4 sposoby, w jakie opiekunowie mogą używać rytuałów

Czy słyszałeś kiedyś, że ludzie odrzucają rytuały jako historyczne pułapki starożytnych religii? Nie ma dla nich znaczenia, czy rytuały są wschodnie, zachodnie, konserwatywne czy liberalne. Ludzie twierdzą, że nawet jeśli te zachowania mogą być piękne i stare, mają one niewielkie znaczenie dla dzisiejszego życia. Nic nie może być dalsze od prawdy, szczególnie dla opiekunów, którzy służą bliskim z przewlekłymi lub postępującymi chorobami. Dla nich użycie rytuałów może stać się cennym narzędziem w ich arsenale, z którego korzystają osoby, na których się opiekują, jak również same.

Relacja rytualna i historyczna

Kardynał Theodore McCarrick z Waszyngtonu, D.C. wierzył historycznie, symbole i rytuały były niezbędne w życiu ludzi, którzy nie byli w stanie czytać. Ci, którzy rządzili społeczeństwem i byli literatami używanymi symbolami i rytuałami do kontrolowania i nauczania mas. Kontrola i edukacja mogą wyjaśnić, dlaczego rytuały były ważne w średniowieczu, ale jak wytłumaczyć moc, jaką wciąż wywierają w 2016 roku? A co ważniejsze, czy użycie rytuału daje cokolwiek pozytywnego?

Rytuały religijne i niereligijne otaczają nas od spowiedzi katolickiej po hymn narodowy na początku profesjonalnych wydarzeń sportowych. Co jest takiego w rytuale tak fundamentalnym, że przekracza wszystkie linie religijne i niereligijne? I dlaczego opiekunowie powinni to zaakceptować?

Co robić: Zapomnij o rytuale związanym z tradycją religijną. Jego znaczenie dla ciebie polega na tym, czy może on pełnić pozytywną funkcję w Twojej opiece. Jako opiekunowie nie tylko dbasz o czyjeś potrzeby fizyczne, ale także próbujesz być wrażliwy na ich emocje.

Ważną zmienną w opiece są straty, których doświadcza osoba z przewlekłymi, ostrymi lub postępującymi chorobami. Z tą stratą przychodzi zerwanie z przeszłością, zwykle z przyjemnych wydarzeń, które wciąż są pamiętane. Możesz wypełnić lukę między stratą a tym, co było możliwe dzięki rytuałom. Łączenie się z przeszłością może nie być tak satysfakcjonujące jak wciąż możliwe do wykonania czynności przed schorzeniami, ale jest to lepsze niż mieszkanie nad stratami.

Rytuał i outsiderowie

Wiele organizacji ma rytuały i ceremonie, które odróżniają je od innych grup. Znajdziemy je w lokalnej loży łosia, jak również ulicznych gangach. Czy ktoś jest prezesem dobroczynnej grupy poświęconej dzieciom w trudnej sytuacji ekonomicznej, czy też nowemu członkowi gangu motocyklowego zainteresowanego nielegalną działalnością; rytuały odróżniają jej członków od "obcych". Jak różne są gangi uliczne noszące kolory niż Shriner's Fez?

Rytuał to sposób na powiedzenie, że jesteśmy inni, jesteśmy wyjątkowi. Może dotyczyć kapeluszy masonerii, używania kości w inicjacjach Odd Fellow lub gwałtownego zemsty, jakiej oczekuje nowy członek grupy Blood od rywala. Chociaż nie ma żadnego odpowiednika dla określenia osób z zewnątrz w opiece - poza mundurami dla profesjonalnego opiekuna - ważne jest, aby zrozumienie, że rytuał może sprawić, że dana osoba jest pod opieką czuje się wyjątkowo.

Rytuał może stworzyć pozytywny zwrot w gasnącym świecie osoby, której przewlekła lub postępująca choroba tworzy izolację. Jedna z opiekunek powiedziała mi, że zamiast próbować przekonać męża, że ​​jego niesprawna choroba serca go nie izoluje, wykorzystała izolację, by stworzyć spokojną przestrzeń. Każdego popołudnia zbierała przychodzące listy, a wraz z mężem rytualnie wyrzucała każdy kawałek przychodzącej poczty do kominka, który nie miał znaczenia dla jego życia. Zapał zapalił gazety i oboje ucieszyli się z redukcji tego, co nie było już ważne w ich życiu.Spalanie śmieci było rytuałem, który dawał im obu komfort.

Co robić: Wydaje się nieszczere, by gloryfikować schorzenie medyczne jako coś, co może prowadzić do pozytywnych uczuć. Tworzenie zrytualizowanych zachowań pochodzących z choroby lub choroby nie jest ani nieszczere, ani nierealistyczne. Przeciwnie, akt skupia się na czymś pozytywnym w strasznej sytuacji, która może wywoływać podnoszące na duchu uczucia, tak jak to było w przypadku pacjenta, który rytualnie wyrzucał śmieciowe wiadomości. Podejmij najbardziej depresyjny aspekt stanu swojej ukochanej osoby i stwórz zrytualizowane zachowanie, które może zminimalizować jego negatywne skutki.

Moc rytualna i przeszłość

Rytuały mogą tworzyć połączenia z przeszłością, które są przyjemniejsze, satysfakcjonujące lub pocieszające niż te, które są doświadczane w teraźniejszości. Pisarz Robert Penn Warren powiedział, że historia nie może dać nam programu na przyszłość, ale może zapewnić nam pełniejsze zrozumienie nas samych i naszego wspólnego człowieczeństwa.

Rytuał jest łączem z naszą osobistą historią. Może być religijny w postaci spożywania reprezentacji czczonej postaci lub zabobonnych wybryków baseballistów przygotowujących się do uderzenia piłki. Najważniejsza jest siła połączenia, a nie jego religijne lub niereligijne pochodzenie.

Wiele lat temu wróciłem do małego wschodniego miasta Pensylwanii, w którym dorastałem. Wciąż niezmienione było kino, w którym chodziłem w każde sobotnie popołudnie, ukrywając twarz za każdym razem, gdy pojawił się Dracula i szalenie wiwatując w Hopalong Cassidy, gdy strzelał z broni złego faceta bez ranienia go.

O godzinie 10:00 znalazłem kierownika teatru przygotowującego się do wieczornych pokazów. Zapytałem go, czy będzie można wędrować przez audytorium, gdzie miałem najszczęśliwsze chwile w dzieciństwie. "Oczywiście", powiedział.

Kiedy przechodziłem obok stoiska z przekąskami, przypomniałem sobie, że kupowałem gnijące zęby cukierki i prażoną kukurydzę, których niewybuchy były zawsze w posiadaniu możliwości pękania zębów. Przeszedłem przez drzwi wejściowe po lewej stronie, nostalgicznie poszedłem przejściem, a moje ulubione miejsce znalazło się pod koniec ósmego rzędu, w którym siedziałem ponad 60 lat temu. Kiedy się w nim osiadłem, obrazy mojej przeszłości zalały mój umysł: Opata i Costello, Hopalong Cassidy, Buck Rogers i Our Gang Kids. Brakujące były rozproszone Ju-Ju Bees, które mocno trzymały moje tenisówki na podłodze.

Był to rytuał tak potężny jak msza katolicka, poszczenie na żydowskim Jom Kiperze, lub błaganie przez buddystę trzykrotnie, by dziękować. Moc mojego pospiesznie stworzonego rytuału była równa każdej związanej z religią; pociągając mnie z powrotem do ważnej części mojego życia. Opiekunowie mogą korzystać z rytuałów, które łączą się z miłością swojej ukochanej osoby, aby stworzyć poczucie spokoju, podobnie jak w przypadku dżentelmena, któremu służyłem w latach 80-tych, który był członkiem-założycielem znanego klubu motocyklowego na zachodnim wybrzeżu.

Został zamknięty w łóżku w ośrodku opieki. Na ścianie i wokół pokoju znajdowały się pamiątki po jego motocyklowych dniach od 1950 do 2015 roku. Były tam zdjęcia, trofea, ubrania na hełmy, a nawet małe części do motocykli. Wyjaśnił, że każdego dnia rozpoczął wirtualną podróż po swoim życiu, zaczynając od zdjęć przedstawiających siebie na motocyklu, gdy miał 15 lat, a skończywszy na zdjęciu zrobionym na swoim ostatnim spotkaniu klubowym.

Co robić: Większość sytuacji opiekuńczych obejmuje pocieszających ludzi, którzy stracili coś ważnego w swoim życiu. Zwykle wiąże się z aktywnością lub umiejętnością, która albo została utracona, albo właśnie zanika. Większość z nas wie, co utracone nie może być odzyskane (np. Bieganie maraton dla kogoś ze zwyrodnieniową chorobą mięśni). Jednak pamiętne wydarzenia związane ze straconymi zdolnościami można odzyskać poprzez rytuały. Rozpocznij od zebrania konkretnych połączeń (np. Trofea golfowe, specjalne kije golfowe itp.). Następnie wykorzystaj je jako podstawę do stworzenia rytuału.

Rytuał i teraźniejszość

Rytuał może również zapewnić zamknięcie na chwilę obecną. Kilka lat temu uczestniczyłem w obchodach przyjaciela z okazji odejścia jej Labrador Retriever. Był otoczony kwiatami, kadzidłem i przyjaciółmi, pamiętając o swoich cudownych czasach z nim. Rytuały, które stworzyła moja przyjaciółka, by oddać hołd życiu jej psa, zaowocowały wspaniałymi wspomnieniami dla jej przyjaciół, którzy wzięli udział w ceremonii, a nie z powodu ogromnej dziury w jej życiu.

Co robić: Opiekując się osobą z poważną lub postępującą chorobą, stajesz wobec możliwości utraty kogoś, kogo kochasz. Możesz być pewien, że wyzdrowieją, lub masz pewność, że je stracisz. Niezależnie od prognozy, możesz tworzyć pozytywne wydarzenia. Możesz stworzyć żywe i przyjemne wspomnienie z niemal wszystkiego.

Kiedy mój szwagier ginął, rodzina zbierała się wokół jego łóżka i razem wspominaliśmy niektóre z najbardziej humorystycznych czasów, jakie mieliśmy z nim. Rozkoszował się opowieścią, nieustannie prosi nas, byśmy przypomnieli sobie pozytywne wydarzenia w jego życiu. Wiele lat po jego śmierci, w większość świąt, opowiadaliśmy historie tak, jakbyśmy byli znowu u jego boku. Ten rytuał zbliżył nas do niego i podtrzymał naszą stratę.

Wniosek

Niemal wszystko, czego doświadczamy, jest przechowywane w pewien sposób jako wspomnienia. Niektóre zdarzenia są przechowywane tak, jakby były niezniekształconymi płytami fotograficznymi z niewielkimi zmianami lub bez zmian w stosunku do tego, co było widoczne. Inni są zgięci, tworząc obrazy rzeczy, których tak naprawdę nigdy nie widzieliśmy, ale żałowaliśmy, że nie mieliśmy. Bez względu na to, jak wyraźna lub zniekształcona jest pamięć, jest ona zachowywana, czekając na wywołanie zdarzeń, słów, a nawet myśli.

Tworząc pozytywne rytuały, zapewniamy komfort osobie, na której nam zależy, i przygotowujemy grunt pod przyszłe związki z pamięcią osoby, którą kochamy.

Rytuał jest ważnym wydarzeniem psychologicznym, które służyło, obecnie służy i będzie nadal służyć podstawowej potrzebie życia: łączy nas z przeszłością i stanowi podstawę dla nas w teraźniejszości. Odcięcie się od tego, odcina się od naszej historii i zmusza nas do samotności w teraźniejszości. Przyjmuj rytuał i używaj go, aby przynieść korzyści osobie, dla której się opiekujesz, i zapewnić trwały fundament dla twoich wspomnień.