Klasyfikacja Gustilo-Andersona dla Złamań złożonych

Otwarte złamania są uszkodzeniami kości, które występują, gdy złamana kość jest odsłonięta od ciała do otoczenia. Otwarte złamania, czasami nazywane złamaniami złożonymi, mogą wystąpić, gdy do skóry dochodzi do niewielkiego nacięcia, które komunikuje się z pęknięciem, lub mogą wystąpić z ciężkimi uszkodzeniami tkanek miękkich, które zagrażają przetrwaniu kończyny.

Aby wyjaśnić te obrażenia, należy je klasyfikować zgodnie z ich ciężkością. Najczęstszym systemem klasyfikacji złamań otwartych jest system klasyfikacji Gustilo-Andersona.

Stopnie otwartych złamań

• Złamanie I stopnia
  • Złamanie otwarte stopnia I pojawia się, gdy istnieje zranienie skóry, które komunikuje się ze złamaniem o wartości mniejszej niż jeden centymetr. Czasami trudno jest ocenić, czy złamanie jest otwarte (co oznacza, że ​​rana łączy się z złamaną kością), ale można to ustalić przez wstrzyknięcie płynu do miejsca złamania i sprawdzenie, czy płyn wypływa z rany.
• Złamanie II stopnia
  • Złamania stopnia II mają większe uszkodzenia tkanek miękkich, mierząc więcej niż jeden centymetr.
• Złamanie Otwarte III stopnia
  • Złamania otwarte III stopnia stanowią najcięższe obrażenia i obejmują trzy specyficzne podtypy urazów:
    • Stopień IIIA: złamania 3A to urazy, które obejmują złamania o wysokiej energii, o czym świadczy ciężkie uszkodzenie kości (złamania segmentowe lub wysoko rozdrobnione) i / lub duże, często zanieczyszczone, rany tkanek miękkich. Większość chirurgów klasyfikuje złamania o wysokiej energii jako 3A, nawet jeśli zranienie skóry nie jest duże.
  • Stopień IIIB: złamania 3B mają znaczące uszkodzenie / utratę tkanki miękkiej, tak że kość jest odsłonięta, a rekonstrukcja może wymagać przeniesienia tkanki miękkiej (klapki) w celu pokrycia rany.
  • Stopień IIIC: złamania 3C wymagają szczególnej interwencji naczyniowej, ponieważ złamanie jest związane z uszkodzeniem naczyń kończyn.

Jak ocenianie jest przydatne

System klasyfikacji Gustilo-Andersona jest najbardziej użyteczny, aby podać dwie informacje: jakie jest prawdopodobieństwo rozwoju infekcji i jak długo zajdzie złamanie gojenia. Wraz ze wzrostem oceny stopień infekcji wzrasta dramatycznie, a czas leczenia złamań wydłuża się. Stopniowo otwarte złamania kości piszczelowej mają mniej niż 2% częstości infekcji (przy odpowiednim leczeniu) i wymagają średnio około 4-5 miesięcy na leczenie. Złamania stopnia IIIB i IIIC mają współczynnik infekcji wynoszący 50% i trwają średnio 8-9 miesięcy w przypadku gojenia się kości.

Klasyfikacja Gustilo-Anderson została opublikowana po raz pierwszy w latach siedemdziesiątych i przeszła kilka modyfikacji. Istotą systemu klasyfikacji jest zapewnienie kategorii obrażeń w zależności od ich ciężkości. Na podstawie tych informacji złamania można sklasyfikować w celach badawczych, a informacje można zastosować do nowych urazów w oparciu o przeprowadzone badania.

Ograniczenia systemu

Istnieje kilka ograniczeń systemu klasyfikacji Gustilo-Anderson, które należy uznać:

• Lekarze często nie zgadzają się: Badania wykazały, że chirurdzy ortopedzi, którzy dobrze znają ten system klasyfikacji, zgadzają się tylko na stopień złamania około 60% czasu. W związku z tym, co jeden chirurg uważa złamanie stopnia I, może być nazwany stopniem IIIA przez inny. To sprawia, że ​​porównywanie danych jest wyzwaniem.
• Nie zaprojektowane dla wszystkich otwartych złamań: Podczas gdy większość lekarzy odwołuje się do tego systemu klasyfikacji, aby opisać jakiekolwiek otwarte złamanie, najpierw zaprojektowano je do opisania otwartych złamań kości piszczelowej, a następnie otwartych złamań kości długich. Nie znaczy to, że nie można go używać do opisywania innych urazów, ale tak nie badano tego systemu klasyfikacji.

W przypadku pacjentów, którzy podtrzymują otwarte złamanie, kluczem do pomyślnego wyniku leczenia jest pilne leczenie. Leczenie otwartego złamania wymaga pilnego zbadania i oczyszczenia rany, odpowiedniego leczenia antybiotykami i stabilizacji złamania.