Zdejmowanie membran w celu wywołania pracy

Zdejmowanie (lub zamiatanie) membran jest ręczną techniką stosowaną do rozpoczęcia porodu. Technika polega na umieszczeniu palca w otworze szyjki macicy i oddzieleniu błony (worka owodniowego) od macicy. Celem nie jest rozbicie wody, ale stymulacja organizmu w taki sposób, aby powodować skurcze porodowe. Można to łatwo zrobić podczas egzaminu z pochwy.

Dlaczego usuwanie membran jest zakończone

Usuwanie pęcherzyków jest techniką stosowaną od dawna przez położne, gdy ciąża jest nienormalnie wydłużona. Dzisiaj lekarze i położne będą zalecać procedurę, jeśli kontynuowanie ciąży stanowi jakiekolwiek zagrożenie dla dziecka.

Jednym z takich przypadków jest sytuacja, w której ciąża zbliża się do 42 tygodnia. Na tym etapie żywność i tlen w łożysku ulegają szybkiemu zubożeniu. Może to zwiększać ryzyko poważnych powikłań płodowych, w tym:

• Niedoczynność łożyska (gdy dziecko nie dostarcza wystarczającej ilości substancji odżywczych)
• Niedotlenienie płodu (gdy dziecko nie dostarcza wystarczającej ilości tlenu)
• Stromy spadek komórek odpornościowych (co odpowiada zwiększonemu ryzyku infekcji)
• Zmniejszona pojemność minutowa serca (gdy przez ciało przepompowywana jest niewystarczająca ilość krwi)
• Nieprawidłowości kończyn, takie jak stopa końska lub dysplazja stawu biodrowego
• Kompresja pępowiny
• Zespół aspiracji Mecona (gdzie pierwszy stolec niemowlęcia, czyli smółka, jest przypadkowo wdychany do płuc)

Takie warunki mogą stanowić dla dziecka zwiększone ryzyko chorób, niepełnosprawności i martwego płodu.

Ryzyko długotrwałej ciąży u matek

Większość kobiet dostarcza swoje dzieci przez 41 tygodni ciąży. Mniej niż trzy procent przekroczy 42 tygodnie. Jeśli ciąża wydłużyła się lub przekroczyła 42-tygodniowy próg (294 dni), uważa się ją za przedłużoną (lub po terminie) ciążę.

Ryzyko ciąży po okresie ciąży obejmuje:

• Utrudniona praca
• Uszkodzenie krocza
• Dostawa kleszczy
• Cesarskie cięcie
• Krwotok poporodowy
• Infekcja

Jak wykonuje się zdzieranie membran

W zależności od sytuacji, usuwanie membran może być wykonane od razu lub stopniowo w miarę upływu czasu. W niektórych przypadkach lekarz lub położna mogą co tydzień usuwać błonę. W przypadku długotrwałej ciąży można to zrobić co dwa dni lub wszystkie naraz.

Usunięcie membran nie powoduje natychmiastowej reakcji, aw niektórych przypadkach może nie wywołać porodu. Jeśli tak się stanie, mogą być potrzebne inne metody indukcji, w tym amniotomia (przełamanie wody) i sztuczny hormon Picotin (wstrzyknięcie oksytocyny).

Sam zabieg może być niewygodny. Wiele kobiet zgłasza plamienie lub krwawienie do trzech dni później. Inni mogą odczuwać lekkie skurcze lub nieregularne skurcze.

Ryzyka i bezpieczeństwo

Podobnie jak w przypadku każdej formy indukcji porodu, usuwanie błon wiąże się z ryzykiem zakażenia, nadmiernego krwawienia z pochwy i niezamierzonego zerwania worka owodniowego. Jednak ryzyko jest uważane za stosunkowo małe zarówno dla matki, jak i dziecka, jeśli jest wykonywane przez wykwalifikowanego pracownika służby zdrowia.

Nawet twierdzenie, że rozrywanie może stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia u kobiet z grupami B (GBS) było w dużym stopniu przesadzone. Zgodnie z badaniem przeprowadzonym w 2011 roku na Uniwersytecie George'a Washingtona, kobiety w ciąży, które uzyskały pozytywny wynik w zakresie GBS, nie miały różnicy w wynikach po poddaniu się zabiegowi, niż ci, którzy tego nie zrobili.