Pomiar zakresu ruchu za pomocą testu elastyczności ramienia

Test elastyczności barku jest prostym, ewaluacyjnym pomiarem elastyczności i mobilności stawu barkowego. Nazywany również testem zasięgu lub testem ponownego zarysowania Apleya, służy do oceny zakresu ruchu (ROM) ramienia, w tym zgięcia i wyprostu.

Celem testu elastyczności stawu barkowego jest zapobieganie przeprostowi stawu, które może prowadzić do ostrego i przewlekłego uszkodzenia grupy mięśni manekina rotatorów (w tym supraspinatus, infraspinatus, teres minor i subscapularis).

Obrażenia sportowe związane z mankietem rotatorów są zwykle wynikiem powtarzających się ruchów, takich jak pływanie, tenis, siatkówka, piłka do racquetball lub jakikolwiek sport wymagający rzucania lub łapania.

Cele testowania

Ograniczenie ruchu ramion jest często powiązane ze sztywnością i napięciem w górnej części pleców i szyi. Jeśli te mięśnie staną się sztywne lub skrócone z powodu kontuzji lub bezczynności, twoja zdolność do obracania ramienia na zewnątrz, do góry i do tyłu będzie utrudniona.

Jeśli tak się stanie, będziesz mniej zdolny do przedłużenia ramienia i za głową lub do zsunięcia się bokiem na twoją głowę. Podobnie, jeśli budujesz masywne mięśnie w górnej części pleców (trapezus), szyi (sternocleidomastoid), ramieniu (deltoid) lub dolnej części pleców (latissimus dorsi) bez zachowania elastyczności poprzez rutynowe rozciąganie, tkanki łączne mogą również skracać i ograniczać pamięć ROM.

Test elastyczności barku jest wykorzystywany przez fizjologów ćwiczących i fizjoterapeutów do oceny podstawowej elastyczności przed rozpoczęciem programu ćwiczeń lub rehabilitacji. Test jest następnie powtarzany co kilka tygodni, aby określić, jaki postęp dokonałeś.

Jak wykonać test

Test elastyczności barku najlepiej wykonywać bez zbędnej odzieży iw wygodnym (a nie zimnym) pomieszczeniu. Jedynym niezbędnym sprzętem jest taśma pomiarowa lub linijka. Aby rozpocząć test:

• Podnieś prawe ramię prosto nad głową.
• Zegnij prawy łokieć i oprzyj prawą dłoń na karku, z opuszczoną dłonią.
• Lewą ręką sięgnij za plecy i oprzyj dłoń na grzbiecie dłoni.
• Teraz, nie przesuwając się nadmiernie, przesuń prawą rękę po szyi i lewą rękę w górę kręgosłupa do siebie.
• Po osiągnięciu tak daleko, jak to możliwe, egzaminator zmierzy odległość między palcami.

Jeśli Twoje palce dotkną, egzaminator zarejestruje to jako zero ("0 cali"). Jeśli palce zachodzą na siebie, zapisuje je jako liczbę ujemną (na przykład "-1 cala").

Następnie przełączasz ręce, aby wykonać test na przeciwległym ramieniu.

Wyniki testów

Test elastyczności barków, choć podstawowy, może dać terapeucie całkiem niezły pomysł na funkcjonalną pamięć ROM. Ze względów ogólnych Twój ROM będzie opisany w następujący sposób:

• Doskonale: palce zachodzą na siebie
• Dobrze: palce dotykają
• Średnia: palce są mniej niż dwa cale od siebie
• Słabe: palce są oddalone o więcej niż dwa cale

W celach szkoleniowych fizjolog będzie bardziej zaniepokojony dokładnym pomiarem, szczególnie w sporcie, takim jak pływanie lub gimnastyka, gdzie elastyczność ramion może mieć wpływ na wygraną lub przegraną.

Inne testy elastyczności ramion

Test elastyczności barku ma swoje ograniczenia, a mianowicie u ludzi, których ramiona mają różną długość. W tym celu można zastosować inne testy do oceny urazów lub upośledzenia mankietu rotatorów. Zawierają:

• Test kompresji prądu AC (w celu zdiagnozowania rozdziału barku)
• Test na zatrzymanie i przeniesienie (w celu zidentyfikowania łez w ramieniu)
• Test Neera (diagnoza uderzenia barku)
• Badanie Sulcusa (w celu oceny niestabilności barku)
• Pusty może przetestować (aby potwierdzić rozdarcie mankietu rotatora)
• Testy na zamrożonym ramieniu (w celu zdiagnozowania adhezji mankietu rotatorów)

Jeśli zostanie stwierdzona jakakolwiek uraz, zalecana jest dodatkowa ocena. Mogą to być ultrasonografia lub rezonans magnetyczny (MRI), z których oba są lepsze w obrazowaniu tkanek miękkich niż prześwietlenie. MRI są również skuteczne w ustalaniu, czy uszkodzenie mankietu rotatorów jest nowe czy stare.