9 rzeczy, których nie powinieneś mówić podczas dyscyplinowania swojego dziecka

Słowa, które wypowiadasz swojemu dziecku, będą miały trwały wpływ na to, jak Twoje dziecko się o tobie czuje, a także na to, jak on się czuje. Kiedy dziecko źle się zachowuje, starannie dobieraj słowa. Oto dziewięć rzeczy, których nie powinieneś nigdy mówić podczas dyscyplinowania swojego dziecka:

1. "Zachowujesz się jak twoja matka!"

Mówienie dziecku, że jego złe zachowanie przypomina o kimś innym - czy jest to drugi rodzic, czy inna osoba, której zachowanie nie doceniasz - nie jest pomocne. Nawet porównania, które mają być nieco bardziej pozytywne, jak "Dlaczego nie możesz usiąść przy stole tak cicho jak twoja siostra?" Może być wręcz szkodliwe. Szanuj wyjątkowego ducha swojego dziecka i wyjaśnij mu, że jest on jego osobą.

2. "Jesteś takim wichrzycielem!"

Nazywanie dziecka "małym potworem" lub "moim psotnym" może stać się samospełniającą się przepowiednią. W rzeczywistości, nawet pozytywne etykiety, takie jak odniesienie do twojego dziecka jako "atletycznego" lub "gwiazdy matematyki", mogą mieć negatywny wpływ na poczucie własnej wartości twojego dziecka.

3. "Przestań płakać lub dam ci coś, na co będziesz płakać".

Dyscyplinowanie zachowania dziecka, ale nie emocji. Dzieci muszą wiedzieć, że ich emocje są w porządku, ale to zachowanie jest niedopuszczalne. Jeśli twoje dziecko płacze, ponieważ jest smutne, nie mów mu, że powinien czuć się inaczej. Jeśli jednak krzyczy i zachowuje się w sposób zakłócający, daj mu konsekwencję i pomóż mu korzystać ze zdrowszych umiejętności radzenia sobie ze stresem, aby poradzić sobie z niewygodnymi emocjami w przyszłości.

4. "Czy już nauczyłeś się lekcji?"

Dyscyplina powinna polegać na uczeniu dziecka, jak uczyć się na błędach, nie zawstydzając go za zepsucie. Zapytanie go, czy nauczył się tej lekcji, oznacza, że ​​konsekwencje miały na celu ukaranie, a nie nauczanie. Lepszym pytaniem może być: "Co możesz zrobić inaczej w następnym razem?", Aby upewnić się, że rozumie, jak może dokonać lepszego wyboru w przyszłości.

5. "Poczekaj, aż twój ojciec wróci do domu!"

Nie sugeruj, że drugi rodzic jest prawdziwym dyscyplinującym i nie możesz znieść niewłaściwego zachowania. Stworzy to niezdrową rodzinną dynamikę, w której malujesz siebie jako niezdolnego, a drugiego rodzica jako ogra. Najbardziej efektywne konsekwencje są udzielane natychmiast, więc spróbuj poradzić sobie z problemami z zachowaniem w danym momencie.

6. "Dziękuję za to. Dlaczego nie możesz tego zrobić za każdym razem? "

Nigdy nie próbuj ukrywać krytyki jako pochwały. Jest obraźliwe i nieskuteczne. Chwal dziecko za dobre zachowanie. Powiedz: "Tak się cieszę, że położyłeś swoje danie w zlewie, kiedy cię o to poprosiłem!". Kiedy są chwile, w których warto udzielać wskazówek, zachowaj pochwałę i unikaj dawania tych pochopnych komplementów.

7. "Jesteś zrobienie oszalałem już teraz! "

Jedną z rzeczy, których rodzice psychicznie nie potrafią, jest winić ich dzieci za ich emocje. Weź osobistą odpowiedzialność za swoje myśli, zachowania i uczucia i nie mów swojemu dziecku, że on - ani nikt inny - nie ma władzy robić cokolwiek czujesz. Lepszym sposobem na złapanie frustracji jest powiedzenie czegoś w rodzaju: "Naprawdę nie podoba mi się wybór, który dziś wybierasz."

8. "Przestańcie ze mną kłócić się".

Potrzeba dwóch osób do kłótni i za każdym razem, gdy przypominasz dziecku, żeby przestał się kłócić, utrzymujesz niezgodę. Zaproponuj ostrzeżenie, wykonaj konsekwencję lub po prostu użyj selektywnego ignorowania, aby zakończyć kłótnię.

9. "Nie powiem ci więcej."

Powtarzanie wskazówek jest złym nawykiem, a przypominanie dziecku, że nie zamierzasz powtarzać wskazówek, jest jeszcze gorszym nawykiem. Nagging wysyła wiadomość, że Twoje dziecko nie musi słuchać za pierwszym razem. Jeśli Twoje dziecko nie przestrzega instrukcji po raz pierwszy,użyj ostrzeżenia, jeśli … to wyraźnie wyjaśnia, co się stanie, jeśli nie podąży za wskazówkami.