Microtia: Wada wrodzona ucha

Microtia to wada wrodzona ucha dziecka.Zdarza się, gdy ucho zewnętrzne jest małe i nie uformowało się w normalne ucho płodu podczas pierwszych kilku tygodni ciąży. Im wcześniej problem pojawia się, gdy dziecko jest w macicy, tym bardziej poważne deformacje. Prawe ucho jest dotknięte częściej niż lewe ucho lub oba uszy.

Od jednego do pięciu dzieci na 10 000 urodzeń ma mikrografię. Występuje częściej u mężczyzn niż u kobiet i częściej występuje u Azjatów i Latynosów niż u rasy białej i Afroamerykanów. Największe zjawisko występuje w plemieniu indiańskim Indian Navajo. Chirurdzy plastyczni mogą jednak chirurgicznie korygować te deformacje ucha.

Przyczyny

Nikt nie zna dokładnego powodu wystąpienia mikrotyki. W niektórych przypadkach genetyka jest odpowiedzialna, albo z powodu zmian w genach, albo z powodu anomalii w pojedynczym genie, który powoduje zespół genetyczny. Niektóre leki, takie jak Accutane (izotretynoina) pobrane podczas ciąży, zmniejszenie przepływu krwi do płodu i czynniki środowiskowe są również możliwymi przyczynami mikrorur.

Niektóre czynniki, które zwiększają ryzyko urodzenia dziecka z mikrouszkodzeniem to cukrzyca i dieta matek, zgodnie z amerykańskimi ośrodkami kontroli i zapobiegania chorobom. Mówiąc dokładniej, jeśli kobieta zachoruje na cukrzycę przed zajściem w ciążę, istnieje większe ryzyko urodzenia dziecka z mikrochipem w porównaniu z kobietą, która nie choruje na cukrzycę. Ponadto kobiety w ciąży, które spożywają dietę o niskiej zawartości węglowodanów i kwasu foliowego, mogą również zwiększać ryzyko porodu u dziecka z mikrocją.

Objawy i symptomy

Microtia może przyjmować różne formy. Czasami w miejscu ucha może znajdować się guz skóry. Czasami występują części dolnego ucha, ale górne ucho jest nieobecne.

Najcięższą postacią jest brak ucha zewnętrznego, zwanego również anocją. I może być brak otworu w kanale słuchowym.

Diagnoza

Nawet jeśli to ucho zewnętrzne ma zauważalną deformację, wpływa to na inne części układu ucha. Wnętrze ucha, w szczególności kanału słuchowego i ucha środkowego, często ma również defekty. Czasami kanał uszny nawet się nie rozwija. U tych osób nie ma widocznej dziury, która prowadzi do błony bębenkowej i ucha środkowego. Takie nieprawidłowości mogą powodować utratę słuchu.

Osoby z obustronną mikrocją (w obu uszach) znajdują się w zupełnie innej sytuacji niż osoby z jednostronną mikrotją. Osoby z jednostronną mikrotreją mają normalny słuch w uchu normalnym, podczas gdy osoby z obustronną mikrocją mogą być funkcjonalnie głuche.

Naprawa i leczenie

Głównym celem przywrócenia ucha zewnętrznego jest poprawienie słuchu, ponieważ łapie dźwięki i kieruje je do kanału słuchowego w kierunku bębenka i aparatu słuchowego. Ulepszone słyszenie pomaga również w mówieniu.

Aparat słuchowy może być nadal potrzebny. Co więcej, poprawa wyglądu jest dodatkową korzyścią, która może zwiększyć poczucie własnej wartości i akceptację społeczną. Rekonstrukcja kanału słuchowego przeprowadzana jest przez otologa.

Ucho osiąga większość swojego wzrostu (85 procent) w wieku czterech lat. Ucho wciąż rośnie, aż do dziesiątego roku życia. Jednak najlepsze wyniki pojawiają się, gdy odbudowa jest opóźniona aż do ukończenia dziesiątego roku życia. Dwa czynniki wpływające na rekonstrukcję ucha to:

1. Dostępność wystarczającej ilości chrząstki żebrowej do budowy ucha.Dopiero w wieku pięciu lub sześciu lat klatka piersiowa dziecka jest wystarczająco duża, aby zapewnić odpowiednią chrząstkę dawcy na szkielet ucha.
2. Psychologiczny efekt nieprawidłowego / braku ucha (s). Rekonstrukcja odbywa się w wieku szkolnym, aby zminimalizować / uniknąć drażnienia się od rówieśników.

Ucho zewnętrzne można zrekonstruować syntetycznymi (sztucznymi) materiałami lub chrząstkami żebrowymi. W obu opcjach występują zalety i wady. Porozmawiajmy o nich:

Materiały syntetyczne

Niektóre zalety korzystania z materiału syntetycznego do odbudowy ucha mikrotiów są takie, że nie ma problemów, takich jak blizny i bóle, ze zbioru chrząstki żebrowej. Można to zrobić w jednej procedurze, a wynikiem jest doskonały wygląd kosmetyczny.

Wady korzystania z tych materiałów są takie, że ucho jest podatne na drobne urazy i infekcje, a także na możliwość odrzucenia nowego ucha przez ciało z powodu użytych materiałów.

Przeszczepu chrząstki

Zebrane z chrząstki żebrowej, wady stosowania tej opcji leczenia może być ból i blizny związane z uzyskaniem materiału. Ponadto istnieje więcej niż jedna operacja.

Jest to jednak najlepsza opcja długoterminowa i ponieważ wykorzystuje własne materiały osoby, nie ma możliwości odrzucenia ucha przez ciało.

Protetyka

W przypadkach, gdy nie ma wystarczającej ilości skóry, aby pokryć syntetyczny szkielet lub szkielet chrząstki z powodu urazu, oparzeń, promieniowania itp., Można zastosować ucho protetyczne. Ucho protetyczne ma również swoje zalety i wady.

Podczas gdy ucho protetyczne może wyglądać bardzo podobnie do ucha, jakość urządzenia zależy od umiejętności producenta i dostępnej technologii. Dodatkowo ucho protetyczne może być dość drogie. Czas trwania urządzenia zależy również od opieki zapewnianej przez właściciela.

W połowie przypadków mikrotycznych jest wystarczająco dużo ucha środkowego, które można zrekonstruować w celu poprawy lub przywrócenia słuchu.

Potencjalne komplikacje

Podobnie jak w przypadku każdej procedury chirurgicznej, istnieją potencjalne powikłania, jeśli chodzi o odbudowę ucha. Zakażenie jest potencjalnym powikłaniem zarówno struktury syntetycznej, jak i chrząstki. Krwiak, znany również jako zbieranie krwi, może również zagrozić strukturze chrząstki.

Utrata skóry w okolicy ucha jest również możliwa.Dodatkowo, w przypadkach, w których stosuje się chrząstkę żebrową, mogą wystąpić problemy z płucami, deformacje konturu klatki piersiowej i nieestetyczne blizny. Powikłania związane z ramą mogą powodować konieczność ponownego wykonania tej procedury.