Hormonalne terapie przerzutowego raka piersi

Hormonalne terapie są często pierwszym krokiem w leczeniu przerzutowego raka piersi, przynajmniej u tych, którzy mają guzy, które są pozytywne pod względem receptora estrogenowego. Wybór leków zależy od tego, czy jesteś w okresie premenopauzalnym, czy po menopauzie, a także czy Twój rak powrócił w czasie stosowania jednego z tych leków. (Jeśli twój rak powrócił podczas przyjmowania jednego z tych leków, to sądzisz, że twój rak jest prawdopodobnie oporny na lek).

Rola estrogenu

W przypadku raków piersi z dodatnim receptorem estrogenu estrogeny działają jak paliwo, wiążą się z receptorami estrogenowymi na powierzchni komórek rakowych i stymulują wzrost i proliferację raka. To działanie estrogenu na komórki nowotworowe można ograniczyć na kilka różnych sposobów; zmniejszając ilość estrogenu w organizmie lub blokując receptory estrogenu tak, aby estrogen nie był w stanie stymulować wzrostu komórek. W przeciwieństwie do leków stosowanych w chemioterapii, które bezpośrednio zabijają komórki rakowe (w uproszczeniu), terapie hormonalne działają zasadniczo poprzez "głodzenie" komórek rakowych estrogenu.

Przed menopauzą twoje jajniki są największymi producentami estrogenu. Po menopauzie, największym źródłem estrogenów w organizmie jest przekształcenie androgenów w estrogen. Ta konwersja jest katalizowana przez enzym aromatazy występujący w tłuszczu i mięśniach. Inhibitory aromatazy są lekami blokującymi aromazę, dzięki czemu nie dochodzi do konwersji androgenów w estrogeny, skutecznie obniżając poziom estrogenu.

Hormonalne terapie nie są skuteczne u tych, którzy mają guzy ujemne receptora estrogenu i progesteronu.

Ważne jest również, aby zauważyć, że niektóre guzy o dodatnim receptorze estrogenu są również HER 2-dodatnie. W nowotworach, które są pozytywne dla obu tych receptorów, terapia antyestrogenowa może być stosowana z lub bez leków działających na HER 2.

Terapia przedmenopauzalna

Jeśli jesteś przed menopauzą, twoje jajniki są nadal największym źródłem estrogenu, a więc i paliwa, na raka piersi. Celem leczenia u kobiet przed menopauzą jest zmniejszenie zdolności estrogenu do stymulowania wzrostu nowotworu poprzez zmniejszenie ilości dostępnego estrogenu (terapia z supresją jajnika) i zakłócenie zdolności estrogenu do wiązania się z receptorami estrogenu na raka piersi komórki.

Leki, takie jak tamoksyfen, określane są jako selektywne receptory estrogenowe, działające na receptor SERM i działają przez wiązanie z komórkami nowotworowymi, dzięki czemu estrogen obecny w organizmie nie jest w stanie związać się z komórką i sygnalizuje wzrostowi komórki.

Uważa się, że inhibitory aromatazy mogą być bardziej skuteczne niż tamoksyfen, ale nie można ich stosować u kobiet przed menopauzą ze względu na aktywność jajników. Aby zredukować estrogen wytwarzany przez jajniki i umożliwić stosowanie inhibitora aromatazy, lekarz onkolog może zalecić terapię hipolipemizującą.

Tłumienie jajników można osiągnąć poprzez:

• Za pomocą leku Zoladex (goserelina) - Jest to lek podawany podskórnie i hamuje wytwarzanie estrogenu przez organizm i jest znany jako antagonista hormonu uwalniającego gonadotropinę. Jajniki wytwarzają estrogen w odpowiedzi na hormon znany jako hormon stymulujący gonadotropiny wydzielany przez przysadkę mózgową. Zoladex hamuje zdolność hormonu stymulującego gonadotropinę do stymulacji jajników.
• Ooforektomia - Rzadziej niektóre kobiety decydują się na usunięcie ich jajników (za pomocą procedury nazywanej ooforektomią) zamiast za pomocą Zoladexu. Operacja ta odbywa się rzadziej ze względu na większe ryzyko związane z zabiegiem chirurgicznym, ale niektóre kobiety mogą preferować tę metodę, szczególnie u tych, które mają predyspozycje do raka jajnika, a także raka piersi.
  • Ooforektomia może być często wykonywana jako zabieg laparoskopowy i zwykle jest to operacja tego samego dnia. W laparoskopowym usunięciu jajników wykonuje się kilka małych nacięć w jamie brzusznej, a jajniki usuwa się za pomocą specjalnych instrumentów.

Po leczeniu supresją jajników kobiety przed menopauzą mogą być leczone lekami, tak jak w przypadku kobiet po menopauzie omówionych poniżej lub z tamoksyfenem.

Terapia po menopauzie

Po menopauzie największe źródło estrogenu w organizmie pochodzi z peryferyjnego przekształcenia androgenu w estrogen.Pacjentom po menopauzie można leczyć tamoksyfenem (aby zablokować ten przekształcony obwodowo estrogen przed wiązaniem z komórkami nowotworowymi), ale kategoria leków nazywanych inhibitorami aromatazy wydaje się być bardziej skuteczna przy mniejszych skutkach ubocznych.

Dostępne inhibitory aromatazy obejmują:

• Arimidex (anastrozol)
• Femara (letrozole)
• Aromasin (eksemestan)

Inhibitory aromatazy można stosować same lub w połączeniu z lekiem do chemioterapii. Na przykład połączenie Femara (letrozol) i Ibrance (palbociclib) i Aromasin (eksemestan) z Afinitor (ewerolimus). Podczas dodawania kolejnego leku zawsze jest równowaga. Podczas gdy kombinacja może być bardziej skuteczna, występuje również wzrost efektów ubocznych przy łączeniu więcej niż jednego leku.

Warto ponownie zauważyć, że cel leczenia jest często inny w przypadku przerzutowego raka piersi niż w przypadku wczesnego raka piersi. W przypadku wczesnego stadium raka piersi celem jest leczenie, a filozofią jest "wyciąganie dużych pistoletów", aby potencjalnie wyleczyć chorobę. W przeciwieństwie do tego, filozofia z przerzutowym rakiem piersi często kontroluje wzrost nowotworu przy jak najmniejszej możliwej ilości leków, oszczędzając inne leki przez pewien czas, kiedy pierwsze leki już nie działają.

Inne terapie hormonalne

Oprócz tamoksyfenu i inhibitorów aromatazy, istnieje kilka innych leków związanych z hormonami, które mogą być stosowane w leczeniu przerzutowego raka piersi. Jeśli rak piersi nadal rośnie lub rozprzestrzenia się na wyżej wymienionych lekach, zwykle uważa się go za oporny na te leki. Rak przerzutowy prawie zawsze staje się oporny na te leki w miarę upływu czasu. Kiedy tak się dzieje, opcje obejmują:

• Faslodex (fulwestrant)-W przypadku kobiet po menopauzie, u których występuje progresja nowotworu na tamoksyfenie lub inhibitorze aromatazy, opcją jest stosowanie leku Faslodex. Faslodex jest obecnie jedynym zatwierdzonym lekiem na raka piersi w kategorii znanej jako selektywne regulatory receptora estrogenowego receptora estrogenu SERD.

Lek ten jest określany jako "czysty antyestrogen" i blokuje działanie estrogenu na komórki raka piersi z receptorem estrogenu, ale w inny sposób niż tamoksyfen (jest to antagonista receptora estrogenu). Faslodex można stosować samodzielnie lub w połączeniu z Ibrance (palbociclib), lek do chemioterapii, podawany jako zastrzyk.

Rzadko używane leki

Istnieją inne terapie hormonalne, które są rzadko stosowane, ale czasami są traktowane jako leczenie trzeciej linii lub czwartej linii. Obejmują one:

• Fareston (toremifene) - Lek Fareston jest lekiem podobnym do tamoksyfenu, a także rozważany może być czynnik modulujący receptor estrogenu u kobiet po menopauzie z rakiem piersi z dodatnim receptorem estrogenu, szczególnie u kobiet, które nie mają enzymu, który przekształca tamoksyfen w jego aktywną postać w organizmie.
• Progestyny - Megace (megestrol) to syntetyczna forma progesteronu, która jest czasami stosowana u osób z rakiem piersi z receptorem estrogenowym, który stał się odporny na tamoksyfen. Używano go częściej w przeszłości, zanim pojawiły się nowe leki.
• Hormony steroidowe płci - Hormony, takie jak estrogeny i androgeny, nie są powszechnie stosowane w przypadku przerzutowego raka piersi, ale czasami mogą być stosowane, gdy inne metody leczenia hormonalnego zawiodły.

Terapie dla mężczyzn

Mężczyźni z przerzutowym rakiem piersi, który jest dodatni pod względem receptorów hormonalnych, są zazwyczaj leczeni tamoksyfenem.

Skutki uboczne

Tamoksyfen

Tamoksyfen pełni różne funkcje, zarówno naśladując działanie estrogenu w niektórych częściach ciała, jak i przeciwdziałając go w innych. Najczęstsze objawy to uderzenia gorąca i bóle ciała, które zostały ukute "zespołem staruszki", chociaż te bóle ciała są często łagodniejsze niż w przypadku inhibitorów aromatazy.Poważne działania niepożądane obejmują zwiększone ryzyko zakrzepów krwi w nogach (żylna choroba zakrzepowo-zatorowa), które, jeśli nie są leczone, mogą się uwolnić i dotrzeć do płuc (zator płucny). Z czasem, tamoksyfen może również powodować krwawienie z macicy i jest związany z z niewielkim wzrostem rozwoju raka macicy.

Niektóre kobiety (i mężczyźni) przyjmujący tamoksyfen mogą pogorszyć swoje objawy (na przykład zwiększone zaczerwienienie przerzutów w skórze lub zwiększony ból kości z przerzutów do kości) w ciągu kilku dni od rozpoczęcia leczenia.

Jeśli rozwiniesz te objawy, zwykle ustępują one w ciągu czterech do sześciu tygodni, chociaż czasami lek należy odstawić. Srebrna podszewka, jeśli masz taką reakcję, jest taka, że ​​reakcja zaostrzenia jest uważana za znak, że lek działa i będzie skuteczny. Zoladex może również powodować podobną reakcję zaostrzenia.

Należy pamiętać, że tamoksyfen może powodować nieprawidłowe wyniki testów czynnościowych wątroby, niedokrwistość i niskie płytki krwi i wiąże się ze zwiększonym ryzykiem raka trzonu macicy. Porozmawiaj z lekarzem, jeśli ta opcja jest dla Ciebie najlepsza.

Inhibitory aromatyzacji (AI)

AI może również powodować bóle ciała, przy czym około 40 procent osób zauważa pewien stopień mięśni i bóle stawów. Utrata kości jest efektem ubocznym, a twój lekarz onkolog prawdopodobnie zleci gęstość kości, aby sprawdzić, czy nie ma osteoporozy, zarówno na początku leczenia, jak i okresowo później. Złamania mogą nastąpić z powodu utraty kości, nawet bez przerzutów do kości. AI mogą również zwiększać ryzyko chorób serca.

Faslodex

Faslodex jest zazwyczaj dość dobrze tolerowany, a najczęstszymi działaniami niepożądanymi są uderzenia gorąca i zwiększenie aktywności wątroby.

Zoladex (goserelin)

Jednym z bardziej powszechnych efektów ubocznych tego leku jest faktycznie pożądany efekt.Celem leczenia jest stłumienie jajników, innymi słowy, powstrzymanie jajników przed uwolnieniem estrogenu. W ten sposób powoduje on zasadniczo menopauzę wywołaną medycznie, a zatem normalne objawy menopauzy, takie jak uderzenia gorąca i suchość pochwy są powszechne.Podobnie jak w przypadku tamoksyfenu, u niektórych osób może wystąpić reakcja wyrównania przy pierwszym rozpoczynaniu leczenia, na przykład wzrost bólu kości u osób z przerzutami do kości.

Ooforektomia

Główne działania niepożądane związane z usunięciem jajników to, podobnie jak w przypadku terapii hormonalnej, normalne objawy podobne do menopauzy, takie jak uderzenia gorąca i suchość pochwy. Występują również skutki uboczne i ryzyko związane z zabiegiem chirurgicznym. Ooforektomia może teraz zostać wykonana przy minimalnie inwazyjnej operacji (laparoskopii) poprzez kilka małych skaleczeń skóry i zwykle jest wykonywana jako zabieg chirurgiczny tego samego dnia.

Faslodex (fulwestrant)

Ponieważ jest to lek przeciwestrogenowy, większość objawów jest podobna do tych, które występują w okresie menopauzy, jak w przypadku tamoksyfenu i inhibitorów aromatazy. Mniej więcej jedna trzecia osób doświadcza łagodnych nudności, ale poza tym ten lek jest zwykle dobrze tolerowany.