą nie być dobrze opanowane w szkole, ale nadal są bardzo ciekawe i zainteresowane nauką.

Oznaki tej nadpobudliwości to wysoki poziom ciekawości, głęboka koncentracja, zdolność do ciągłego wysiłku intelektualnego i szeroki zakres zainteresowań. Dzieci z tą nadpobudliwością są gorliwymi czytelnikami w ich poszukiwaniach wiedzy. Są także doskonałymi rozwiązaniami problemów i zamiłowaniem do strategii.

Te dzieci również zadają głębokie i sondujące pytania, na przykład pytania dotyczące Boga, śmierci i sensu życia. Są teoretyczne i introspekcyjne i mogą być zaabsorbowane pewnymi problemami, często związanymi z kwestiami moralnymi.

Ludzie często uważają, że nadpobudliwość intelektualna jest taka sama jak wysoka inteligencja, ale tak nie jest. Dzieci z nadpobudliwości intelektualnej są zazwyczaj zainteresowane wydarzeniami kulturalnymi, kwestiami społecznymi i uczeniem się nowych teorii. Dzieci bez tej nadpobudliwości lub z mniejszym stopniem, nie mają takich zainteresowań i zamiast tego mogą celować w praktyczną inteligencję.

Przełom nadpobudliwości intelektualnej

Dzieci z tą nadpobudliwością są wytrwałymi uczniami i rozwiązującymi problemy. Są dość spostrzegawczy, zauważając rzeczy, których inni mogą łatwo przegapić. Mogą utrzymać wysiłek intelektualny, utrzymując koncentrację i koncentrację - gdy uznają wysiłek za wartościowy. Są świetnymi planistami. Mają też tendencję do bycia niezależnymi myślicielami i cieszą się teorią, a także metateinkingiem (myśleniem o myśleniu). Te cechy mogą sprawić, że osoby o doskonałej intelektualnej nadpobudliwości będą doskonałymi badaczami.

Wada nadpobudliwości intelektualnej

Osoby z tą pobudliwością mogą łatwo zostać wyłączone przez pracę w szkole, jeśli nie rzucają jej wystarczającego wyzwania. W końcu są bardzo ciekawi i rozwijają się, ucząc się nowych informacji. Ich umysły są zawsze aktywne i mogą stać się niecierpliwi wobec tych, którzy nie są w stanie za nimi nadążyć. Czasami ta niecierpliwość wychodzi jako niewrażliwa krytyka. Mogą też stać się tak pochłonięci swoimi myślami, że tęsknią za tym, co mówią inni - jak nauczyciel - szczególnie, jeśli nie jest to szczególnie interesujące. Mogą również niepoprawnie przeszkadzać innym, ponieważ nie mogą powstrzymać się od podekscytowania pomysłem. Dzieci te często mają problemy z zasypianiem w nocy, ponieważ nie mogą "wyłączyć" swoich mózgów.

Co możesz zrobić jako rodzic

Zrozumcie intensywną ciekawość swojego dziecka i zróbcie wszystko, co w jego mocy, aby pomóc mu dowiedzieć się, co go interesuje. Rozwijaj jego pasje, ale także zapoznaj z nim nowe tematy uczenia się. Jeśli to możliwe, zabierz swoje dziecko do muzeów i akwariów, ale pamiętaj również o sprawdzeniu programów lokalnych społeczności, szczególnie jeśli Twoje dziecko jest młode.

Podczas gdy utalentowane dzieci mogą być ciekawe i chcą uczyć się wszystkiego, co mogą, mogą nie wiedzieć, jak znaleźć odpowiedzi na swoje pytania. Pomóż im nauczyć się, jak to zrobić.Obejmuje to znalezienie odpowiednich stron w Internecie i znalezienie książek w lokalnej bibliotece. Możesz również pracować z dzieckiem, aby zapisać informacje, które są potrzebne, aby odpowiedzieć na pytania Twojego dziecka. Pomaganie mu nauczyć się, jak znaleźć potrzebne mu informacje, da mu to, czego potrzebuje, aby zrozumieć pojęcia i pozwoli mu zsyntetyzować zebrane informacje.

Przypomnij dziecku, że ludzie są inni. Nie wszyscy zainteresowani są tymi samymi tematami, a niektórzy mogą poświęcić nieco więcej czasu na pojęcie koncepcji. Porozmawiaj z dzieckiem o tym, jak krytyczne podejście może być szkodliwe i nie jest konieczne.

Zrozum, że twoje dziecko naprawdę może mieć problem z zasypianiem w nocy, nie dlatego, że jest trudne, ale dlatego, że jego umysł nie przestaje działać. Możesz zmienić swoją nocną rutynę, aby pomóc mu wyłączyć mózg i zasnąć.