Anovulation and Owvulatory Dysfunction

Brak jajeczkowania oznacza brak owulacji lub brak owulacji. Owulacja to uwolnienie komórki jajowej z jajnika. To musi się zdarzyć, aby naturalnie osiągnąć ciążę. Jeśli owulacja jest nieregularna, ale nie całkowicie nieobecna, nazywa się to owulacją oligo.

Zarówno brak owulacji, jak i owulacja oligonukleotydowa są rodzajami zaburzeń owulacji. Dysfunkcja owulacji jest częstą przyczyną niepłodności u kobiet, występującą u 40% kobiet niepłodnych.

Anovulation and Infertility

Dla pary bez niepłodności szanse poczęcia wynoszą około 25 procent każdego miesiąca. Nawet gdy owulacja dzieje się normalnie, para nie może począć.Kiedy kobieta nie przyjmuje pokarmu, nie może zajść w ciążę, ponieważ nie ma jaja do zapłodnienia. Jeśli kobieta ma nieregularną owulację, ma mniej szans na poczęcie, ponieważ rzadziej ją owuluje.

Dodatkowo późna owulacja nie produkuje jaj najwyższej jakości. Może to również zmniejszyć prawdopodobieństwo zapłodnienia. Również nieregularna owulacja oznacza, że ​​hormony w ciele kobiety nie są całkiem prawidłowe.

Te nieprawidłowości hormonalne mogą czasami prowadzić do innych problemów, w tym:

• Brak żyznego śluzu szyjkowego
• Rozcieńczenie lub nadmierne zgrubienie endometrium (w którym implantowane jest zapłodnione jajo)
• Nienormalnie niski poziom progesteronu
• Krótsza faza lutealna

Objawy

Zwykle kobiety z brakiem owulacji będą miały nieregularne miesiączki. W najgorszym przypadku mogą one wcale nie mieć swoich cykli. Jeśli twoje cykle są krótsze niż 21 dni lub dłużej niż 36 dni, możesz mieć dysfunkcję owulacji. Jeśli twoje cykle mieszczą się w normalnym zakresie od 21 do 36 dni, ale długość twoich cykli zmienia się znacznie z miesiąca na miesiąc, może to być również oznaką zaburzeń owulacji.

Na przykład, jeśli przez jeden miesiąc twój okres wynosi 22 dni, a następny to 35, to wiele zmian między cyklami może sygnalizować problem owulacji. Możliwe jest uzyskanie cykli w prawie normalnym harmonogramie i nie owulacji, choć nie jest to częste. Cykl miesiączkowy, w którym nie występuje owulacja, nazywany jest cyklem bezowulacyjnym.

Przyczyny

Znieczulenie i dysfunkcja owulacji mogą być spowodowane wieloma czynnikami. Najczęstszą przyczyną dysfunkcji owulacji jest zespół policystycznych jajników (PCOS). Inne potencjalne przyczyny nieregularnej lub nieobecnej owulacji obejmują:

• Otyłość
• Zbyt niska masa ciała
• Ekstremalne ćwiczenia
• Hiperprolaktynemia
• Przedwczesna niewydolność jajników
• Perimenopauza lub niskie rezerwy jajników
• Dysfunkcja tarczycy (nadczynność tarczycy)
• Niezwykle wysoki poziom stresu

Diagnoza

Twój lekarz zapyta cię o twoje cykle menstruacyjne. Jeśli zgłosisz nieregularne lub nieobecne cykle, podejrzewasz dysfunkcję owulacji. Twój lekarz może również poprosić Cię o sprawdzenie podstawowej temperatury ciała w domu przez kilka miesięcy.

Następnie lekarz zleci badania krwi w celu sprawdzenia poziomu hormonów. Jednym z tych testów może być badanie krwi progesteronu na dzień 21. Po owulacji wzrasta poziom progesteronu. Jeśli twój poziom progesteronu nie rośnie, prawdopodobnie nie owulujesz. Twój lekarz może również zamówić USG. Ultrasonografia sprawdzi kształt i rozmiar macicy i jajników, a także sprawdzi, czy twoje jajniki są policystyczne, co jest objawem PCOS.

Ultradźwięki można również stosować do śledzenia rozwoju pęcherzyków i owulacji, choć nie jest to często wykonywane. W takim przypadku możesz mieć kilka ultradźwięków w ciągu jednego do dwóch tygodni.

Leczenie

Leczenie będzie zależeć od przyczyny braku jajeczkowania. Niektóre przypadki braku jajeczkowania można leczyć poprzez zmianę stylu życia lub dietę. Jeśli mała masa ciała lub ekstremalne ćwiczenia są przyczyną braku jajeczkowania, zwiększenie masy ciała lub zmniejszenie rutyny może być wystarczające do ponownego rozpoczęcia owulacji. To samo dotyczy otyłości. Jeśli masz nadwagę, utrata nawet 10 procent aktualnej wagi może wystarczyć do ponownego rozpoczęcia owulacji.

Najczęstszym leczeniem braku owulacji są leki na płodność. Zwykle Clomid jest pierwszym próbowanym lekiem na płodność. Jeśli Clomid nie działa, można wypróbować inne metody leczenia płodności.

Clomid może wywołać owulację u 80% anowulatorów i pomóc około 45% zajść w ciążę w ciągu sześciu miesięcy leczenia.

W przypadku kobiet z PCOS, leki uwrażliwiające na insulinę, takie jak metformina, mogą pomóc kobiecie ponownie rozpocząć owulację. Sześć miesięcy leczenia jest wymagane, zanim dowiesz się, czy metformina zadziała. Potem spróbuj zrobić test ciążowy. Jeśli sama metformina nie pomoże, stosowanie leków na płodność w połączeniu zwiększa szanse powodzenia u kobiet, które nie miały jajeczku wyłącznie na leki na płodność. Lek na raka letrozol (Femara) może być skuteczniejszy w wywoływaniu owulacji u kobiet z PCOS.

Jeśli przyczyną braku jajeczkowania jest przedwczesna niewydolność jajników lub niskie rezerwy jajników, wówczas leki na płodność są mniej prawdopodobne. Ale to nie znaczy, że nie możesz zajść w ciążę z własnymi jajami. Niektóre kobiety nie będą w stanie zajść we własne jaja i mogą wymagać leczenia IVF u dawcy jaja.