Poprzeczny Abdominus - mięsień rdzenia

Mięsień poprzeczny brzucha (TA) jest najgłębszym z 6 mięśni brzucha. Rozciąga się między żebrami i biodrami, owijając się wokół tułowia od przodu do tyłu. Włókna tego mięśnia biegną poziomo, tak jak można założyć pas podtrzymujący plecy. W ten sposób, wraz z zapewnieniem wsparcia postawy, poprzeczne mięśnie brzucha pomaga powstrzymać i utrzymać narządy znajdujące się wewnątrz tułowia.

Pochodzenie

Poprzeczny mięsień brzuszny pochodzi z kilku miejsc. Łączy się z mięśniem przepony, który jest głównym mięśniem oddechu, i przylega do wewnętrznej powierzchni twoich dolnych żeber. Z tyłu łączy się z powrozem piersiowo-lędźwiowym.

Z przodu poprzeczny mięsień brzuszny łączy się z przednią częścią wewnętrznej kości biodrowej (na jej wewnętrznej powierzchni) oraz boczną (boczną w kierunku na zewnątrz) 1/3 części więzadła pachwinowego. Więzadła pachwinowe to cienki pasek tkanki łącznej, który rozciąga się od przodu kości biodrowej i przyczepia się do stawu spojenia łonowego.

Poprzeczny mięsień brzuszny wstawia się na proces wyrostka mieczykowatego, który jest małą kością zwisającą z dna mostka, linii alba, która jest ścięgnem biegnącym pionowo od żeber do miednicy i oddziela prawą i lewą stronę powierzchowny mięsień prosty brzucha i staw spojenia łonowego.

działania

Poprzez spłaszczenie ściany brzucha poprzeczne mięśnie brzucha zapewniają stabilność tułowia i wsparcie dla znajdujących się tam narządów. Poprzeczny mięsień brzuszny może również wspomagać wydech poprzez ściskanie narządów jamy brzusznej i wzrost ciśnienia w płucach.

Wsparcie dla Linea Alba

Jak wspomniano powyżej, z przodu poprzeczne mięśnie brzucha przywiązują się do linii alba. Linea alba ma tendencję do tracenia siły podczas ciąży. Wzmocnienie poprzecznego mięśnia brzucha po narodzinach dziecka może być dobrym sposobem na przywrócenie integralności do Linea alba. Ponadto, gdy linea alba jest słaba, lordoza jest zwiększona.

Rola w Pilates

Jedną z rzeczy, które sprawiły, że Pilates jest unikalnym systemem ćwiczeń, jest uwaga zwrócona na poprzeczne mięśnie brzucha, szczególnie jego zdolność do spłaszczania brzucha i stabilizowania tułowia. Możesz poczuć, jak działa ten mięsień, jeśli kaszlesz lub śmiejesz się, zwracając uwagę na brzuszny obszar tułowia, tak jak ty.

Podczas gdy Pilates był prawdopodobnie pierwszą metodą ćwiczenia, która kładła nacisk na angażowanie i wykorzystywanie pomocy technicznej na rzecz stabilności podstawowej, w ciągu ostatnich dziesięcioleci pojęcie to przyćmiło. W dzisiejszych czasach większość osobistych trenerów, fizjoterapeutów i systemów ćwiczeń kładzie przynajmniej trochę uwagi na pracy z głębokimi mięśniami brzucha, które oczywiście obejmują poprzeczne.

W rzeczywistości przeprowadzono wiele badań, a wiele metod angażowania mięśni TA, a także innych mięśni rdzeniowych, rozwinęło się w ciągu ostatnich kilku dekad.

Co to jest rdzeń?

Poprzeczny mięsień brzuszny jest jednym z wielu mięśni obejmujących rdzeń. Ale jeśli zapytasz 10 terapeutów lub osobistych trenerów, czym dokładnie jest rdzeń, otrzymasz 10 różnych odpowiedzi.

Diane Lee, fizjoterapeuta z Kanady, która specjalizuje się w rdzeniu, określa ją jako obszar ciała, który znajduje się między mięśniem przepony a dnem miednicy. Zgodnie z definicją Lee, rdzeń obejmuje wszystkie stawy w miednicy, odcinku lędźwiowym kręgosłupa i klatce piersiowej. Oznacza to, że mięśnie tułowia nie są ograniczone do TA, skośnych i prostych mięśni brzucha; zamiast tego rdzeń obejmuje wiele innych mięśni tułowia.

W związku z tym poprzeczne mięśnie brzucha wraz z przeponą, dnem miednicy i mięśniem lędźwiowym, zwane wieloprzyczynowym, są kluczowymi graczami dla dobrej postawy i ruchu oraz dla utrzymania bólu pleców.

Lee mówi, że te mięśnie przygotowują cię do ruchu i są uważane za "przewidujące". W tym celu stosuje podejście uświadamiające podczas pracy z pacjentami. Oznacza to, że przed udzieleniem pacjentom konwencjonalnego programu wzmacniającego rdzeń pracuje z nimi nad znalezieniem i aktywacją tych bardzo głębokich mięśni. W przeciwnym razie - wyjaśnia - pacjent będzie myślał, że ćwiczy swoje TA, podczas gdy w rzeczywistości ćwiczenia będą zdominowane przez bardziej powierzchowne mięśnie.