Anatomia siatkówki i jak to działa

Siatkówka jest warstwą wrażliwą na światło, która jest skierowana w tył oka. Ma tylko 0,2 mm grubości i jest mniej więcej wielkości srebrnego dolara. Siatkówka składa się z 200 milionów neuronów. Siatkówka zawiera fotoreceptory, które pochłaniają światło, a następnie przekazują te sygnały przez nerw wzrokowy do mózgu.

Fotoreceptory w siatkówce nazywane są prętami i stożkami. Nasza siatkówka zawiera 120 milionów prętów i około 1 milion fotoreceptorów kodu. Dołka w plamce ma najwyższe stężenie stożków i prętów jest całkowicie nieobecny. Stożki zapewniają lepszą rozdzielczość obrazów, ale pręty są lepszymi detektorami. To dlatego, gdy patrzysz na gwiazdę w nocy, wydaje się ona bardzo słaba, ale jeśli spojrzysz w prawo z boku gwiazdy, stanie się ona jaśniejsza i bardziej widoczna.

Podobnie jak film w kamerze, obrazy przenikają przez soczewki oka i koncentrują się na siatkówce. Siatkówka następnie konwertuje te obrazy na sygnały elektryczne i wysyła je do mózgu.

Kiedy lekarz rozszerza oczy podczas kompleksowego badania wzroku, mówi się, że on patrzy na dno oka. Dno jest opisane następującymi częściami:

• Biegun tylny: tylny biegun w tylnej części siatkówki i obejmuje nerw wzrokowy i plamkę
• Głowica nerwu wzrokowego: Głowa nerwu wzrokowego jest twarzą nerwu wzrokowego, gdy wchodzi ona do oka. Składa się z milionów włókien nerwowych i przekazuje informacje wizualne do mózgu w celu przetworzenia.
• Plama: Plamka to specjalistyczna, pigmentowana część siatkówki w samym centrum siatkówki, która daje nam centralne widzenie. W centrum plamki znajduje się dołka. Fova ma region najlepszej ostrości wzroku.
• Równik i środkowa siatkówka obwodowa: Jest to obszar siatkówki, który rozciąga się od tylnego bieguna.
• Ora serrata: Ora serrata jest ząbkowanym obszarem między siatkówką a ciałem rzęskowym. To połączenie wyznacza przejście od nie światłoczułego obszaru siatkówki do fotoczułego obszaru siatkówki.

Częste zaburzenia siatkówki

• Łzy siatkówki lub oderwanie się: Łzę lub oderwanie siatkówki uważa się za nagły przypadek, gdy światłoczuła siatkówka jest rozdarta lub oderwana od tylnej części oka, która odżywia się tlenem i pożywieniem.
• Retinopatia cukrzycowa: Retinopatia cukrzycowa występuje u osób z cukrzycą, gdy naczynia krwionośne wyciekają z krwi i płynów. Czasami rosną nowe naczynia krwionośne, które stają się destrukcyjne i mogą powodować utratę wzroku, jaskrę i oderwanie siatkówki, jeśli nie są leczone.
• Centralna retinopatia surowicza: Centralna retinopatia surowicza jest stosunkowo częstym stanem, w którym centralna siatkówka rozwija torbiel, a widzenie centralne zostaje zniekształcone.
• Zwyrodnienie plamki żółtej: Zwyrodnienie plamki jest chorobą plamki żółtej, w której dochodzi do utraty środka pola widzenia. Następują pigmentowe zmiany plamki i nieszczelne naczynia krwionośne rosną pod plamką. Utrata wzroku może być bardzo łagodna lub bardzo ciężka z ślepotą centralną.