Czy moje objawy pochodzą z POChP, niewydolności serca lub obu?

Skrócenie oddechu jest głównym objawem przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP). Jest to bardzo często powód, dla którego pacjenci z POChP idą na pogotowie lub odwiedzają lekarza. Większość zaostrzeń POChP objawia się znaczną dusznością, świszczącym oddechem i kaszlem. Jeśli jesteś pacjentem z POChP, prawdopodobnie znasz te objawy zbyt dobrze i być może Ty lub Twoi lekarze możecie zakładać, że wszystkie objawy są związane z POChP. Należy jednak pamiętać, że 30% pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP) ma w pewnym stopniu zastoinową niewydolność serca (CHF). Innymi słowy, pacjenci z POChP, u których występują słabo kontrolowane objawy, takie jak duszność lub świszczący oddech, powinni być poddani ocenie z powodu zastoinowej niewydolności serca (CHF).

Podobieństwa między POChP a CHF

1. Objawy:Zarówno POChP, jak i CHF są chorobą, mają praktycznie identyczne objawy: duszność, kaszel i (lub) świszczący oddech. Ponadto, CHF może powodować obrzęk nóg, który nie jest objawem POChP, ale nie wszyscy pacjenci z CHF mają obrzęk nogi.
2. Zaostrzenia: Zarówno POChP, jak i CHF to choroby, które często pogarszają się, potem są lepsze, a następnie gorsze. Te pogorszenia nazywane są "zaostrzeniami" i są cechą charakterystyczną tych dwóch kursów choroby. Zaostrzenia POChP mogą być wywołane przez infekcje, przeziębienia (wirusy), dym i opary. Zaostrzenia CHF są zwykle wywoływane przez zmiany w diecie (spożywanie nadmiaru soli lub wody), zapominanie o przyjmowaniu leków i zmiany stanu zdrowia (na przykład zawał serca lub problemy z nerkami). W obu przypadkach, jeśli cierpisz na zaostrzenie POChP lub CHF, możesz zauważyć, że twoje objawy się pogarszają. Proste prace mogą sprawić, że będziesz bardziej bez tchu, możesz kaszleć więcej lub usłyszeć świszczący oddech. Czasami trudno jest odróżnić zaostrzenie POChP od zaostrzenia CHF, szczególnie u pacjentów cierpiących na obie choroby.

1. Zmniejszenie czynności płuc:Jeśli cierpisz na POChP, nie jesteś obcy testom oddechowym lub testom czynności płuc. Test ten polega na wdmuchiwaniu do maszyny mierzącej czynność oddechową, przy czym podstawową wartością jest FEV-1 (wymuszona objętość wydechowa). Kiedy pacjenci z POChP lub CHF mają zaostrzenia, liczba ta spada, co oznacza zmniejszenie czynności płuc. Po poprawie nasilenia zaostrzeń liczba ta również powinna ulec poprawie. Im gorszy spadek czynności płuc, tym ostrzejsze zaostrzenie - i dotyczy to zarówno zaostrzeń POChP jak i CHF.

Jak lekarze mówią POChP i CHF Apart?

1. Fizyczny egzamin: Za każdym razem, gdy objawy nasilają się, ważne jest, aby udać się do lekarza, aby mógł wykonać pełny fizyczny egzamin. W szczególności klinicyści będą poszukiwać objawów, które odróżniają POChP i CHF. W celu wykonania badania płuc lekarz może wykryć świszczący oddech (występujący podczas zaostrzeń POChP i CHF). Jeśli jednak problem dotyczy głównie CHF, hałas zwany "trzeszczeniem" (który oznacza nagromadzenie się płynu) może być dominującym dźwiękiem. Lekarze będą również prawdopodobnie badać nogi, aby ocenić obrzęk, co jest częstym problemem w CHF, ale mniej w przypadku zaostrzeń POChP. Badanie kardiologiczne może ujawnić nowe szmery, które częściej pojawiają się, gdy CHF jest problemem, a żyły szyi mogą być rozdęte, co może oznaczać płynne tworzenie kopii. Wszystkie te odkrycia są jednak wskazówkami i żaden z nich nie potwierdza, że ​​jedna choroba odpowiada za twoje symptomy w porównaniu z drugą.
2. Chest-xrays: Rentgen klatki piersiowej to inny sposób, w jaki lekarze mogą szukać różnicy między zaostrzeniem POChP a zaostrzeniem CHF u pacjentów, którzy mogą mieć obie choroby. Kiedy pacjent ma zaostrzenie CHF, gromadzi się płyn w okolicach płuc, co widać na zdjęciu klatki piersiowej. Jednak jeśli objawy są wyłącznie z powodu POChP, to płyn ten nie będzie widoczny.

1. Echokardiogramy: Echokardiogram jest USG serca. Umożliwia lekarzom przyjrzenie się strukturze serca, przepływowi krwi i funkcji pompowania samego mięśnia sercowego. Jeśli czynność serca zostanie zredukowana (czasami nazywana frakcją niskiego wyrzutu), może to skłonić lekarza do podejrzeń, że CHF jest głównym problemem. Jeśli serce działa normalnie, może to spowodować, że lekarz podejrzewa, że ​​POChP jest głównym problemem. Pamiętaj jednak, że pacjenci mogą mieć OBU problemy, a więc wszystkie te wyniki muszą być brane w kontekście.
2. Badania krwi. Wreszcie, badanie krwi zwane BNP lub podstawowy peptyd natriuretyczny mogą być bardzo podwyższone podczas zaostrzenia CHF. Ten test może być bardzo pomocny, gdy jest niski, ponieważ sugeruje to, że serce nie jest przepracowane.

Jakie są różnice w leczeniu?

W przypadku zaostrzeń POChPleczenie obejmuje leki rozszerzające oskrzela lub wziewne steroidy oraz doustne steroidy (takie jak prednizon) lub czasami steroidy IV. Pacjenci z zaostrzeniami POChP powinni również otrzymywać nebulizatory lub inhalatory albuterolowe. Często przepisuje się również antybiotyki.

W przypadku zaostrzeń CHFleczenie pierwotne obejmuje leki moczopędne (takie jak Lasix lub Bumex). Nowe zaostrzenie CHF powinno spowodować wizytę u kardiologa, aby upewnić się, że nie pojawiły się nowe problemy z sercem, które mogły spowodować pogorszenie objawów. Podczas zaostrzenia CHF można również dostosować inne leki lub przepisywać je, dlatego zawsze dobrze jest porozmawiać z lekarzem, jeśli wystąpią nowe objawy.

Kiedy pacjenci mają zarówno POChP, jak i CHF często trudno jest je rozdzielić - i wiele razy pacjenci mogą mieć obie choroby, które często zapalają się w tym samym czasie. Lekarze często leczą jednocześnie objawy POChP i objawy CHF, jeśli nie jest to całkowicie jasne, która choroba przyczynia się do objawów najbardziej, a wytyczne zalecają kontynuowanie leczenia pacjentów z niewydolnością serca w ich aktualnym schemacie leczenia (w tym beta-blokerami), a także zalecają kontynuowanie leczenia POChP, jeśli obie choroby przyczyniają się do wystąpienia objawów.

Dolna linia

POChP i CHF są bardzo podobne pod względem objawów i innych ustaleń, a wielu pacjentów cierpi na obie choroby. Dlatego lekarze często leczą pacjenta zarówno z POChP jak i CHF w tym samym czasie, jeśli nie jest jasne, która choroba jest sprawcą.