Chirurgia tarczycy (tyroidektomia): co musisz wiedzieć

Operacja tarczycy, zwana tarczycy, obejmuje usunięcie niektórych lub wszystkich tarczyc. Jest wykonywany z różnych powodów, a ilość, która została usunięta, zależy od tego, dlaczego potrzebujesz operacji. Tarczyca tradycyjnie jest chirurgią stacjonarną, która wymaga noclegu, chociaż wiele praktyk wykonuje również zabiegi ambulatoryjne. Wiedza o tym, czego się spodziewać, może pomóc w przygotowaniu się do zabiegu, możliwych komplikacji i powrotu do zdrowia.

Cel, powód

Chirurgia tarczycy jest wykonywana w różnych okolicznościach, w tym:

• Aby wykluczyć lub leczyć raka tarczycy
• Aby usunąć małe wzrosty na tarczycy (cysty lub guzki)
• Kiedy powiększona tarczycy (wole) lub wiele guzków puchną i powodują problemy z oddychaniem lub połykaniem
• U kobiet w ciąży, gdy nadczynność tarczycy (nadczynność tarczycy) nie jest możliwa do kontrolowania za pomocą leków przeciwtarczycowych i wymaga natychmiastowego leczenia
• Gdy inne formy leczenia nadczynności tarczycy, tj. Leki na nadczynność tarczycy lub radioaktywny jod, nie były skuteczne
• Kiedy nie chcesz mieć radioaktywnego jodu lub nie możesz stosować leków przeciw tarczycy
• U dzieci, jeśli lekarz lub rodzic chce uniknąć radioaktywnego jodu

Rodzaje

Istnieją dwa główne rodzaje operacji tarczycy: całkowita i częściowa wycięcie tarczycy.

Całkowita tyroidektomia

Całkowita wycięcie tarczycy usuwa całą tarczycę i jest zwykle stosowana w leczeniu raka tarczycy, szczególnie w przypadku agresywnych nowotworów, takich jak rak rdzeniasty lub rak anaplastyczny tarczycy. Stosuje się go w przypadku dużych wrzecion z wieloma guzkami, chorobą Gravesa i nadczynnością tarczycy.

Częściowa / pośrednia tyroidektomia

W częściowej wycięciu tarczycy chirurdzy zwykle wykonują obustronną tarczycową wycięcie tarczycy, która pozostawia od 1 do 2 gramów z każdej strony / płata tarczycy. Popularna jest również procedura Dunhill, w której istnieje całkowita lobektomia z jednej strony i suma częściowa lub prawie całkowita z drugiej strony, pozostawiając od 1 do 2 gramów tkanki tarczycy. Zarówno obustronna wycięcie tarczycy, jak i procedura Dunhilla są często stosowane w chorobie Gravesa.

Partial vs. Total

Kwestia częściowej vs całkowitej wycięcia tarczycy może być kontrowersyjna, ale to naprawdę zależy od powodu, dla którego masz operację. Na przykład, jeśli masz duży guz, prawdopodobnie zalecana jest całkowita wycięcie tarczycy, natomiast jeśli masz niewielki, nieagresywny guz, który jest zawarty na jednej stronie, prawdopodobnie możesz usunąć tę stronę.

Niektórzy praktykujący wolą wykonać częściową tarczycę, gdy tylko jest to możliwe, uważając, że pozostaną w tyle tkanki tarczycy, aby zapobiec niedoczynności tarczycy (niedoczynność tarczycy). Całkowite wycięcie gruczołu tarczowego zawsze prowadzi do niedoczynności tarczycy, ponieważ organizm nie ma już sposobu na produkcję hormonów tarczycy.

Ale chociaż ryzyko rozwoju niedoczynności tarczycy po częściowej tarczycy różni się w zależności od badania i zależy od różnych czynników, szansa na to może wynosić tylko około 20 procent.

U pacjentów z chorobą Gravesa-Basedowa stosuje się zarówno całkowitą, jak i częściową tarczycę.Badanie Cochrane z 2015 r. Wykazało, że całkowita wycięcie tarczycy jest bardziej skuteczne niż dwustronna subtotalna wycięcie tarczycy lub procedura Dunhill, jeśli chodzi o zapobieganie nadczynności tarczycy. Żadne z nich nie miało wpływu na regresję choroby oczu, która często towarzyszy chorobie Gravesa.

Najważniejsze jest to, że decydowanie o tym, jak duża część twojego tarczycy może zostać usunięta, może być skomplikowaną decyzją, gdy nie ma oczywistych zaleceń. Porozmawiaj z lekarzem o zaletach i wadach każdego typu tarczycy.

Wybór chirurga

Powikłania są bardziej prawdopodobne u chirurgów, którzy mają mniejsze doświadczenie w wykonywaniu operacji tarczycy, więc upewnij się, że Twój chirurg ma duże doświadczenie w chirurgii tarczycy i regularnie wykonuje te operacje. Możesz poprosić swojego lekarza pierwszego kontaktu, gdzie osobiście zdecydowałby się na usunięcie tarczycy.

Jak znaleźć najlepszego chirurga tarczowego

Chirurgia stacjonarna a ambulatoryjna

W zależności od stanu pacjenta można zaplanować nocny lub dwutygodniowy pobyt w szpitalu, ale ambulatoryjna operacja tarczycy jest coraz częściej stosowana. Może to być realna alternatywa dla wielu pacjentów, choć nadal jest dość kontrowersyjna.

Bezpieczeństwo i koszty

Systematyczny przegląd przeprowadzony w 2018 r. Wykazał, że zabiegi ambulatoryjne mogą być równie bezpieczne, jak zabiegi chirurgii szpitalnej, o ile pacjenci są starannie badani przy użyciu kryteriów wyboru, takich jak sugerowane w wytycznych Amerykańskiego Towarzystwa Tarczycy. Obejmują one:

• Nie masz żadnych poważnych współistniejących schorzeń
• Otrzymałeś wykształcenie z zakresu chirurgii i rozumiesz to
• Istnieje podejście zespołowe dotyczące edukacji i opieki
• Twój lekarz pierwszego kontaktu jest dostępny i chętny do zabiegu ambulatoryjnego
• Będziesz mieć dostęp do pomocy ze strony przyjaciół lub rodziny i pozostań w bezpiecznym środowisku po operacji
• Znajdujesz się w rozsądnej odległości od szpitala i dysponujesz odpowiednimi środkami komunikacji w razie nagłej potrzeby

Jednak ryzyko krwawienia po operacji, znane jako krwiak pooperacyjny szyi, jest głównym argumentem przeciwko wykonywaniu ambulatoryjnych tarczyc. Kiedy tak się dzieje, może to spowodować pogorszenie dróg oddechowych, a nawet śmierć, co doprowadziło do powstania dwóch międzynarodowych ciał chirurgicznych (Brytyjskie Stowarzyszenie Chirurgów Endokrynnych i Tarczowych oraz Europejskiego Stowarzyszenia Francophone De Chirurgie Endocrinienne), które zalecałyby leczenie ambulatoryjne w trybie ambulatoryjnym.

Te pooperacyjne krwiaki szyi są rzadkie, ale są nieprzewidywalne. W badaniu przeprowadzonym w roku 2017 na 160 badaniach stwierdzono, że 70 procent pacjentów, u których rozwinęło się krwiak po tyreoidektomii (11 na 14), zrobiło to po dwóch do dziewięciu dniach po operacji, dużo później, niż po wypisaniu ze szpitala ustawienie szpitalne. Pozostałe trzy rozwinęły krwiak, gdy byli jeszcze w szpitalu po tyreoidektomii. W badaniu zauważono również, że nie było czynników, które pozwalałyby przewidzieć krwiaka pooperacyjnego.

W tym samym przeglądzie przeprowadzonym w roku 2017 stwierdzono, że operacja ambulatoryjna może zaoszczędzić średnio 1301 USD.

Sposób postępowania powinien zależeć od konkretnej sytuacji - rodzaju i charakteru wykonywanej operacji tarczycy, wieku, ogólnego stanu zdrowia, innych czynników ryzyka, preferencji i doświadczenia chirurga tarczycy. Jeśli masz rutynową operację tarczycy i pracujesz z doświadczonym chirurgiem tarczycy, który zaleca ambulatoryjną operację, może to być dla ciebie bezpieczna i skuteczna opcja.

Czego oczekiwać

W większości przypadków operacja tarczycy nie jest szczególnie skomplikowana i zwykle zajmuje nie więcej niż kilka godzin. Najprawdopodobniej zostaniesz poproszony o sprawdzenie w szpitalu rano rano operacji.

Znieczulenie ogólne a znieczulenie lokalne

Operacja tarczycy jest zwykle wykonywana w znieczuleniu ogólnym, ale alternatywą może być znieczulenie miejscowe wraz z lekiem uspokajającym. Badania pokazują, że wyniki są podobne w obu rodzajach znieczulenia.

Korzyści z znieczulenia miejscowego

• Związany z krótszym czasem przywracania

• Powoduje mniej pooperacyjnych wymiotów i nudności

• Może kosztować mniej

Korzyści ogólne znieczulenia

• Brak świadomości tego, co dzieje się z tobą podczas zabiegu

• Umożliwia ci całkowite zatrzymanie się podczas operacji

• Zespół medyczny kontroluje twoje drogi oddechowe, aby upewnić się, że jest czysty i oddychasz dobrze

Jeśli wybierzesz opcję lokalną, Twój lekarz zazwyczaj poda ci odurzające leki na tarczycę oraz łagodny środek uspokajający, który pomoże Ci zachować spokój. Podczas operacji będziesz czuwał i będziesz mógł wchodzić w interakcje z chirurgiem.

Ponieważ większość chirurgów stosuje znieczulenie ogólne do wycięcia tarczycy, niewielu zostało przeszkolonych do wykonywania tego w znieczuleniu miejscowym. Jeśli chcesz kontynuować tę opcję, upewnij się, że Twój chirurg ma duże doświadczenie. Niektórzy eksperci sugerują, aby szukać chirurga, który wykonał tę procedurę w znieczuleniu miejscowym co najmniej 50 razy.

Ryzyka

Podobnie jak w przypadku każdej operacji, istnieje ryzyko związane z wycięciem tarczycy, w tym:

• Infekcja
• Krwawienie
• Krwiak odbytu, który powoduje krwawienie, które może prowadzić do niewydolności oddechowej
• Uszkodzenie nerwu, które może spowodować tymczasową lub trwałą chrypkę
• Uszkodzenie gruczołów przytarczycznych zlokalizowanych za tarczycą, które mogą prowadzić do tymczasowej lub trwałej niedoczynności przytarczyc i hipokalcemii, obniżonego poziomu wapnia i fosforu we krwi

Nadczynność przytarczyc: Zrozumienie niskiej funkcji przytarczyc

Jak przygotować

Skontaktuj się ze swoim chirurgiem na temat przyjmowanych leków i tego, co powinieneś i czego nie powinieneś robić w dniach poprzedzających zabieg chirurgiczny.

Zazwyczaj Twój chirurg poprosi Cię o powstrzymanie się od jedzenia lub picia po północy w nocy poprzedzającej operację.

Musisz także upewnić się, że masz kogoś, kto odwiezie Cię do domu po zakończeniu operacji i zostaniesz zwolniony z pracy.

Podczas procedury

Istnieją trzy powszechne zabiegi chirurgiczne, które można zastosować do usunięcia tarczycy: tradycyjne, endoskopowe i zrobotyzowane.

Tradycyjna tyroidektomia

Podczas tradycyjnej chirurgii tarczycy chirurg wycina od 3 do 5 cali nacięcie na szyi. Skóra i mięśnie są odsunięte, aby odsłonić tarczycę. Nacięcie zazwyczaj wykonuje się tak, że wpada w fałd skóry w szyi, przez co jest mniej zauważalny.

Dopływ krwi do gruczołu jest wiązany, a gruczoły przytarczyczne są identyfikowane, aby mogły być chronione. Następnie chirurg oddziela tchawicę od tarczycy i usuwa cały lub część gruczołu.

Endoskopowa tyroidektomia

Niektórzy chirurdzy wykonują endoskopową operację tarczycy, która polega na użyciu małej kamery powiększającej, która jest umieszczana w niewielkim nacięciu w szyi, aby pomóc w prowadzeniu chirurga.

Gazowy dwutlenek węgla jest pompowany do obszaru szyi, aby ułatwić widzenie i pracę nad gruczołem. Drugie małe nacięcie jest wykonane, a cienka rurka z krawędzią skalpela jest wstawiana przez to nacięcie. Ta tuba jest narzędziem chirurgicznym, które służy do usuwania tarczycy.

Ponieważ obejmuje ona dwie małe blizny mniejsze niż jeden cal, endoskopowa tyreoidektomia zazwyczaj pozostawia mniej widocznych blizn i umożliwia szybszy powrót do normalnej aktywności. Chirurgia endoskopowa nie jest tak popularna jak chirurgia konwencjonalna, więc musisz znaleźć chirurga z doświadczeniem w wykonywaniu tych operacji i zbadać, czy jest on odpowiedni dla twojego konkretnego stanu.

Roboty tarczycy

Robot pomaga w tej procedurze, która wykorzystuje nacięcie, które jest wysoko na szyi, na karku, pod pachą lub w klatce piersiowej. Tego typu zabiegi nie są powszechnie stosowane.

Szwy

Większość chirurgów używa rozpuszczalnych szwów, ale możesz chcieć zapytać chirurga z wyprzedzeniem, jakiego rodzaju zamierza on użyć, ponieważ nienasiąkliwe szwy faktycznie powodują mniejsze blizny. Jeśli w przeszłości występowały alergiczne reakcje skórne na przeszyte szwy, możesz również poprosić lekarza o zastosowanie hipoalergicznego materiału nici.

Po operacji

Po operacji zwykle będziesz obserwować w szpitalu przez co najmniej sześć godzin, kiedy się obudzisz. Jeśli masz operację ambulatoryjną, możesz zostać zwolniony po tym punkcie.

Zanim to zrobisz, twoje nacięcie jest zwykle pokryte przezroczystym wodoodpornym klejem o nazwie collodium. Pozwala to na kąpiel lub prysznic po operacji.

Jeśli istnieją obawy dotyczące krwawienia lub jeśli twoja tarczycy jest bardzo duża i operacja pozostawiła dużą otwartą przestrzeń, w ranie może pozostać dren, aby zapobiec gromadzeniu się płynu. Jest to zwykle usuwane rano po operacji.

Musisz unikać nadmiernego wysiłku przez kilka dni do kilku tygodni. Twój lekarz przekaże ci szczegółowe instrukcje.

Krótkoterminowe efekty uboczne

Istnieją pewne typowe krótkotrwałe skutki uboczne, które mogą wystąpić po operacji tarczycy, w tym:

• Ból podczas połykania
• Ból szyi
• Ból gardła
• Zdrętwienie szyi

U większości pacjentów czasowo występuje niedoczynność tarczycy po zabiegu chirurgicznym i konieczna jest terapia zastępcza hormonem tarczycy. Jeśli miałeś całkowitą tarczycę, będziesz potrzebował wziąć to leczenie do końca twojego życia, ponieważ nie masz już tarczycy do produkcji tych hormonów. Jak wspomniano wcześniej, nawet jeśli usunięto tylko część tarczycy, nadal można na stałe potrzebować terapii zastępczej hormonem tarczycy.

Potencjalne komplikacje

Podczas gdy powikłania nie są powszechne, kilka może pojawić się po operacji tarczycy, w tym niedoczynności przytarczyc i hipokalcemii i uszkodzenia nerwu krtaniowego, omówionych powyżej. Objawy mogą obejmować:

• Drętwienie i mrowienie wokół warg, dłoni i stóp
• Skurcze mięśni i skurcze
• Ciężkie bóle głowy
• Niepokój
• Depresja
• Chrypka
• Trudności w mówieniu głośno

Pamiętaj, aby powiadomić lekarza, jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy uszkodzenia nerwów lub przytarczyc.

Słowo od DipHealth

Jak widać, w zależności od sytuacji może być kilka czynników, które należy wziąć pod uwagę przy wycięciu tarczycy. Zrozumienie zalet i wad każdego wyboru, a także związanych z tym zagrożeń, może pomóc, wraz z chirurgiem, podjąć świadomą decyzję o postępowaniu.

Skutki uboczne po wyleczeniu tarczycy i regeneracja