Utrata słuchu związana z otosklerozą

Otoskleroza to rodzaj niedosłuchu z uchem środkowym. Jest to wynikiem nieprawidłowego wzrostu kości kosteczek słuchowych w uchu wewnętrznym, zwykle z strzemiączka, który jest jedną z 3 wewnętrznych kości ucha (kosteczek słuchowych) zaangażowanych w przewodzenie i wzmacnianie dźwięku. W normalnych okolicznościach te trzy kości poruszają się i mają zdolność do wzmocnienia dźwięku do 3 razy. W Otosclerosis kości prawie "utknęły" razem, uniemożliwiając prawidłowy ruch i normalny słuch.

Objawy otosklerozy pojawiają się zwykle w wieku 10-30 lat.

Objawy otosklerozy

Najczęstszym objawem związanym z otosklerozą jest ubytek słuchu. Mogą wystąpić zarówno przewodzeniowe, jak i zmysłowe rodzaje utraty słuchu. W niektórych przypadkach występują oba typy ubytku słuchu, nazywane mieszanym ubytkiem słuchu.

Strata może być stopniowa i może zacząć się od niemożności usłyszenia niskich dźwięków lub szeptów. W otosklerozie można stracić około 60 decybeli twojego słuchu, co może być równoznaczne z pewnymi poziomami normalnej rozmowy. Szczególnie trudno jest usłyszeć rozmowy, gdy obecny jest szum tła. W przypadku otosklerozy może również wystąpić szum w uszach lub zawroty głowy.

Rozpoznanie otosklerozy

Jeśli twój lekarz podejrzewa, że ​​masz otosklerozę, prawdopodobnie zada Ci bardzo szczegółowe pytania na temat historii twojej rodziny, ponieważ ta choroba może zostać odziedziczona.

Audiogram i tympanogram mogą być używane przez audiologa lub otologa w celu określenia stopnia wrażliwości słuchu i konduktywności. Badanie CT może dać ostateczną diagnozę otosklerozy, pokazując poziom przerostu kości, który odróżniałby to zaburzenie od innych przyczyn utraty słuchu.

Lekarz może wykonać inne badania, aby wykluczyć podobne stany, które mogą powodować objawy przed rozpoznaniem otosklerozy.

Leczenie otosklerozy

Jeśli twoje symptomy są łagodne, podejście "czekaj i patrz" może być najlepszą opcją, gdy nie robisz nic prócz regularnego badania słuchu.

Jeśli twoje symptomy postępy leczenie otoskleroza może albo wspierać (leczenie symptomy) albo leczenie. Terapie wspomagające obejmują:

• aparat słuchowy - wzmocnienie dźwięku może pomóc w zmniejszeniu poziomu ubytku słuchu, aparaty słuchowe są bardziej skuteczne w leczeniu typu przewodzeniowego ubytku słuchu spowodowanego otosklerozą, ale mogą pomóc niektórym osobom z ubytkiem słuchu.
• wapń, fluorek (często we Francji) i witamina D mogą mieć pewien wpływ na redukcję ubytku słuchu, jednak badania są słabo wspierane i niezbyt zalecane do terapii wspomagającej. Zwykle jest najbardziej skuteczny we wczesnych stadiach choroby.

Chociaż nie ma gwarancji na wyleczenie w zabiegach chirurgicznych, stapedektomia lub stapedotomia mogą wyleczyć zaburzenie lub zmniejszyć objawy. Ta operacja polega na usunięciu chorej kości (strzemiączka) i zastąpieniu jej syntetycznym implantem. Skuteczne słyszenie można poprawić przez wiele lat po operacji.

W rzadkich przypadkach zabieg może pogorszyć objawy, dlatego należy skonsultować się z otolaryngologiem w sprawie zagrożeń w porównaniu do korzyści wynikających z tych zabiegów chirurgicznych. Leczenie chirurgiczne jest zwykle skuteczne tylko w przypadku przewodzących typów ubytków słuchu związanych z otosklerozą.

Rodzaj (rodzaje) leczenia, które mogą być dla Ciebie korzystne, zależy od konkretnego rodzaju ubytku słuchu oraz od tego, które kości lub struktury ucha zostały dotknięte otosklerozą.

Czynniki ryzyka otosklerozy

Badania otacza przyczyny otosklerozy, jednak genetyka odgrywa rolę w dziedziczeniu tego zaburzenia. Istnieją pewne dowody na to, że mutacje genetyczne wpływające na twój kolagen mogą przyczyniać się do rozwoju otosklerozy. Genetyczne przyczyny otosklerozy są wciąż badane, ale badania sugerują, że jeśli jedno z rodziców cierpi na otosklerozę, każde dziecko, które posiada, odziedziczy 50% szans na rozwój choroby.

Inną przyczyną bez jasnego zrozumienia jest to, że hormony biorące udział w ciąży również mogą prowadzić do tego zaburzenia. Obecna otoskleroza często ulega pogorszeniu w czasie ciąży i na tej podstawie istnieją teorie, że należy unikać stosowania suplementów estrogenowych lub że w przypadkach, w których występuje nadmiar hormonu, estrogeny mogą być korzystne z zastosowaniem blokerów estrogenu.

Inne czynniki ryzyka również bez jasnego uzasadnienia obejmują:

• Kaukaski
• kobiety w średnim wieku
• infekcje wirusowe (takie jak odra)