Leczenie Pectus Excavatum lub "Sunken Chest"

Większość dzieci z pectus excavatum - zwanych także "klatką piersiową zatopioną" lub "komorą lejkową" - ma kilka problemów zdrowotnych w wyniku tego stanu; jednak u niektórych dzieci może wpływać na prawidłową czynność serca i płuc.

Winowajcą jest zbyt duża chrząstka, mocna, giętka tkanka, która stanowi szkielet niemowlęcia. W tym stanie przed porodem tworzy się nad żebrami dodatkowa chrząstka. Ten stan może stać się kłopotliwy po niemowlęcym wraz z rozwojem.

Jak wpływa na czynność serca i płuc

Oto sposoby, że pectus excavatum może zagrozić funkcji serca i płuc:

• Chrząstka zamienia się w kość. Pomiędzy porodem a 3 rokiem życia chrząstka wszystkich dzieci staje się kością, z wyjątkiem niektórych miejsc, w których pozostaje elastyczna, podobnie jak części uszu i nosa. To również linie połączeń.
• Mostek przesuwa się do wewnątrz. Gdy chrząstka dziecka z pectus excavatum twardnieje, mostek jest wypychany do wewnątrz przez dodatkową ilość chrząstki pokrywającej żebra, co tworzy "zapadnięty" wygląd. Ponieważ proces trwa przez okres dojrzewania, serce może zostać stopniowo przeniesione do lewej klatki piersiowej. Nacisk od stwardniałej chrząstki może zakłócać zdolność serca do napełniania krwią i pompowania jej do ciała wystarczająco szybko.

• Wpływ na wielkość serca i płuc. Serce i płuca mogą być mniejsze niż normalnie, ponieważ nie ma wystarczająco dużo miejsca, aby osiągnąć normalny rozmiar. Ma to wpływ na normalne oddychanie i krążenie krwi.

W większości przypadków pectus excavatum powoduje, że pojemność serca i płuc jest nieznacznie poniżej średniej i nie wpływa na codzienne życie. Ale serce może nie być w stanie pompować wystarczająco dobrze, aby pozwolić na forsowną aktywność.

Nawet poważny przypadek pectus excavatum nie zagrozi życiu, ale może spowodować niepełnosprawność fizyczną i jest źródłem samoświadomości.

Te objawy sugerują pectus excavatum i związane z tym problemy z sercem:

• Skrócenie oddechu
• Niska tolerancja dla ćwiczeń
• Ból w klatce piersiowej

Łagodne trudności w oddychaniu i częste, długotrwałe przeziębienia mogą wynikać z mniej ciężkich postaci prążkowanego wykopu. Objawy mogą się pogarszać wraz z wiekiem, wyrównując się, gdy osiągnięty zostanie pełny rozmiar.

Pectus excavatum można ocenić za pomocą rentgenografii, tomografii komputerowej, rezonansu magnetycznego, testów czynności płuc lub echokardiografii, która wykorzystuje fale dźwiękowe do wytworzenia obrazów serca.

Operacja może pomóc

Idealny wiek do chirurgii kopytowej jest starszy niż 6 lat, ale przed osiągnięciem dojrzałości, kiedy kości i chrząstka stają się mniej giętkie. Operacja została przeprowadzona na nastolatków i młodych dorosłych.

Istnieją trzy podejścia chirurgiczne do operacji:

Naprawa Ravitch: Niższe cztery lub pięć chrząstek są usuwane, a mostek jest tymczasowo podtrzymywany za pomocą metalowego pręta, który jest wyjmowany po około roku. Dziecko jest hospitalizowane do 5 dni; Lekka aktywność może rozpocząć się za kilka tygodni, ale minie kilka miesięcy, zanim naprawdę aktywna gra będzie w porządku, aby ją wznowić.

Procedura Nussa: Pasek pod postacią pożądanej ściany klatki piersiowej znajduje się poniżej mostka. Pasek zostanie usunięty około 2 lata później. Odzyskiwanie jest podobne do naprawy chirurgicznej Ravitch.

Procedura Magnetic Mini-Mover: Jeden magnes jest wszczepiany wewnątrz klatki piersiowej, a jeden jest umieszczany na zewnętrznej chrząstce żebra w klatce piersiowej, aby ustawić ją w bardziej normalnej pozycji, co powoduje korektę po kilku miesiącach. Pacjenci wracają do domu tego samego dnia i mogą wznowić działania natychmiast.

Wszystkie metody poprawiają zdolność pompowania serca, ale tylko w rzadkich przypadkach zabieg poprawia pojemność płuc.