Czy potrzebujesz leczenia IVF? Co, jeśli tego nie chcesz?

Wiele osób przyjmuje, że jeśli nie można zajść w ciążę, leczenie metodą IVF jest rozwiązaniem "go-to-go". To jest mit. Niewielki procent par niepłodności - mniej niż 5 procent, według Amerykańskiego Towarzystwa Medycyny Rozrodu - przejdzie na stosowanie IVF.

Jeśli chodzi o osoby potrzebujące zapłodnienia pozaustrojowego, ludzie zazwyczaj pasują do jednej z dwóch kategorii:

• Ci, dla których IVF jest ich jedyną opcją dla biologicznego dziecka
• Ci, którzy nie odnosili sukcesów dzięki niższym technologiom

Czy będziesz potrzebować IVF? A co jeśli nie chcesz robić IVF?

Kiedy IVF jest pierwszym krokiem?

Są sytuacje, w których IVF jest jedyną opcją posiadania biologicznego dziecka.

Ciężka choroba jajowodów: Jeśli obie jajowody są zablokowane, IVF jest jedyną opcją dla biologicznego dziecka. Rurki jajowate są ścieżką, która łączy twoje jajniki z twoją macicą. Jeśli jajo owulowane z twoich jajników nie może dotrzeć do macicy - a sperma nie może dostać się do jaja - nie możesz zajść w ciążę.

W niektórych sytuacjach chirurgiczna naprawa jajowodów może zapobiec potrzebie zapłodnienia in vitro. Jednak wskaźniki sukcesu różnią się znacznie i nie jest dobrym rozwiązaniem dla większości kobiet z ciężką chorobą jajowodów.

Ciężka niepłodność męska: W przypadkach poważnej niepłodności u mężczyzn, inseminacja domaciczna (IUI) z dawcą spermy lub IVF z ICSI może być jedyną opcją dla biologicznych dzieci. ICSI oznacza intracytoplasmic sperm injection. W przypadku podstawowego zapłodnienia in vitro komórki plemników umieszcza się na płytce Petriego z jajkiem. Ostatecznie, jeden z plemników ma nadzieję, że zapłodni jajo.

W przypadku IVF-ICSI jeden pojedynczy plemnik jest wstrzykiwany bezpośrednio do komórki jajowej. IVF-ICSI jest niezbędny w przypadkach poważnych problemów z ruchliwością plemników (ruch) lub morfologią (kształt plemników). Może być również wymagane, jeśli liczba plemników jest bardzo niska.

Azoospermia występuje wtedy, gdy samiec ma zerową liczbę plemników. Niektórzy z tych mężczyzn mogą nadal mieć dziecko biologiczne dzięki IVF-ICSI. Niedojrzałe plemniki można poddać biopsji bezpośrednio z jąder. Następnie komórki plemników dojrzewają w laboratorium. Tak dojrzałe plemniki nie mogą same zapłodnić jaja, a do zapłodnienia wymagany jest IVF z ICSI.

Wysokie ryzyko chorób genetycznych: Jeśli ty i twój partner jesteście narażeni na wysokie ryzyko przeniesienia śmiertelnej choroby genetycznej, zapłodnienie in vitro może być najlepszą lub jedyną opcją. Może to również dotyczyć par doświadczających nawracających poronień z powodu problemów genetycznych. W takim przypadku potrzebujesz IVF z PGS lub PGD.

PGD ​​oznacza preimplantacyjną diagnostykę genetyczną. To wtedy testowany jest zarodek pod kątem określonej choroby. PGS oznacza preimplantacyjne badanie genetyczne. Dzieje się tak, gdy zarodek jest zwykle sprawdzany pod kątem prawidłowej liczby chromosomów. Ten test nie jest tak wiarygodny jak PGD i jest uważany za eksperymentalny.

Leczenie bezpłodności po leczeniu nowotworów: Jeśli masz zamrożone jajka, tkankę jajnikową lub zarodki, będziesz potrzebował IVF do wyobrażenia sobie tej kriokonserwowanej tkanki.

Zamrożone plemniki mogą być stosowane w procedurze IUI i nie mogą wymagać IVF. Jednakże, jeśli istnieje niewielka ilość zakonserwowanych plemników, IVF może być lepszym wyborem ze względu na zwiększony wskaźnik sukcesu.

Kiedy stosuje się kriokonserwowane jaja: Rak nie jest już jedynym powodem, dla którego jajka mogą zostać zamrożone. Chociaż wciąż są rzadkie, niektóre kobiety zamrażają jajka, gdy są młode, aby zmniejszyć ryzyko związane z bezpłodnością związaną z wiekiem. Jeśli zamrozisz jajka i chcesz je wykorzystać do zajścia w ciążę w przyszłości, będziesz potrzebować leczenia IVF, aby począć.

Kiedy wymagane jest macierzyństwo zastępcze: Jeśli kobiecie brakuje jej macicy, albo dlatego, że urodziła się w ten sposób, albo została usunięta z przyczyn medycznych, nie będzie w stanie wyobrazić sobie ciąży. Może być w stanie mieć dziecko za pośrednictwem zastępczego.

Jeśli kobieta ma jajniki lub ma zapłodnione jaja lub tkankę jajnikową, może również mieć dziecko biologiczne przy pomocy macierzyństwa zastępczego. Jeśli nie, można użyć dawcy komórek jajowych wraz z plemnikami biologicznymi ojca. Wszystko to wymaga zapłodnienia in vitro.

Zastępstwa z IVF mogą być również wymagane, jeśli istnieją poważne problemy z płodnością czynnika macicy, których nie można naprawić chirurgicznie. Para homoseksualna, która chce mieć dziecko biologiczne, może również potrzebować surogatu z leczeniem IVF.

(Technicznie rzecz biorąc, można uniknąć zapłodnienia pozaustrojowego, stosując jaja zastępcze i stosując sztuczne zapłodnienie plemnikiem biologicznym ojca lub dawcą spermy, ale może to powodować problemy prawne i może być trudniejsze psychologicznie dla surogatu, dlatego jest to częściej wykonywane z IVF i dawcą jaja, biologicznymi jajami matki lub dawcą zarodka).

Kiedy IVF jest następnym krokiem?

Żadna mapa leczenia nie pasuje idealnie do każdej pary. Dlatego nie można powiedzieć, jak może wyglądać twoja osobista ścieżka do zapłodnienia in vitro. Niektóre pary mogą wymagać zabiegu chirurgicznego, zanim spróbują leczenia bezpłodności. Niektórzy mogą najpierw potrzebować leczenia schorzenia podstawowego. Niektórzy mogą nigdy nie potrzebować leczenia bezpłodności.

To powiedziawszy, oto kilka bardziej powszechnych trajektorii leczenia. Wymienione poniżej ścieżki leczenia są uproszczone i nie odzwierciedlają wszystkich możliwości leczenia.

Jest to najczęstsza ścieżka leczenia dla kobiet z łagodnymi i umiarkowanymi problemami owulacji:

• Clomid przez trzy do sześciu cykli (może lub nie może również obejmować leczenie metforminą, jeśli kobieta ma PCOS lub jest oporna na insulinę)
• Jeśli Clomid nie wywołuje owulacji, letrozol przez trzy cykle
• Gonadotropiny z czasowym stosunkiem płciowym przez dwa do sześciu cykli (niektórzy lekarze pomijają ten krok i idą od razu do IUI z lekami na płodność)
• IUI z Clomidem lub gonadotropinami przez trzy do sześciu cykli (mniej cykli, jeśli kobieta ma 35 lub więcej lat)
• Leczenie IVF

Najczęstszym problemem w przypadku łagodnej i umiarkowanej niepłodności u mężczyzn jest najczęstszy problem:

• (Jeśli dotyczy) leczenia farmakologicznego płodności w celu zwiększenia produkcji nasienia
• (Czasami) usunięcie żylaków, jeśli to jest problem
• IUI bez leków na płodność (chyba że kobieta ma również problemy z owulacją) przez trzy do sześciu cykli
• IUI z dawcą spermy (częstsze dla osób, które nie chcą wykonywać IVF)
• Leczenie IVF

Dla pary z niewyjaśnioną bezpłodnością wspólna trajektoria może wyglądać tak:

• (Prawdopodobnie) ograniczony czas, aby spróbować samemu
• IUI z Clomidem, letrozolem lub gonadotropinami przez maksymalnie sześć cykli
• Leczenie IVF

Co decyduje o tym, czy lekarz sugeruje wykonywanie jednego, trzech lub sześciu cykli danego leczenia? A może pominąć jeden z tych kroków? Czy możesz zaproponować leczenie niepłodności niewymienione powyżej?

Twój lekarz weźmie pod uwagę przyczynę niepłodności, badania dotyczące twojej konkretnej sytuacji, wieku, osobiste pragnienie, aby spróbować, zanim przejdziesz do następnego poziomu, swoje uczucia względem lub w stosunku do zapłodnienia in vitro, twojego ubezpieczenia i twojej sytuacji finansowej.

Jeśli zastanawiasz się, kiedy IVF może stać się kolejnym krokiem w twojej osobistej sytuacji, porozmawiaj ze swoim lekarzem. Jeśli nie zgadzasz się, że zapłodnienie in vitro powinno być następnym krokiem, lub jesteś ciekaw, czy masz alternatywne opcje, nie bój się uzyskać drugiej opinii przed podjęciem decyzji. Podjęcie decyzji o podjęciu IVF to ważna decyzja.

Co jeśli nie chcesz zrobić IVF?

Zawsze masz opcję, aby nie ścigać IVF. Jest to prawdą, czy IVF jest pierwszym leczeniem zalecanym przez twojego doktora, albo tylko stawiasz czoło IVF po kilku próbach nie-wspomaganych rozrodczych technologii.

Istnieje wiele powodów, dla których para może zrezygnować z IVF. Niektóre z najczęstszych przyczyn to …

• Finansowa niezdolność do zapłaty za to
• Chcesz uniknąć ryzyka i inwazyjności procedury
• Decyzja o rezygnacji z leczenia w oparciu o niski szacowany wskaźnik sukcesu (będzie się różnić w zależności od sytuacji)
• Obrzędy religijne
• Pragnienie kontynuowania adopcji (ponieważ mają oni wystarczającą ilość gotówki, aby wykonać IVF lub adopcję, lub po prostu preferują adopcję do IVF)

Czasami nie będziesz miał szansy na posiadanie dziecka biologicznego bez zapłodnienia in vitro. W innych przypadkach twoje szanse na poczęcie mogą być w niektórych przypadkach niskie - być może mniejsze niż 1 procent - ale nie niemożliwe.

Na przykład kobiety z pierwotną niewydolnością jajników (POI) mogą być mało prawdopodobne, aby same poczęły. Ale zdarza się to w bardzo niewielkim odsetku przypadków. Nie powinieneś liczyć na bycie w tej rzadkiej grupie. Jednocześnie nie powinieneś zakładać, że diagnoza dotycząca niepłodności powstrzyma cię od samodzielnego poczęcia.

Co są twoje opcje, jeśli nie chcesz IVF? Jest to temat do omówienia z lekarzem płodności i doradcą.

Niektóre możliwe opcje oprócz zapłodnienia in vitro mogą obejmować:

• Dalsze wdrażanie metod low-tech (na przykład więcej cykli IUI)
• Alternatywne terapie (takie jak akupunktura)
• Kontynuując próby na własną rękę
• Procedury chirurgiczne (jeśli dotyczy)
• Dążenie do adopcji
• Wybór życia bez dzieci

Jeśli zdecydujesz się na dalsze cykle niższych technologii lub wypróbujesz alternatywne metody leczenia, porozmawiaj ze swoim lekarzem o rzeczywistych szansach na sukces leczenia. Na przykład niektóre badania wykazały, że po sześciu do dziewięciu cyklach IUI szanse na poczęcie znacznie maleją. Nie chcesz wyrzucać pieniędzy i marnować energii emocjonalnej na terapie, które są mało prawdopodobne.

Chociaż może być trudno przestać próbować, czasami jest to najlepsza rzecz dla twojego ciała i twojego emocjonalnego dobrego samopoczucia. Jeśli masz trudności z podjęciem decyzji, kiedy przerwać leczenie, skonsultuj się z profesjonalnym doradcą, który pomoże Ci w rozwiązaniu problemu żałoby.

Słowo od DipHealth

Niewielki procent niepłodnych par będzie potrzebował IVF, nieco poniżej 5 procent. Dla tych, którzy wymagają leczenia IVF, istnieje wiele powodów, dla których mogą oni nie być lub nie być zainteresowani kontynuowaniem leczenia. Jeśli chcesz zrobić IVF, ale obawiasz się o koszty, koniecznie zajrzyj do wielu opcji finansowania. Jeśli nie chcesz robić IVF, nie czuj się źle z powodu tej decyzji. Decyzja o zapłodnieniu in vitro nie oznacza, że ​​"nie chcesz dziecka wystarczająco źle", aby "próbować dalej". Nie pozwól, aby presja rówieśników popchnęła cię do czegoś, czego nie chcesz.