Odpowiadanie na krytykę stylu rodzicielskiego

Kiedy po raz pierwszy zostałam mamą, jedną z rzeczy, które mnie zaskoczyły, było to, jak często ludzie wyrażali swoje opinie na temat mojego rodzicielskiego stylu. Chodziło o to, że nie tylko moi rodzice, teściowie czy przyjaciele oferowali swoje dwa centy, ale także przypadkowi nieznajomi, którzy czuli potrzebę dzwonienia. Chociaż na pewno były chwile, kiedy oferowana rada była perłą mądrości dla ja się kocham i aplikuję, innym razem, cóż, powiedzmy, że ich komentarz musi zostać odsunięty na bok i zapomniany.

Na początku musiałem znaleźć to, czego potrzebowałem, żeby się dostroić i co musiałem wpuścić do jednego ucha, a drugie do drugiego. Z pewnością umiejętność, której nauczyłem się zajęła mi trochę czasu, a także ta, której jeszcze nie opanowałem. Jednak odkryłem, że zadając sobie kilka pytań, mogę lepiej ocenić, kiedy warto jest aktywnie słuchać czyichś porad lub gdy rada jest po prostu nieprzydatną krytyką. Być może te porady będą dla Ciebie pomocne.

Zadaj sobie pytanie: czy oferują zapracowane lub niezamówione porady?

Zanim rzucisz się na jakąś uwagę, która wydaje się cię przycinać do szybkiej, pierwszej pauzy i zadaj sobie to ważne pytanie. Czy otworzyłem te drzwi, prosząc o opinię osoby? Czy jest to naprawdę niezamierzona porada? Jeśli to ta pierwsza, choć jej spostrzeżenia mogą cię jeszcze urażać, zaakceptuj fakt, że zaprosiłeś tę osobę do podzielenia się z tobą swoimi przemyśleniami.

Odpowiedz: wyraźnie zatwierdź, jakiego rodzaju wsparcia potrzebujesz

Byłem tam osobiście, mając uczucie, że moje uczucia zostały zaimponowane czasem lub dwoma (lub trzema lub czterema), gdy zapytałem osobę o radę i nie spodobało mi się to, co usłyszałem. Tak, może ta osoba mogłaby przedstawić swoją opinię z odrobiną większej ilości powłoczki cukrowej, ale nie powinienem winić tej osoby za opinię, gdy ich o to poprosiłem.

Jeśli znajdziesz się na tej samej łodzi, wściekam się na radę, o którą technicznie prosiłeś, zastanów się nad tymi punktami.

1. Wyjaśnij, czego potrzebujesz od osoby. Na przykład: Jeśli zdecydowałeś się pozwolić dziecku na płacz, aby spał w nocy, zamiast pytać przyjaciela, co myśli, poproś go o wsparcie. Możesz powiedzieć: "Postanowiłem to zrobić.Wiem, że możesz się nie zgodzić, ale potrzebuję od ciebie ___________ (tylko po to, aby słuchać, twoja zachęta, brak osądu, itp.). "
2. Upewnij się, czy pytasz o poradę, czy jesteś gotowy, aby to usłyszeć. Kiedy pytasz o poradę, w pewnym sensie ujawnia ona pewną lukę z twojej strony. Upewnij się, że twoje serce i umysł znajdują się w miejscu, które może zaakceptować, że dana osoba może powiedzieć ci coś, czego nie chcesz usłyszeć.
3. Poszukuj ludzi, którzy są wykształceni na ten temat i mogą skutecznie dzielić się swoją mądrością. Przekonasz się, że inna rodzina i znajomi są świetnymi zasobami różne tematy. Na przykład: Jeśli cierpisz na niską podaż mleka, zwróć się do przyjaciela, który jest członkiem La Leche League, a nie do przyjaciela, który nie karmi piersią.

Zadaj sobie pytanie: Czy stara się być pomocna lub zraniona?

Co więc możesz zrobić, gdy otrzymujesz niezamawianą radę, która sprawia wrażenie, jakby ktoś sypnął sokiem z cytryny na otwartą ranę? Zanim twoje siły obronne staną się czujne, poświęć chwilę i sprawdź, czy rozumiesz serce osoby. Czy ona mówi, ponieważ naprawdę troszczy się o ciebie i twoją rodzinę? Czy próbowała mówić z szacunkiem i z miłością?

Odpowiedz: Ustaw wyraźne granice relacji

Jeśli tak, możesz powstrzymać reakcję stawania się nadmiernie defensywnym. Odważ się, jeśli jej wgląd ma wartość i zastosuj, lub (delikatnie) odrzuć je odpowiednio. Może ci się przydać skup się na jej sercu zamiast jej porady.

Co jednak, jeśli ta osoba nie ma dobrego sensu, a nawet jeśli ma dobre intencje, ale niechcianą radę i czujesz, że nie jest to coś, co możesz po prostu "puścić" lub "zignorować"? Możesz rozważyć ustanowienie zdrowych granic za pomocą okazującej niepożądaną radę. W pozytywny sposób można zebrać, niech dana osoba wie, że czujesz się komfortowo z metodami rodzicielstwa, które masz na miejscu i że nie szukasz porady w tej sprawie.

Zadaj sobie pytanie: Czy czytam między wierszami?

Czasami łatwo popełnić błąd polegający na błędnej interpretacji porad. Dodajemy znaczenie lub emocje, które nigdy nie były zamierzone przez dawcę. Odwzajemniamy interakcję poprzez nasze umysły w czasie, który następuje, a czasem przesadnie analizujemy to, co zostało powiedziane. Myślę, że jest to szczególnie prawdziwe w naszym świecie elektronicznych rozmów (statusy na Facebooku, tweety, teksty i e-maile). Jesteśmy jeszcze bardziej skłonni do czytania między wierszami, wypełniając znaczenie, które nigdy, nigdy nie było zamierzone przez nadawcę.

Odpowiedz: Aktywnie słuchaj i zadawaj pytania w razie potrzeby

Aby mieć pewność, że nie robisz więcej z jej komentarzy, podejmij kroki, by zaangażować się w tak zwane aktywne słuchanie. Ta metoda słuchania polega na użyciu werbalnych i niewerbalnych wskazówek, aby zwrócić uwagę na głośnik i umożliwić komunikację, jaką wiadomość zrozumiałeś, którą osoba przekazuje.

Pod warunkiem, że nie trzeba utrzymywać stałych granic, być może trzeba będzie komunikować się z daną osobą, a nie mniej. Jeśli nie wiesz, co zostało powiedziane, poproś o wyjaśnienia. "Czy chciałeś powiedzieć _________? Możesz rozwinąć nieco dalej." Kiedy dobrze się komunikujesz, może pomóc w budowaniu relacji, zamiast jej szkodzić.

Zwróć szczególną uwagę na to, że komunikacja elektroniczna jest ogromną przeszkodą w niewłaściwym interpretowaniu czyichś komentarzy. Te kilka wydrukowanych słów na ekranie nie zawsze oznacza to, co myślisz, że to znaczy. Rozważ następujące zdanie i zauważ, jak zmienia się znaczenie, gdy nacisk kładzie się na różne słowa.

• ja nie powiedział, że wziął pieniądze.
• Nie powiedziałem on wziął pieniądze.
• Nie powiedziałem, że wziął pieniądze.

Fleksja i ton głosu często gubią się w pisemnej komunikacji, a my nie mamy możliwości prosić o wyjaśnienia. Tak więc, jeśli czytasz status na Facebooku, który pozostawia ci do myślenia: "Czy to było skierowane na mnie?" lub e-mailem, który zaczyna gotować twoją krew, albo odpuść, albo odszukaj osobę, aby odbyć rozmowę twarzą w twarz (spokojną). Możesz poczuć ulgę, gdy dowiesz się, że całkowicie się pomyliłeś.

Zadaj sobie pytanie: Czy poradnictwo pediatryczne wspiera sugestię?

Istnieje mnóstwo informacji krążą wśród znajomych i rodziny, które, szczerze mówiąc, nie jest mądrość złota, ale bardziej jak bzdury. Niezależnie od tego, czy jest to jeden z wielu mitów na temat picia alkoholu i karmienia piersią, czy też jak szybko możesz skierować dziecko do przodu w foteliku samochodowym, będą chwile, kiedy ludzie będą proponować sugestie, które odradzi twój pediatra.

Odpowiedz: Zignoruj ​​je lub poinformuj o nich

W takich przypadkach masz wybór. Możesz pozwolić, aby rozmowa opadła, po prostu uśmiechając się i kiwając głową, lub możesz wykorzystać ją jako okazję do poinformowania tej osoby. Musisz wiedzieć, która metoda jest najlepsza w zależności od sytuacji i osoby.

Wiele razy, może to być osoba ze starszego pokolenia, która raczej utknęła w wyrażeniu "No cóż, kiedy byłem rodzicem …" Możesz dać proste: "Czy to prawda?" i pozwól jej mieć platformę (w międzyczasie możesz mentalnie pracować nad swoją listą artykułów spożywczych, gdy ona wędruje). Alternatywnie prosty komunikat, który brzmi następująco: "Dzisiaj lekarze naprawdę polecają _____, a ja z tym jestem zadowolony".

Zadaj sobie pytanie: czy jestem defensywny?

Wreszcie, zatrzymaj się, aby rozważyć, czy naprawdę nie ma nic złego w tym, co osoba ma do powiedzenia. Problem może być taki, że jest to delikatny temat dla Ciebie lub masz problem osoba a nie rada. Czasami jako rodzice mamy swoje mechanizmy samoobrony. Możemy być sfrustrowani zachowaniem naszych dzieci, więc postawiliśmy naszych strażników wysoko. Dodatkowo możemy czuć się tak, jakbyśmy mieli teściów zawsze krytykują nas.Nagle, każdy komentarz, który się pojawia, zamieniamy się w sztylet, który przecina serce.

Odpowiedz: Słuchaj z zamkniętymi ustami

Jeśli wiesz, że jesteś defensywny, możesz chcieć słuchać. Po prostu słuchaj, nie czując, że musisz uzasadnić swoje wybory rodzicielskie. Jeśli to będzie trwało, uczciwość może pomóc w rozproszeniu sytuacji. Zwerbuj, że jest to temat, nad którym czujesz się trochę wrażliwy, lub powiedz jej, że musisz słyszeć zachęty, a nie jej sugestie.

Gdy następnym razem odkryjesz, że para wzbiera w tobie, gdy słuchasz tego, co postrzegasz, jest krytyką twoich zdolności rodzicielskich, zanim zrobisz cokolwiek, zastanów się nad sytuacją. Poświęcając czas na przemyślenie zanim zareagujesz, możesz znaleźć przydatne informacje i uniknąć niepotrzebnej konfrontacji.