Superbugi i infekcje nabyte w szpitalu (HAI)

Żadna dyskusja na temat bezpieczeństwa pacjentów nie byłaby kompletna bez pokrycia wzrostu superbakterii, organizmów zakaźnych, które powodują choroby u pacjentów, a nawet mogą spowodować śmierć. Nazywają się superbugs ponieważ bardzo trudno jest zabić je za pomocą istniejących leków, co ogranicza możliwości leczenia.

Superbugi znane są pod takimi nazwami jak:

• Metycylinooporny Staphylococcus aureus (MRSA)
• Clostridium difficile (C.Diff)
• Odporne na wankomycynę enterokoki (VRE)
• Odporny na węglowodany Enterobacteriaceae (CRE) i oporne na Carbapenem Klebsiella pneumoniae (CRKP)
• Martwicze zapalenie powięzi, choroba bakterii odżywiających mięso

Naturalne, ale zagrażające życiu

Być może jest zaskakujące, że niektóre z tych organizmów występują naturalnie w naszym środowisku i nie powodują choroby ludzi zdrowych. Na przykład około jedna trzecia ludzi jest "skolonizowana" z bakteriami Staph aureus, co oznacza, że ​​żyje na skórze w nosach ludzi, nie powodując choroby. Około jeden procent ludzi jest skolonizowanych oporną na antybiotyk formą staph aureus (znaną jako MRSA). Odsetek ten jest wyższy dla osób, które zostały niedawno hospitalizowane.

C. Diff żyje także wokół nas, w tym w układach trawiennych człowieka. Problem z tym superbakterią polega na tym, że nie spowoduje ona problemów, dopóki osoba nie rozpocznie przyjmowania antybiotyków z powodu innej choroby. W tym momencie C. Diff może kolonizować poza kontrolą sprawiając, że zakażona osoba jest bardziej chora.

Superbugi są niewidoczne i mogą przetrwać na powierzchni nawet przez trzy dni. Oznacza to, że mogą zostać przeniesione, gdy jedna zarażona osoba dotknie po prostu innej osoby. Można je również przenosić, gdy pacjent dotyka czegoś, na którym znajduje się patogen, na przykład stetoskopu, pilota do telewizora, myszy komputerowej lub wspólnego sprzętu sportowego.

HAI: Zakażenia szpitalne (Nosocomial)

Według Centers for Disease Control and Prevention (CDC) szacuje się, że jeden na 25 Amerykanów każdego dnia zaraża szpitalne zakażenie szpitalne (HAI). Zostają przyjęci do szpitala ranni, osłabieni lub chorzy i łatwo podatni na skolonizowaną infekcję. Inni w szpitalu - niektórzy chorzy i inni zdrowi - mogą wprowadzić patogen, a superbug może wtedy uchwycić i zacząć wymykać się spod kontroli.

Infekcyjni patogeny mają łatwy dostęp do krwioobiegu pacjenta z otwartą raną po urazie lub zabiegu chirurgicznym. Gdy zarazki dostaną się do krwi, pacjent ma posocznicę lub posocznicę. Pacjenci chorzy na inne schorzenia lub schorzenia mogą mieć osłabiony układ odpornościowy, co powoduje, że są zbyt słabi, aby odeprzeć superbakterię. Osoby starsze są szczególnie podatne, ponieważ ich systemy mogą już być kruche ze względu na swój wiek.

Po zarażeniu pacjenta pobyt w szpitalu zostaje przedłużony, czasami na miesiące. W niektórych przypadkach infekcja może być wystarczająco kontrolowana, aby pacjent mógł ostatecznie opuścić szpital. Ale wielu pacjentów nie ma tyle szczęścia. Z 1,7 miliona Amerykanów, którzy są zakażeni w szpitalach każdego roku, co najmniej 99 000 z nich umiera z powodu tych infekcji.

Ze względu na częstość występowania zakażeń związanych z opieką zdrowotną oraz fakt, że wielu z nich można zapobiec, system Medicare penalizuje szpitale o wysokim odsetku zakażeń związanych z opieką zdrowotną. W takich przypadkach refundacje Medicare są zmniejszone, a kary są postrzegane jako sposób na forsowne zachęcanie szpitali do intensyfikacji działań profilaktycznych.

Jak uniknąć infekcji?

Istnieje szereg dodatkowych kroków, które pacjenci mogą podjąć, gdy poważnie podchodzą do zapobiegania zakażeniom szpitalnym. Na przykład można przyjrzeć się współczynnikowi zakażeń szpitala lub lekarza i mieć świadomość tego, jak infekcje najczęściej rozprzestrzeniają się w szpitalach. Podstawowe praktyki sanitarne mogą ogromnie pomóc w ograniczaniu infekcji.

Słowo od DipHealth

Superbugi i infekcje nabyte w szpitalu mogą być przerażającym tematem, o którym możesz nie myśleć. Należy jednak pamiętać o potencjalnym ryzyku, aby pozornie niewielki pobyt w szpitalu nie przerodził się w większy problem. Niewielka pracowitość i wiedza przed przyjęciem do szpitala mogą coś zmienić.