Patandar ścięgno Przyczyny, diagnoza i leczenie

Ścięgno rzepki jest strukturą łączącą rzepkę (rzepkę) z piszczelem (piszczel). Więzadło to struktura, która łączy jedną kość z drugą kością, dlatego niektórzy nazywają to więzadłem rzepki. Jednak ta struktura naprawdę łączy mięśnie czworogłowe z kością goleniową, a ścięgno łączy mięśnie z kością, dlatego bardziej powszechnym opisem jest ścięgno rzepki.

Ścięgno rzepki jest ważną częścią mechanizmu prostowników kończyny dolnej. Mechanizm prostownika obejmuje mięśnie czworogłowe, ścięgno mięśnia czworogłowego, rzepkę (rzepkę) i ścięgno rzepki. Struktury te działają razem, aby kolano wyprostowało się i może to zrobić ze znaczną siłą. Mechanizm prostowania jest krytyczny dla normalnych funkcji, począwszy od chodzenia i wspinania się po schodach, a skończywszy na zajęciach sportowych, w tym bieganiu i kopaniu. Bez nienaruszonego mechanizmu prostownika wszystkie te czynności mogą być trudne do wykonania.

Objawy

Typową osobą, która podtrzymuje rozdarty ścięgno rzepki, jest młody sportowiec. Ponieważ więcej osób w średnim wieku pozostaje aktywnych fizycznie, uraz ten staje się coraz powszechniejszy w starszej populacji.

Uraz zwykle wiąże się z niewygodnym lądowaniem z pozycji skokowej, w której mięsień czworogłowy kurczy się, ale kolano jest siłą wyprostowane. Jest to tak zwany ekscentryczny skurcz i powoduje ogromny nacisk na ścięgno. Zawodnicy, którzy podtrzymują kontuzję mogą odczuwać uderzenie lub popping i zwykle nie będą w stanie chodzić po kontuzji.

Typowe objawy zerwanego ścięgna rzepki obejmują:

• Ból bezpośrednio pod rzepką
• Obrzęk i siniak w przedniej części kolana
• Wada lub miękki punkt, w którym ścięgno powinno być ciasne
• Trudności z chodzeniem lub uprawianiem sportów

Przyczyny

Stwierdzono, że u prawie wszystkich pacjentów, którzy podtrzymują pęknięcie ścięgna rzepki, występuje nienormalna tkanka ścięgna zgodna z przewlekłym tendinozą. Ścięgno rzepki jest zwykle uszkodzone w wododziałach ścięgna, gdzie przepływ krwi do tkanki jest słaby, a ścięgno jest najsłabsze.

Łzy ścięgna mogą również występować w nie-sportowych warunkach. Zazwyczaj dochodzi do osłabienia ścięgna rzepki u tych osób, takich jak choroba ogólnoustrojowa, która osłabia ścięgna lub niedawną operację stawu kolanowego powodującą osłabienie ścięgien. Leczenie jest zwykle podobne zarówno u sportowców, jak i u osób nie będących sportowcami.

Diagnoza

Rozpoznanie zerwanego więzadła rzepki jest zwykle oczywiste podczas badania klinicznego. Osoby, które rozrywają ścięgno, nie będą w stanie przedłużyć kolana o siłę grawitacji i nie będą w stanie wykonać testu podniesienia nogi. Egzaminator zazwyczaj wyczuwa przerwę w ścięgnie, tuż poniżej rzepki.

Uzyskane zostanie prześwietlenie, ponieważ złamanie rzepki może powodować podobne objawy i należy je wykluczyć jako możliwą diagnozę. Na zdjęciu rentgenowskim rzepka jest zwykle wyżej w porównaniu do kolana przeciwnego, ponieważ mięsień czworogłowy naciąga rzepkę na rzepkę i nic nie trzyma go w normalnej pozycji. Chociaż często nie jest to konieczne, można użyć rezonansu magnetycznego w celu potwierdzenia rozpoznania i zbadania kolana pod kątem wszelkich innych uszkodzeń, które mogły wystąpić.

Leczenie

Zerwane ścięgno rzepki nie leczy dobrze samoistnie, a pozostawione bez leczenia doprowadzi do osłabienia mięśnia czworogłowego i trudności z rutynowymi czynnościami, w tym chodzeniem. Operacja naprawy rozdartego ścięgna jest stosunkowo prosta, ale może być trudna do wykonania.

Rozdarte końce ścięgna muszą być zszyte. Trudność polega na tym, że ważne jest, aby przywrócić prawidłowe napięcie ścięgna, nie czyniąc go zbyt mocno lub zbyt luźno. Również może być trudno uzyskać dobrą naprawę, zwłaszcza jeśli ścięgno jest oderwane bezpośrednio od kości. W takich sytuacjach szwy użyte do naprawy ścięgna mogą być związane bezpośrednio z kością.

Odzyskiwanie i prognozy

Odzyskiwanie z rozdartego ścięgna rzepki jest trudne i wymaga czasu. Jednym z najważniejszych czynników prognostycznych dla powrotu do zdrowia jest czas na operację, a operacja opóźniona ponad kilka tygodni może ograniczyć zdolność do odzyskania. Wiadomo, że wczesna mobilność po operacji, chronione wzmocnienie i zapobieganie nadmiernemu naprężeniu podczas naprawy przyspieszy całkowite wyleczenie. Nawet po wykonaniu tych czynności, upłynie minimum 3 miesiące do powrotu normalnej codziennej aktywności i 4-6 miesięcy do czasu wznowienia aktywności sportowej.

Podczas gdy większość ludzi leczy całkowicie z chirurgii ścięgna rzepki, może istnieć długotrwała słabość nawet po pomyślnej naprawie. Zawodnicy, którzy próbują powrócić do zawodów sportowych, mogą wrócić do swojego poprzedniego roku przed ukończeniem roku. Wykonywanie fizykoterapii z przewodnikiem może być pomocne w zapewnieniu sportowcom możliwości wznowienia normalnej aktywności sportowej.