Choroba Leśniowskiego-Crohna: objawy, przyczyny, diagnoza i leczenie

Choroba Leśniowskiego-Crohna jest przewlekłą, nieuleczalną chorobą, która może powodować zapalenie w dowolnym miejscu przewodu pokarmowego. Wraz z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego jest to jedno z dwóch zaburzeń żołądkowo-jelitowych sklasyfikowanych jako choroba zapalna jelit (IBD). Choroba Leśniowskiego-Crohna charakteryzuje się objawami biegunki, bólem brzucha, skurczami, wzdęciami, utratą masy ciała i krwią w stolcu.

Choroba Leśniowskiego-Crohna może być frustrującym stanem, ponieważ nie ma wyraźnej przyczyny. Kolonoskopia jest obecnie najskuteczniejszym sposobem diagnozy. Leczenie koncentruje się głównie na leczeniu objawów i może obejmować antybiotyki, kortykosteroidy i leki modyfikujące odporność. Operacja może być konieczna w przypadku pęknięcia jelit lub niedrożności jelit.

Rodzaje

Choroba Leśniowskiego-Crohna dotyka ludzi inaczej, głównie ze względu na różnorodność typów i obszarów, na które wpływają. Najczęstsze rodzaje choroby Leśniowskiego-Crohna to:

• Ileocolitis (wpływające na jelita grubego i przylegające jelito kręte)
• Ileitis (dotyczy tylko jelita krętego)
• Ziarniniakowe zapalenie jelita grubego wywołane przez Leśniowskiego-Crohna (dotyczy tylko okrężnicy)
• Gastroduodenalna choroba Leśniowskiego-Crohna (występująca w żołądku i dwunastnicy)
• Jejunoileitis (wpływające na jelita czcze)

Objawy

Choroba Leśniowskiego-Crohna charakteryzuje się stanem zapalnym, który, choć koncentruje się na przewodzie pokarmowym, może wpływać na inne narządy. Objawy choroby mogą się różnić w zależności od miejsca występowania stanu zapalnego lub urazu.

Objawy mają tendencję do rozwoju w ciągu lat i są zwykle bardziej subtelne niż wrzodziejące zapalenie jelita grubego, szczególnie we wczesnych stadiach. Najczęstsze objawy to:

• Ból brzucha
• Skurcze
• Biegunka
• Gorączka
• Krew w stolcu
• Utrata apetytu
• Utrata masy ciała

Choroba Leśniowskiego-Crohna jest postępującą chorobą, w której utrzymujące się zapalenie może wywołać głębokie zmiany w strukturze przewodu żołądkowo-jelitowego. Może to często prowadzić do zwężenia przewodu pokarmowego (zwężeń) i rozwoju ropni, bruzd i przetok.

Poważne powikłania obejmują niedrożność jelit, perforację jelit i toksyczne okrężnice (stan potencjalnie zagrażający życiu, w którym okrężnica traci zdolność do kurczenia się). Rak jelita grubego jest również poważnym problemem, ponieważ występuje czterokrotnie częściej u osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna niż wśród ogółu społeczeństwa.

Długotrwałe zapalenie może wpływać na wiele narządów, potencjalnie powodując problemy, takie jak utrata widzenia centralnego, zapalenie stawów, osteoporoza, kamica żółciowa i inne problemy. Podczas gdy większość pozajelitowych objawów choroby Leśniowskiego-Crohna zwykle rozwija się po jelitach, mogą one czasami być pierwszymi objawami choroby.

Objawy choroby Leśniowskiego-Crohna

Przyczyny

Chociaż dokładna przyczyna choroby Leśniowskiego-Crohna jest nieznana, uważa się, że wiąże się ona z kombinacją czynników genetycznych i środowiskowych.

Podczas gdy choroba Leśniowskiego-Crohna była kiedyś uważana za chorobę autoimmunologiczną, większość badań sugeruje dzisiaj, że jest ona spowodowana przez brak odporności wrodzonej. Jest to część twojego systemu odpornościowego, który uruchamia atak na linię frontu na chorobę i pomaga regulować równowagę bakterii w przewodzie żołądkowo-jelitowym. Jeśli twoja wrodzona ochrona immunologiczna nie zadziała tak, jak powinna, szkodliwe bakterie mogą przerastać i powodować szkody.

Choroba Leśniowskiego-Crohna i czynniki ryzyka

Diagnoza

Diagnozowanie choroby Leśniowskiego-Crohna może być trudne. Nawet przy wielu formach testowania choroba może być często trudna do ustalenia z jakąkolwiek pewnością.

Bezpośrednia wizualizacja jest uważany za kamień węgielny dochodzenia. Obejmuje on zabieg znany jako endoskopia, w którym elastyczny obszar oświetlony wchodzi do odbytnicy lub gardła w celu znalezienia objawów zapalenia żołądkowo-jelitowego i uszkodzenia tkanek (często opisywanego jako "podobny do bruku").

Kolonoskopia jest najczęstszą procedurą endoskopową stosowaną do diagnozowania choroby Leśniowskiego-Crohna, choć w niektórych przypadkach można zastosować sigmoidoskopię lub górną endoskopię.

Pośrednia wizualizacja jest stosowany, gdy endoskopia nie może dostarczyć ostatecznych dowodów na chorobę i może obejmować promienie Roentgena, tomografię komputerową (CT), wyobrażenie rezonansu magnetycznego (MRI) lub ultradźwięki.

Badania krwi nie może zdiagnozować choroby Leśniowskiego-Crohna, ale może pomóc zidentyfikować i zmierzyć wpływ choroby na organizm. Można zastosować pełną morfologię krwi (CBC), szybkość sedymentacji erytrocytów (ESR), białko C-reaktywne (CRP) i przeciwciała. Można wykonać inne badania krwi w celu stwierdzenia, czy w przewlekłej biegunce występują niedobory sodu, potasu i innych elektrolitów.

Jak zdiagnozowano chorobę Leśniowskiego-Crohna

Leczenie

Choroba Leśniowskiego-Crohna może być leczona dietą, wypróżnieniami, lekami i zabiegami chirurgicznymi. Podczas gdy istnieje coraz szerszy zakres narzędzi zdolnych do uzyskania remisji choroby, może to być kilka prób znalezienia odpowiedniego leczenia. Dlatego ważne jest, aby mieć cierpliwość i pracować z certyfikowanym gastroenterologiem doświadczonym w IBD.

Plan leczenia może obejmować:

• Dieta: Chociaż nie ma "diety Leśniowskiego-Crohna" per se, dostosowany plan diety może pomóc w utrzymaniu optymalnego odżywiania przy jednoczesnym mniejszym obciążeniu przewodu pokarmowego.Zazwyczaj obejmuje to wysokokaloryczną dietę bogatą w białko, aby zrekompensować złe wchłanianie składników odżywczych wspólnych z chorobą Leśniowskiego-Crohna; zwiększone spożycie błonnika rozpuszczalnego w celu zapewnienia regularności jelit i zmniejszenia ryzyka wybuchów; i unikanie żywności spustowej (na przykład ostrej żywności, smażonych potraw, alkoholu, kofeiny).
• Reszta jelita: Jeśli twoje objawy są ciężkie, być może będziesz musiał spocząć w jelitach przez kilka dni do kilku tygodni. Podczas rekonwalescencji możesz być ograniczony do płynnej diety z dodatkami odżywczymi, dopóki nie będziesz w stanie strawić miękkiej żywności. W niektórych przypadkach może być konieczna hospitalizacja i żywienie dojelitowe (rurka do karmienia).
• Leki na receptę: Różne leki na receptę mogą być stosowane w leczeniu różnych aspektów choroby Leśniowskiego-Crohna, od stanu zapalnego po infekcję i wiele innych. Opcje obejmują aminosalicylany, takie jak Asacol (mesalamina); antybiotyki, takie jak Cipro (cyprofloksacyna); kortykosteroidy, takie jak prednizon; modulatory immunologiczne, takie jak metotreksat; i leki biologiczne, takie jak Humira (adalimumab).
• Środki zaradcze dostępne bez recepty (OTC)takie jak leki przeciwbólowe i przeciwbiegunkowe

Około 70 procent osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna będzie wymagało operacji w ciągu 10 lat od postawienia diagnozy. Chociaż zabieg chirurgiczny nie jest lekarstwem, często konieczne jest uniknięcie poważnych powikłań, takich jak pęknięcie jelit.

Wśród operacji powszechnie wykonywanych u osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna:

• Resekcja jelit jest usunięcie chorej części jelita grubego.
• Colectomy jest usunięcie chorej części okrężnicy.
• Proctocolectomy jest usunięcie okrężnicy i odbytnicy.
• Strictureplasty służy do poszerzenia zwężonego przewodu jelitowego.

Niektóre operacje mogą wymagać kolostomii, tymczasowego lub stałego zabiegu, w którym jelita są przekierowywane do otworu w jamie brzusznej.

Opcje leczenia choroby Leśniowskiego-Crohna

Korona

Życie z chorobą Crohna może być wyzwaniem fizycznym i emocjonalnym. Na szczęście są rzeczy, które możesz zrobić, aby zmniejszyć ryzyko wybuchu i upewnić się, że choroba nie wpływa na jakość twojego domu lub pracy.

Wśród kluczowych wskazówek dotyczących radzenia sobie z chorobą Leśniowskiego-Crohna:

• Nigdy nie przejadaj się ani nie opuszczaj posiłków. Zatkanie się prawie na pewno zagwarantuje symptomatyczny efekt.
• Utrzymuj dobre nawodnienie wypijając nie mniej niż osiem szklanek wody o wadze 8 uncji dziennie.
• Pij powoli, aby uniknąć wdychania powietrza i wywoływania gazów i wzdęć.
• Codzienny 30-minutowy trening może pomóc w normalizacji funkcji jelit i poprawić nastrój i poziom energii.
• Rzucanie papierosów jest niezbędne do osiągnięcia trwałej remisji choroby. Porozmawiaj ze swoim lekarzem lub ubezpieczycielem o dostępnych środkach wspomagających rzucanie palenia.
• Unikaj zbyt długiego przebywania na słońcu lub przegrzania, z których oba mogą wywoływać biegunkę.
• Terapie umysłu i ciała mogą pomóc złagodzić stres, który z kolei może zmniejszyć nasilenie, częstotliwość lub utrzymywanie się objawów choroby Leśniowskiego-Crohna.
• Znajdź lokalną grupę wsparcia za pośrednictwem krajowej fundacji Crohna i Colitis Foundation.

Dobrze żyć z chorobą Crohna

Słowo od DipHealth

Wraz z wprowadzeniem nowych, skuteczniejszych leków, osoby z chorobą Crohna są w stanie żyć pełniej i bardziej produktywnie niż kiedykolwiek wcześniej.

Ale leczenie jest ostatecznie tylko częścią rozwiązania. Aby zapewnić długotrwałą kontrolę choroby, musisz wypracować spójną i w pełni interaktywną relację z gastroenterologiem. Poprzez edukację i współpracę z zespołem medycznym, będziesz w stanie lepiej wykryć problemy przed ich wystąpieniem i zapobiegać wielu możliwym do uniknięcia powikłaniom choroby.

Jak powiedzieć, jeśli masz chorobę Leśniowskiego-Crohna Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Baumgart, choroba D. Crohna. Lancet. 2012; 380 (9853): 1590-1605 DOI: 10,1016 / S0140-6736 (12) 60026-9.
• Ha, F. i Khalil, choroba H. Crohna: aktualizacja kliniczna. Therap Adv Gastroenterol. 2015; 8 (6): 352-359. DOI: 10,1177 / 1756283X15592585.
• Kevans, D.; Silverberg, M.; Borowski, K. et al. Profil ryzyka genetycznego IBD u zdrowych krewnych pierwszego stopnia u pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna. J Crohna zapalenie jelita grubego. 2015; 10 (2): 209-215. DOI: 10.1093 / ecco-jcc / jjv197.