10 Najczęstszych błędów popełnionych przez Ojców Dzieci

Te 10 błędów dyscyplinarnych, które popełniają ojcowie, może przynieść niezamierzone skutki i stworzyć przeszkody dla przyszłych dobrych zachowań Twojego dziecka. Uważaj na te błędy w rodzicielstwie i odkryj sposoby na pokonanie tych nieefektywnych narzędzi.

1. Utrata temperamentu

Podczas gdy zachowanie twoich dzieci może czasem doprowadzić cię do szaleństwa, nigdy nie możesz karać, gdy jesteś zły. Podnoszenie głosu, przeklinanie lub wymykanie się spod kontroli ma tendencję do uczenia dziecka, że ​​krzyki, gniew i przemoc są akceptowalne w ich relacjach z przyjaciółmi i rodziną. Zamiast tego, gdy poczujesz, że gniew się wzmaga, weź kilka sekund lub minut na przerwę i przegrupuj się. Dzieci reagują najlepiej na spokojne, rozsądne podejście, które jest bezpośrednie i precyzyjne.

2. Kara fizyczna

Kara fizyczna, taka jak klapsy, szarpnięcie dziecka za rękę lub uderzenie w jakikolwiek sposób, jest po prostu nieskuteczna. Uczy dziecko, że sposobem radzenia sobie z konfliktem jest użycie siły fizycznej. Ponownie, spróbuj przerwać, jeśli masz ochotę skorzystać z dyscypliny fizycznej. Uczenie się alternatywnych umiejętności w zakresie dyscypliny dziecięcej może również pomóc w przełamaniu tendencji do fizycznego rozpierania się. Pamiętaj, twoją główną rolą jest nauczyciel, a nie egzekutor.

3. Niespójność

Wielu ojców dyscyplinuje swoje dzieci w niekonsekwentny sposób. To samo przestępstwo behawioralne będzie miało różne reakcje w różnym czasie. Jeśli pewnego razu twoje dziecko używa przekleństwa, po prostu się śmiejesz, a następnym razem (być może w innej firmie) narzucisz uziemienie, dziecko stanie się zdezorientowane i nie wie, czego się oczekuje. Ugruntowany i zrozumiały zestaw zasad i standardów o określonych konsekwencjach działa najlepiej. Bycie konsekwentnym w dyscyplinie dziecięcej jest najlepszym sposobem nauczenia ich, co jest zachowaniem akceptowalnym lub nie.

4. Przekupstwo

Próba przekupienia dziecka, aby zachowywał się w określony sposób, obiecując nagrodę, uczy dziecko, że dostanie nagrodę, jeśli działa w niewłaściwy sposób, a następnie zmienia swoje zachowanie. Chcesz, aby działały odpowiednio za pierwszym razem. Dobrą alternatywą dla dyscypliny dziecięcej jest przypominanie im, jak dobrze jest dokonywać właściwych wyborów lub po prostu dawać z góry określoną pozytywną konsekwencję dla pozytywnego zachowania.

5. Niepowiązane konsekwencje

Dzieci reagują najlepiej, gdy konsekwencje ich zachowania wydają się naturalnie płynąć. Na przykład pozostanie poza godziną policyjną powinno mieć konsekwencje, takie jak przyjście wcześniej w następny weekend. Jeśli dziecko udowodni, że nie można mu zaufać, że żyje z godziną policyjną, musi odbudować to zaufanie w czasie. Unikaj niepotrzebnych konsekwencji, jak uziemienie posiadania zaległej książki bibliotecznej. Spróbuj znaleźć naturalne konsekwencje. Dziecko, które uderza w ścianę podczas napadu złości, może ponieść logiczną konsekwencję konieczności zapłaty za naprawę lub naprawę. Kiedy konsekwencja nie pasuje do wykroczenia, lekcje się nie uczą.

6. Gra przeciwko drugiemu rodzicowi

Bardzo ważne jest, aby rodzice byli zjednoczeni w strategii dyscyplinarnej. Jeśli dziecko może biec do jednego z rodziców i znaleźć złagodzenie kary, ma tendencję do niszczenia wiarygodności drugiego rodzica. Nigdy nie wolno publicznie unieważniać decyzji dyscyplinarnych drugiego rodzica. Jeśli masz spór, porozmawiaj o tym prywatnie ze sobą. Staraj się regularnie dzielić rolę dyscypliny dziecka między obojgiem rodziców.

7. Mylące role

Nie czuj się zobowiązany do uzyskania zgody Twojego dziecka na dyscyplinę, którą narzucasz. Jesteś rodzicem i masz obowiązek dyscypliny. Twoje słowo w sprawie dyscyplinarnej jest ostateczne i niepodlegające negocjacjom. W miarę dojrzewania Twojego dziecka możesz zacząć dzielić się powodami, które odczuwasz, kiedy to robisz, ale w każdym razie twoje słowo jest ostateczne.

8. Nakładanie nadmiernej winy

Próba użycia poczucia winy prawie zawsze gaśnie. "Oddajemy ci życie za ciebie, a ty nie możesz nawet sprzątać swoich naczyń ze stołu" i należy unikać podobnych stwierdzeń. Jeśli sprawisz, że dziecko poczuje się odpowiedzialne za rzeczy, które idą źle w twoim życiu, zachowujesz się jak współzależny, a nie rodzic. Trzymaj się z dala od wyrzutów sumienia i po prostu narzucaj konsekwencje.

9 Wykład

Odsunięcie dziecka na bok i udzielenie mu monologu wszystkich powodów, dla których niektóre zachowania były złe, zazwyczaj wywołuje urazę, a nie uczenie się. Lepszym podejściem do dyscypliny dziecięcej jest dialog, który wyjaśnia, dlaczego zachowanie nie było takie, jakie powinno być. Na przykład, jeśli dziecko nie zdąży wykonać pracy domowej na czas, wykład na temat wartości edukacji prawdopodobnie nie spowoduje zmiany zachowania. Bardziej produktywnym podejściem jest zidentyfikowanie przyczyn, dla których praca domowa nie została włączona, a następnie opracowanie planu rozwiązania tych przyczyn.

10. Porównanie z innymi

"Twoja starsza siostra była tak dobra w codziennym ćwiczeniu gry na fortepianie, dlaczego nie możesz tego zrobić?" Możesz zobaczyć to podejście jako uspokajające i oferujące nadzieję. Ale zamiast tego porównania rodzą tylko urazę. Może starsza siostra kochała i miała talent do fortepianu, a obecne dziecko celuje w coś innego i nie czuje pasji do fortepianu. Porównanie nie ma żadnego przydatnego celu. Postaraj się zobaczyć każde dziecko jako wyjątkową osobę z jego własnymi talentami i mocnymi stronami.

Uważaj na wspólne błędy dyscyplinarne

Mając świadomość tych powszechnych błędów w naszym podejściu do dyscypliny dziecięcej, możesz zobaczyć, jak nadchodzą i wprowadzać poprawki. Znalezienie lepszych podejść, takich jak sugerowane, może pomóc każdemu ojcu stać się lepszym i skuteczniejszym rodzicem i nauczycielem. Lepsze techniki mogą prowadzić do lepszego zachowania.