Zip It: Rzeczy, których nie powinieneś mówić dzieciom sportowym

Nie zawsze łatwo być rodzicem wspierającym sportowego dzieciaka. Jaki jest najlepszy sposób, aby pomóc młodemu sportowcowi rozwijać się i rozwijać? Ile masz zamiar zrobić i co pozostawiasz trenerowi? Na początek można uniknąć tych zbyt nazbyt popularnych stwierdzeń, które okazują się bardziej szkodliwe niż pomocne.

Nie mów: "Dobra robota"

Dobrzy dorośli mówią to dzieciom przez cały czas, prawda? Dlatego jest bez znaczenia i może mieć nawet negatywny wpływ. Nie to, co w ogóle zamierzałeś! "Dobra robota" brzmi pusto, nawet dla dzieci. Mogą powiedzieć, że właśnie to mówisz, ponieważ chcesz coś pochwalić.I nie jest dobrze przyjmować pochwał, których nie zarobiłeś. Więc zachowaj pochwałę za sytuacje, które jej zasługują, a następnie wyjaśnij, co masz na myśli: "Zauważyłem, że naprawdę ciężko pracowałeś podczas tego ćwiczenia" lub "Miłe łapanie! Twoja praktyka naprawdę się opłaciła".

Nie mów: "Dlaczego nie zrobiłeś …"

W tej frazie zauważysz, co zrobił twój dzieciak, ale nie w dobry sposób. Wybierasz niedobory zamiast możliwości poprawy. Powiedzmy, że Twój koszykarz musi pracować nad swoim dryblingem. "Zamiast mówić" twoje umiejętności dryblingu są słabe "lub" nie powinieneś próbować dryblować tam ", spróbuj powiedzieć" Wiesz, z odrobiną poświęcenia nad twoimi umiejętnościami dryblingu będziesz miał naprawdę dobrze zaokrągloną ogólną grę, "- mówi Jordan Fliegel, założyciel CoachUp (prywatnego trenera sportowego). "Przesłanie jest takie samo", kontynuuje Fliegel, "ale dostawa jest zupełnie inna."

Nie mów: "Ref powinien mieć …"

Czerwony alarm! Urzędnicy są po to, aby zapewnić wszystkim bezpieczeństwo i zasady gry, dzięki czemu sporty są przyjemne i uczciwe. I przez większość czasu są wolontariuszami - lub zarabiają tak mało, jak mogliby być równie dobrze. Więc nie jest to dobra sportowa walka z nimi (95% trenerów sportów młodzieżowych badanych przez CoachUp twierdzi, że to słyszeli!). Powalenie ich później na prywatne nie jest wcale lepsze. Stanowi słaby przykład dla twojego dziecka i pozwala mu uniknąć brania odpowiedzialności za błędy, które popełnił on lub jego zespół.

Nie mów: "Jak to się stanie, że Twój trener nie może …"

Podobnie jak arbitrzy, trenerzy uczestniczą w sporcie młodzieżowym, ponieważ kochają grę. Zdecydowanie nie dla dużych pieniędzy. Ale oni są tutaj liderami, więc cofnij się i pozwól im prowadzić. Twoje dziecko potrzebuje bezwarunkowego wsparcia. To się nie stanie, jeśli poczuje się w konflikcie między radą jej trenera a rodzicem.

Nie mów: "Nie mogę uwierzyć w twoją drużynę …"

Fliegel ma tę radę dla trenerów i odnosi się również do rodziców: "Nigdy nie mów nic negatywnego o jednym z twoich graczy innemu graczowi, nie tylko jest to nieproduktywne, ale niszczy siłę społeczną zespołu." To nie jest dobre dla twojego sportowego dzieciaka lub jego koledzy z drużyny.

Co powiedzieć

Dr Amy Baltzell jest profesorem psychologii sportowej Uniwersytetu Bostońskiego, byłym wioślarzem olimpijskim, trenerem młodzieżowym i współautorką książki o sportowej rodzicielstwie, Czyja to gra? Sugeruje zamienienie bardziej pozytywnych pytań i stwierdzeń takich jak te:

• Czy lubisz ćwiczyć? Jaka jest jego część?
• Nauczyłeś się czegoś? Czego się nauczyłeś?
• Zauważyłem, że ciężko pracujesz, wkładając wielki wysiłek.
• Jestem dumny z tego, jak bardzo się starasz.
• Widziałem, jak zachęcałeś kolegę z drużyny, dzięki któremu poczułem się z ciebie dumny.
• Zauważyłem, że po zdobyciu drugiego zespołu, miałeś odwagę, aby dalej próbować.