Opuchnięte węzły chłonne (adenopatia) w raku

Adenopatia (znana również jako limfadenopatia) odnosi się do węzłów chłonnych, które powiększyły się lub nabrzmiały z powodu infekcji, najczęstszej przyczyny lub w wyniku innych problemów zdrowotnych, takich jak zaburzenia autoimmunologiczne lub rak.

W przypadku raka, adenopatia może być spowodowana chorobą nowotworową, która zaczyna się w samych węzłach chłonnych. Może również wystąpić, gdy rak rozprzestrzenia się (przerzuty) z innych części ciała do węzłów chłonnych.

System limfatyczny

Twoje ciało ma układ limfatyczny, który składa się z naczyń limfatycznych, płynu limfatycznego i węzłów chłonnych. Sieć naczyń limfatycznych transportuje płyn limfatyczny w całym organizmie. Ten płyn, oprócz innych funkcji, zbiera produkty odpadowe i chorobotwórcze mikroorganizmy (takie jak wirusy i bakterie) podczas swojej podróży przez tkanki.

Same węzły chłonne są małymi, narządami o kształcie fasoli, które produkują i przechowują komórki krwi (zwane limfocytami), które pomagają zwalczać infekcje i choroby. W całym ciele znajduje się około 600 tych węzłów. Ich główną rolą jest filtrowanie odpadów z płynu limfatycznego. W tym celu armia limfocytów ma na celu zneutralizowanie wszelkich obcych czynników, które napotykają.

Podczas gdy niektóre węzły chłonne są zlokalizowane powierzchownie - na przykład w pachwinie, pod pachą i szyi - inne znajdują się głębiej w ciele, na przykład w klatce piersiowej lub brzuchu.

Podczas aktywnego zakażenia lub urazu węzły chłonne stają się spuchnięte i tkliwe. Kiedy tak się dzieje, adenopatia może przybierać różne formy:

• Może być zlokalizowany (występujący w jednym obszarze ciała), obustronny (po obu stronach ciała) lub uogólniony (występujący w całym ciele).
• Może być ostry (zdarza się nagle i szybko ustępuje) lub przewlekły (uporczywy).
• Można go scharakteryzować lokalizując węzły, takie jak okolice szyi (szyjki), pachwina (pachwinowa), klatka piersiowa (śródpiersia), pachy (pachowe) lub brzuch (krezka).

Adenopatia nowotworowa

Adenopatia nowotworowa jest terminem używanym do opisu obrzęku węzłów chłonnych z powodu raka. Nowotwory rozpoczynające się w węzłach chłonnych nazywane są chłoniakami. Dwa z bardziej powszechnych typów to chłoniak Hodgkina lub chłoniak nieziarniczy. Każdy zachowuje się i rozwija inaczej, ale oba pochodzą z samych limfocytów. Adenopatia jest tylko jedną z cech tych chorób.

Częściej występuje adenopatia nowotworowa, gdy złośliwość w jednej części ciała (zwana guzem pierwotnym) rozprzestrzenia się na inne części ciała w celu wytworzenia nowych (wtórnych) guzów. Węzły chłonne są to narządy najczęściej dotknięte tym problemem.

Jak rak rozprzestrzenia się w węzłach chłonnych

Gdy nowotwór ulega przerzutom, komórki nowotworowe odrywają się od guza pierwotnego i rozprzestrzeniają się na inne części ciała za pośrednictwem układu krążenia (krwi) lub układu limfatycznego.

Kiedy komórki znajdują się we krwi, są one przesuwane w krwiobiegu, aż utkną gdzieś, zwykle w kapilarze. Od tego momentu komórka może prześlizgnąć się przez ścianę naczyń włosowatych i stworzyć nowy guz, gdziekolwiek wyląduje.

Podobnie dzieje się z układem limfatycznym. W tym przypadku komórki rakowe odrywają się i są przenoszone do węzłów chłonnych, gdzie utknęły. Podczas gdy węzły odpowiedzą agresywnym atakiem immunologicznym, niektóre z komórek nowotworowych przeżyją, aby utworzyć nowy nowotwór.

Ale tutaj jest różnica: w przeciwieństwie do układu krążenia, który może przenosić komórki nowotworowe do niemal każdej części ciała, dystrybucja raka poprzez system limfatyczny jest bardziej ograniczona. Węzły znajdujące się najbliżej guza będą typowo pierwszymi dotkniętymi. Stamtąd dodatkowe komórki mogą się oderwać i przejść do odległych węzłów w innych częściach ciała.

Ze względu na sposób, w jaki dotknięte są węzły chłonne, lekarze rutynowo sprawdzają, czy rak zaczął się rozprzestrzeniać, a jeśli tak, to ile.

Jak wykryto adenopatię

Powiększenie powierzchniowych węzłów chłonnych często można wykryć podczas badania fizykalnego. Można również zastosować badania obrazowe, takie jak tomografia komputerowa (CT), szczególnie w przypadku węzłów chłonnych w klatce piersiowej lub brzuchu.

Dodatkowo lekarz może zlecić wykonanie biopsji węzłów chłonnych. Biopsja polega na usunięciu tkanki węzłów chłonnych do badania pod mikroskopem. Zostałby wykorzystany do sprawdzenia, czy rak rozprzestrzenił się z pierwotnego guza lub w przypadkach podejrzenia chłoniaka.

Biopsję można wykonać chirurgicznie usuwając węzeł lub, rzadziej, usuwając komórki za pomocą mniej inwazyjnej procedury zwanej aspiracją cienkoigłową. Wyniki biopsji są ważne zarówno dla diagnozy, jak i stopnia zaawansowania raka.

Jak adenopatia wpływa na leczenie raka

Adenopatia sama w sobie nie zmienia przebiegu leczenia raka. Jednak posiadanie komórek nowotworowych w węzłach chłonnych może wpływać na leczenie, o ile poinformuje o stanie choroby.

Jednym z najbardziej powszechnych systemów oceny zaawansowania nowotworu jest system TNM, który opiera się na rozległości guza (T), stopniu rozprzestrzeniania się na węzły chłonne (N) i obecności przerzutów (M). Jeśli w węzłach chłonnych w pobliżu guza nie ma nowotworu, N zostanie przypisana wartość 0. Jeśli w pobliżu lub odległe węzły wykażą raka, N będzie miało wartość 1, 2 lub 3 w zależności od:

• Ile węzłów jest zaangażowanych
• Gdzie znajdują się węzły
• Jak duże są węzły
• Ile jest w nich raka

Zalecany przebieg leczenia będzie w dużej mierze oparty na ocenie stopnia zaawansowania. Inscenizacja zostanie również wykorzystana do dostarczenia kodu diagnozy ICD-10, który twój ubezpieczyciel użyje do zatwierdzenia leczenia.

Adenopatia nowotworowa vs. Adenopatia zakaźna

Nie wszystkie adenopatie są takie same. Rakowe węzły wydają się twarde, bezbolesne i mocno przytwierdzone do otaczającej tkanki. Z drugiej strony, łagodne lub nienowotworowe węzły chłonne są zwykle bolesne w dotyku i zmniejszają rozmiar i gęstość, gdy zakażenie ustąpi.

W związku z tym nie można zdiagnozować przyczyny adenopatii wyłącznie na podstawie cech fizycznych. W niektórych przypadkach, jako rakowy węzeł może naciskać na pobliski nerw i powodować ból. W innych łagodny węzeł może być twardy i stosunkowo bezbolesny (jak te, które mogą się zdarzyć z uporczywą uogólnioną limfadenopatią obserwowaną w HIV).

Czy mam raka, jeśli mam obrzęk węzłów chłonnych?

Adenopatia jest niespecyficznym objawem, który może być spowodowany przez dowolną liczbę rzeczy. Adenopatia sama w sobie nie ma wartości diagnostycznej. Częściej niż nie, jednak, adenopatia będzie spowodowana przez infekcję, a nie przez raka.

Mając to na uwadze, jeśli węzły chłonne są uporczywie spuchnięte i / lub stają się większe, należy zwrócić się o pomoc lekarską. Jeśli już jesteś leczony z powodu raka, poinformuj lekarza, jeśli znajdziesz jakiekolwiek obrzęk węzłów chłonnych w dowolnej części ciała.