Sterowanie krótkowzrocznością - krótkowzroczność

Krótkowzroczność, znana również jako krótkowzroczność, występuje, gdy gałka oczna jest dłuższa niż zwykle lub gdy rogówka jest bardziej stroma niż przeciętnie. Krótkowzroczność powoduje, że światło skupia się przed siatkówką, a nie bezpośrednio na jego powierzchni.

Ktoś, kto ma krótkowzroczność, może wyraźnie zezować, gdy próbuje zobaczyć przedmioty w oddali. Mogą również usiąść bardzo blisko telewizora lub przy czytaniu czytać książki bardzo blisko ich oczu. Krótkowzroczność wymaga korekcji wzroku, zwykle w postaci okularów lub soczewek kontaktowych. Chirurgia refrakcyjna, taka jak LASIK, może również korygować krótkowzroczność.

Krótkowzroczność zyskuje ostatnio znacznie więcej uwagi, ponieważ rozpowszechnienie wydaje się znacznie wzrastać. Niektóre kraje postrzegają krótkowzroczność jako epidemię lub kryzys zdrowia publicznego. W Stanach Zjednoczonych częstość występowania krótkowzroczności wzrosła w ciągu ostatnich 30 lat nawet o 40 procent. W niektórych krajach, takich jak Chiny, częstość występowania krótkowzroczności zbliża się do 80 procent populacji.

Niebezpieczeństwa związane z krótkowzrocznością

Krótkowzroczność stała się gorącym tematem ze względu na możliwe ryzyko związane z nią. Wysoka krótkowzroczność, zwykle określana jako ponad 5,0 jednostek lub dioptrii (D), powoduje zwiększone ryzyko wystąpienia jaskry, zaćmy, odwarstwienia siatkówki i makroskopii krótkowzroczności. Zaledwie 1,0 D krótkowzroczności podwaja ryzyko dla małopłytkowej makulopatii i zaćmy, a także trzykrotnie zwiększa ryzyko odwarstwienia siatkówki w porównaniu do osób z emmetropią.

Emmetropia to stan, w którym nie potrzebujesz żadnej korekcji wzroku, zwanej również normalną wizją. Przy 3,0 D krótkowzroczności ryzyko wystąpienia zaćmy trójki oraz ryzyko odwarstwienia siatkówki i makulopatia krótkowzroczności są dziewięć razy większe niż u osób bez problemów wzrokowych. Ponadto przy 5,0 D krótkowzroczności ryzyko wystąpienia zaćmy jest pięć razy większe, 21-krotnie większe ryzyko odwarstwienia siatkówki i 40-krotnie większe ryzyko rozwoju małopłytkowej makulopatii.

Co powoduje krótkowzroczność?

Nikt nie wie na pewno, co powoduje krótkowzroczność. Genetyka wydaje się odgrywać dużą rolę. W rzeczywistości, jeśli jeden z rodziców jest krótkowidzem, dziecko ma trzykrotne ryzyko krótkowzroczności. Jeśli oboje rodzice są krótkowzroczni, to ryzyko podwaja się trzykrotnie.

Historycznie, istnieje długa historia powiązania wzrostu krótkowzroczności u ludzi, którzy aktywnie angażują się w robienie czegoś w pobliżu pracy. Już w latach 1800-tych naukowcy wykazali, że ludzie, którzy mieli wyższe wykształcenie lub pracowali w zawodzie, który obejmował dużo bliskiej pracy, byli znacznie krótkowzroczni niż ci, którzy nie mieli wyższego wykształcenia lub pracowali na zewnątrz.

Jednak nadal nie jest jasne, że osoby, które są przyciągane do wyższego wykształcenia intelektualnego lub które angażują się znacznie bliżej pracy (działania, które wiążą się z krótkim dystansem roboczym) mogą składać się z osób, które są przyciągane do tego rodzaju stanowisk pracy lub badania naukowe. Obszar ten jest obecnie badany przez wielu badaczy.

Większość z nas jest narażona na nadmierną ilość pobliskich bodźców za pomocą smartfonów, tabletów, komputerów i wielu innych urządzeń cyfrowych. Jury wciąż nie wie, czy jest to coś, o co my, jako społeczeństwo, musimy się martwić, czy nie.

Jest tyle badań, które pokazują, że blisko pracy nie powoduje krótkowzroczności, ponieważ istnieją badania, które pokazują, że tak. Jest to prawdopodobnie bardziej złożony algorytm, który obejmuje genetykę i ilość czasu spędzanego na zewnątrz.

Wydaje się, że rolę odgrywa również środowisko. Istnieją dowody na to, że czas spędzony na świeżym powietrzu wydaje się mieć działanie ochronne. Dzieci, które spędzają więcej czasu na świeżym powietrzu, znacznie rzadziej są krótkowzroczne. Naukowcy nie są do końca pewni, dlaczego tak się dzieje, chociaż uważa się, że ma to coś wspólnego z ekspozycją na światło dzienne lub być może w środowisku zorientowanym na odległość.

Czy możemy zapobiegać krótkowzroczności?

Naukowcy i lekarze promują ideę, że jeśli postęp krótkowzroczności można zmniejszyć do około 50 procent, częstość występowania poważnych powikłań można zmniejszyć o znaczną ilość. Oczywiście byłoby jeszcze lepiej, gdybyśmy mogli w ogóle zmniejszyć postęp, ale większość obecnych sposobów zmniejszenia progresji krótkowzroczności ma skuteczność około 45-50 procent. Poniżej znajduje się lista możliwych sposobów zapobiegania lub kontrolowania krótkowzroczności.

Korekta wizualna

Wielu rodziców obawia się, że jeśli lekarz zaleci używanie okularów przez większość czasu, ich dziecko będzie uzależnione od nich lub, że same okulary spowodują więcej krótkowzroczności. Niektórzy rodzice mogą uważać, że najlepiej jest nie korygować tego stanu.

Jednak badania pokazują, że niepoprawienie krótkowzroczności dziecka może spowodować pogorszenie się krótkowzroczności. Ponadto uważano, że niedokładność krótkowzroczności miała wpływ na zmniejszenie progresji. Obecnie jednak uważamy, że niedostateczna korekta wiąże się z wyższym stopniem progresji krótkowzroczności.

Zajęcia na dworzu

Ważne badania wykazały, że czas spędzony na świeżym powietrzu może opóźnić wystąpienie, a nawet zmniejszyć postęp krótkowzroczności. Potrzeba więcej badań, ale ilość czasu spędzonego na zewnątrz wydaje się co najmniej ważnym czynnikiem ryzyka. Większość lekarzy zaleca, aby dzieci spędzały co najmniej 120 minut na zewnątrz każdego dnia.

Przyczyna, dla której jest to prawdą, może być związana ze zmniejszeniem otyłości, zwiększeniem produkcji witaminy D, grami uspołecznionymi, które występują na zewnątrz lub mogą nawet być związane z poziomami dopaminy w organizmie. Jednym z najsilniejszych mechanizmów działania obecnie badanych jest ilość ekspozycji słonecznej lub iluminacja lub po prostu jasność, którą otrzymuje się na zewnątrz.

Atropina w niskiej dawce

Wykazano, że atopine 0,1% oftalmiczny roztwór jest dość skuteczny w zmniejszaniu postępu krótkowzroczności, ale nie w spowolnieniu tempa wzrostu długości gałki ocznej. Jednak wiele badań wykazuje bardzo wysoki wskaźnik sukcesu.

Niektóre badania wykazują nawet 90-procentową redukcję progresji. Atropina jest podawana w postaci kropli do oczu codziennie, zwykle przed snem. Dokładny mechanizm nie jest znany. W badaniach wykazano, że atropina w niskiej dawce jest bezpieczna. Jednak niektórzy praktykujący są ostrożni, ponieważ wysokie dawki atropiny mogą powodować niepożądane działania uboczne.

Orthokeratology

Ortokatologia, znana również jako terapia refrakcyjna rogówki (CRT), łagodne formowanie rogówkowe i przekształcanie rogówki, jest procedurą, w której specjalne formy rogówkowe podobne do sztywnych soczewek przepuszczających gaz są dopasowane i spały w ciągu nocy. Obiektywy nazywane są soczewkami odwróconej geometrii. Spłaszczają rogówkę centralnie, ale przesuwają ją obwodowo, powodując zmianę kształtu rogówki, co zmniejsza obwodowe powiększenie hiperkopowe i wywołuje krótkowzroczne osłabienie, które może spowolnić postęp krótkowzroczności.

Hiperoproteza obwodowa jest złożonym zagadnieniem, ale wydaje się być bodźcem, aby gałka oczna stała się wydłużona i stała się krótkowzroczna. Dziecko noszące je tylko w nocy osiągnie zwykle prawie 20/20 nieskorygowanego widzenia przez cały dzień. Wpływa to na progresję krótkowzroczności, a także zwiększa pewność siebie dziecka, dzięki czemu korekcja wzroku nie musi być wykonywana w ciągu dnia.

Soczewki Multifocal Soft

Dzieci noszące miękkie wieloogniskowe soczewki miały o 25 procent mniejszą krótkowzroczność i 31 procent mniej wydłużenia osiowego niż osoby noszące soczewki jednoogniskowe w ciągu dwóch lat, wynika z badania przeprowadzonego w 2014 roku na dzieciach w Hongkongu. Lekarze sądzą, że działa on w oparciu o ten sam mechanizm, co ortokeratologia.

Multifokalne "centrum odległości" skupiają światło przed peryferyjną siatkówką i skupiają światło bezpośrednio na środkowej siatkówce, co zapewnia ludziom wyraźne widzenie.

Słowo od DipHealth

Wstępne prognozy oparte na rzeczywistych danych populacyjnych wskazują, że krótkowzroczność dotknie ponad 50 procent światowej populacji do 2050 r. Dziesięć procent będzie miało wysoką krótkowzroczność, co znacznie zwiększa ryzyko jaskry, zaćmy, oderwania siatkówki i makroskopii krótkowzroczności. Krótkowzroczność jest prawdziwym problemem związanym ze zdrowiem publicznym. Badania pokazują, że kontrola krótkowzroczności może zmniejszyć postęp krótkowzroczności o 50 procent. W rezultacie, rodzice powinni zacząć poznawać różne dostępne obecnie opcje.