Zalecenia dotyczące ćwiczeń dla zespołu Marfana

Zespół Marfana jest najczęstszym dziedzicznym zaburzeniem tkanki łącznej, zwykle wpływającym na układ kostny, serce, naczynia krwionośne i oczy. Ludzie z zespołem Marfana są zwykle dość wysokie i szczupłe, a ich ręce i nogi są dłuższe niż normalnie. Często mają też długie palce (stan, który lekarze nazywają arachnodaktylną), nienormalną krzywiznę kręgosłupa (kifoscoliosis) i zwichnięcie soczewki oka.

Najbardziej zagrażające życiu powikłania zespołu Marfana są związane z sercem i naczyniami krwionośnymi; w szczególności w tętniaku aorty. Tętniak to rozszerzenie (balonowanie) ściany naczynia krwionośnego. To poszerzenie znacznie osłabia ścianę aorty i powoduje jej podatność na nagłe pęknięcie (stan, który lekarze nazywają rozwarstwieniem). Rozwarstwienie aorty jest nagłym przypadkiem medycznym i może prowadzić do nagłej śmierci u osób z zespołem Marfana.

Ponieważ ta katastrofa jest bardziej prawdopodobna w okresach, gdy układ sercowo-naczyniowy jest zestresowany, ćwiczenia mogą w szczególności wywołać rozwarstwienie aorty u osoby z zespołem Marfana.Z tego powodu młodzi ludzie z zespołem Marfana często muszą ograniczać swój udział w zajęciach sportowych.

Młodzi ludzie nigdy nie są w stanie usłyszeć, że ich aktywność fizyczna musi być ograniczona. Na szczęście większość ludzi z zespołem Marfana mogą pozostań aktywny, ale z ograniczeniami.

Ważne jest, aby młodzi sportowcy byli świadomi swoich ograniczeń.

Ogólne zalecenia ćwiczeń dla młodych sportowców z zespołem Marfana

Formalne zalecenia dotyczące uprawiania sportowej atletyki z zespołem Marfana zostały opublikowane podczas konferencji Bethesda z 2005 r. W sprawie rekomendacji kwalifikujących się sportowców z zaburzeniami układu krążenia.

Oto podsumowanie tych zaleceń:

Sportowcy z zespołem Marfana powinni wykonywać badanie echokardiograficzne co sześć miesięcy w celu poszukiwania poszerzenia korzenia aorty.

Jeśli nie ma poszerzenia aorty lub innych poważnych nieprawidłowości serca i nie ma rodzinnej historii rozwarstwienia aorty, mogą one uczestniczyć w tak zwanych niskich i umiarkowanych dynamicznych statycznych zajęciach sportowych - czynnościach, które zwykle nie wymagają "wybuchów" ekstremalnie wysokich - ćwiczenie intensywności. Przykłady odpowiednich działań obejmują golf, kręgle, turystyka i tenis stołowy.

Jeśli istnieją dowody na rozszerzenie dna aorty lub wywiad rodzinny w kierunku rozwarstwienia aorty, wówczas odpowiednia jest tylko aktywność o bardzo niskiej intensywności, taka jak golf lub kręgle.

Osobom cierpiącym na zespół Marfana zaleca się unikanie ryzykownych aktywności - uprawiania sportów kontaktowych i ćwiczeń wymagających ćwiczeń izometrycznych, które wywołują manewr Valsalvy (np. Podnoszenie ciężarów).

Niektóre osoby z zespołem Marfana mogą być indywidualnie rozliczane przez swoich lekarzy (jeśli ich ryzyko ocenia się jako dość niskie), aby uczestniczyć w sportach o pośrednim ryzyku, takich jak koszykówka, baseball, piłka nożna i jazda na rowerze.

Warto zauważyć, że konferencja Bethesda skierowana była w szczególności do osób, które angażują się w zorganizowaną, konkurencyjną atletykę. W szczególności określono wytyczne dla szkół i innych organizacji, dla których sportowcy z zespołem Marfana mogą chcieć uczestniczyć w swoich programach. Nie dotyczyło to szczególnie sportowca rekreacyjnego.

Jednak zalecenia Bethesda nadal mogą stanowić wskazówkę dla sportowców rekreacyjnych i ich lekarzy. U każdego chorego na zespół Marfana, który chce uprawiać sport, można zastosować okresowe badanie echokardiograficzne, aby kierować odpowiednim poziomem aktywności fizycznej.

Słowo od DipHealth

Osoby z zespołem Marfana przez całe życie są narażone na zwiększone ryzyko wystąpienia poważnych zdarzeń sercowo-naczyniowych i wymagają regularnych obserwacji lekarskich. Ograniczenia ruchowe są zalecane każdemu z zespołem Marfana. Jednak stopień ograniczenia będzie różny dla różnych osób, a wiele osób jest w stanie (i zachęca się do tego) cieszyć się aktywnym stylem życia przy zachowaniu odpowiednich środków ostrożności.

• Dzielić
• Trzepnięcie
• E-mail
• Tekst

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Hiratzka LF, Bakris GL, Beckman JA, i in. 2010 ACCF / AHA / AATS / ACR / ASA / SCA / SCAI / SIR / STS / SVM Wytyczne dotyczące diagnostyki i postępowania z pacjentami cierpiącymi na torakowatą chorobę aortalną: raport Amerykańskiej Fundacji Kardiologicznej / Task Force for American Practice Wytyczne, American Association for Thoracic Surgery, American College of Radiology, American Stroke Association, Society of Aestezjolodzy sercowo-naczyniowe, Society for Cardivascular Angiography and Interventions, Society of Interventional Radiology, Society of Thoracic Surgeons oraz Society for Vascular Medicine. Circulation 2010; 121: e266.
• Maron, BJ, Ackerman, MJ, Nishimura, RA, i in. Task Force 4: HCM i inne kardiomiopatie, zastawki mitralne, zapalenie mięśnia sercowego i zespół Marfana. J Am Coll Cardiol 2005; 45: 1340