W jaki sposób choroby przenoszone drogą płciową mogą zwiększać ryzyko zakażenia HIV

Wskaźnik chorób przenoszonych drogą płciową (STD) w Stanach Zjednoczonych rośnie. Tylko od 2013 r. Do 2014 r. Liczba przypadków kiły wzrosła z 56 482 do 63 450, a infekcje rzeżączkowe systematycznie rosły rok do roku od 2009 r.

Najbardziej uderzające być może, liczba przypadków chlamydii niemal podwoiła się w ciągu jednej dekady, wzrastając z 929.462 w 2004 r. Do 1 441 789 w 2014 r.

Chociaż dobrze wiadomo, że choroby przenoszone drogą płciową mogą znacznie zwiększać ryzyko zakażenia się HIV, wiele osób wciąż nie rozumie w pełni, dlaczego tak jest, lub w jaki sposób choroby przenoszone drogą płciową mogą łatwo ułatwić zakażenie - nawet w przypadku działań o niskim ryzyku, takich jak seks oralny. Fakt, że wiele z tych chorób pozostaje nierozpoznanych, tylko zwiększa szanse na zarażenie.

Chociaż jest jasne, że wrzodziejące infekcje, takie jak kiła - które mogą objawiać się otwartymi ranami na genitaliach - zapewniają łatwą drogę dostępu dla wirusa, około 20% przypadków nie ma owrzodzeń. Co więcej, kiłowe wrzody w odbytnicy lub szyjce macicy często są całkowicie pominięte lub niezauważone, tworząc okno o zwiększonej podatności na czas trwania pierwotnej infekcji (około 3-6 tygodni).

Ale czy to oznacza, że ​​wrzodziejące infekcje, takie jak kiła, są w jakiś sposób "gorsze" niż inne choroby przenoszone drogą płciową, jeśli chodzi o HIV? Przyjrzyjmy się trzem powodom, dla których może tak nie być.

STD Aktywnie "rekrutuje" komórki zakażające HIV

Za każdym razem, gdy patogen (tj. Czynnik wywołujący chorobę) dostanie się do organizmu, układ odpornościowy natychmiast aktywuje się, powodując naturalną odpowiedź zapalną. Zapalenie występuje po prostu dlatego, że funkcja odpornościowa jest kopana na wysoki bieg, generując mnóstwo komórek odpornościowych, aby wyizolować i zabić patogen.

W zlokalizowanej infekcji, takiej jak STD, komórki defensywne, takie jak limfocyty T CD4 i CD8, są rekrutowane na pierwszej linii. Komórki T CD4 są komórkami "pomocniczymi", które zasadniczo kierują komórkami T CD8 typu "zabójca" w celu zneutralizowania patogenu.

Ironia polega na tym, że same komórki, które miały sygnalizować atak - komórki CD4 - są tymi, które są celowo atakowane przez wirus HIV. Dlatego im silniejszy atak patogenny, tym więcej komórek docelowych jest rekrutowanych i tym bardziej prawdopodobne jest, że HIV będzie w stanie przeniknąć pierwotne mechanizmy obronne organizmu.

Dlatego nawet aktywność bakterii pod napletkiem penisa może zwiększyć potencjał do przejęcia HIV, ponieważ akumulacja bakterii może łatwo wywołać odpowiedź immunologiczną.

Więc nawet jeśli STD nie wpływa w sposób widoczny na tkanki narządów płciowych, odbytnicy lub gardła, wysokie stężenie komórek odpornościowych w miejscu zakażenia zapewnia HIV większą szansę na rozwój, szczególnie, jeśli infekcja nie jest leczona.

STD zwiększa stężenie HIV w płynach narządów płciowych

W ten sam sposób, w jaki choroba przenoszona drogą płciową może zwiększyć podatność danej osoby na HIV, choroba przenoszona drogą płciową może również zwiększyć ryzyko przeniesienia wirusa na inne osoby. Zapalenie jest ponownie główną przyczyną, w której komórki odpornościowe są agresywnie rekrutowane do miejsca zlokalizowanej infekcji.

Kiedy tak się stanie, może wystąpić proces zwany "zrzucaniem wirusa HIV". Jest to definiowane jako nagła reaktywacja uśpionego HIV, która aż do czasu, gdy spoczywała w ukrytych zbiornikach komórkowych. W wyniku tego zaniku nowo aktywowany wirus HIV może rozmnażać się i infiltrować płyny pochwowe i nasienie, zwiększając liczbę znacznie powyżej tego, co mogłoby nastąpić bez STD.

Zgodnie z metaanalizą przeprowadzoną w 2008 r. Przez Szkołę Zdrowia Publicznego i Medycyny Rodzinnej na Uniwersytecie Kapsztadzkim, zakażenie HIV w drogach rodnych jest prawie podwojone w wyniku czynnej infekcji rzeżączkowej lub chlamydiowej.

Co gorsza, może to zrobić bez względu na to, czy dana osoba jest leczona z powodu HIV, czy nie. Badania wykazały, że w obecności zakażenia przenoszonego drogą płciową osoba leczona HIV może mieć wykrywalny wirus w wydzielinie narządów płciowych, nawet jeśli obciążenie wirusem we krwi jest całkowicie zmniejszone.

Niektóre choroby przenoszone drogą płciową mogą spowodować zakażenie wirusem HIV

Jednym z głównych celów terapii antyretrowirusowej (ART) jest całkowite wyeliminowanie wirusa HIV do poziomu niewykrywalnego. W ten sposób osoba zakażona wirusem HIV jest znacznie mniej podatna na zakażenie innych. W rzeczywistości większość badań zdaje się wskazywać, że osoba zarażona wirusem HIV jest o 90% mniej podatna na zarażenie partnera, który nie jest zarażony wirusem HIV, jeśli jest całkowicie ART.

Jednakże, jeśli ta osoba doznałaby wirusowego odbicia (tj. Nagłego powrotu aktywności HIV), ryzyko transmisji mogło wzrosnąć wykładniczo.

Według naukowców z ANRS we Francji (Krajowa Agencja ds. AIDS i Badań nad WZW) osoby zakażone wirusem HIV mają o prawie 200% większe ryzyko nawrotu wirusa, jeśli są zakażone kiłą. Średnie zakażenie kiłą pierwotną powoduje co najmniej pięciokrotny wzrost wiremii u mężczyzn zakażonych wirusem HIV. Dotyczy to mężczyzn w ciągłym, w pełni tłumiącym ART i występuje niezależnie od wieku, orientacji seksualnej lub statusu immunologicznego (mierzonej liczbą CD4).

Wskazuje to na większe zapotrzebowanie na nadzór kiły w populacjach wysokiego ryzyka, w szczególności mężczyzn uprawiających seks z mężczyznami (MSM), którzy stanowią 83% przypadków kiły u mężczyzn i 30% wszystkich nowych rozpoznań HIV w USA.

Chociaż nie wydaje się, aby istniało jakikolwiek związek między innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową a ryzykiem nawrotu wirusa, utrzymujące się ryzyko przeniesienia pozostaje wysokie u osób nieleczonych na HIV.