Dlaczego tak ciężko schudnąć z PCOS

Jeśli masz zespół policystycznych jajników (PCOS) i trudno jest schudnąć, nie jesteś sam. Ponad połowa wszystkich kobiet z PCOS ma nadwagę.Porady od pracowników służby zdrowia to schudnąć, ale ci z tym zespołem wiedzą, że to nie takie proste. Oto kilka powodów, które wyjaśniają, dlaczego kobietom z PCOS jest o wiele trudniej schudnąć.

Twoje ciało jest w trybie przechowywania tłuszczu

Insulina jest hormonem, który transportuje glukozę (główne źródło paliwa twojego organizmu) z krwioobiegu do twoich komórek, gdzie może być wykorzystany jako energia. PCOS wpływa na wydzielanie organizmu i stosowanie insuliny. Komórki stają się odporne na sygnały insuliny, co powoduje, że trzustka produkuje jeszcze więcej insuliny. Zbyt duża ilość insuliny sprzyja magazynowaniu tłuszczu lub przybieraniu na wadze, głównie w części środkowej, przypominając "koło zapasowe" nad pępkiem. Jeśli uzyskujesz dużą wagę lub nie możesz stracić na wadze bez znaczących zmian w diecie lub ćwiczeniach fizycznych, nadmiar insuliny może być przyczyną. Możliwości leczenia PCOS są zwykle ukierunkowane na obniżenie poziomu insuliny i obejmują modyfikacje diety, ćwiczenia i leki lub suplementy.

Jesteś Hungrier

W ramach promowania przechowywania tłuszczu insulina działa jako hormon pobudzający apetyt. Wysokie poziomy insuliny mogą wyjaśnić, dlaczego niektóre kobiety z PCOS odczuwają większy głód. Silne, intensywne, a nawet nagłe pragnienie występuje u kobiet opornych na insulinę. Jeśli nie są zarządzane, te zachcianki mogą sabotować nawet najlepsze nawyki żywieniowe, prowadząc do większego zużycia kalorii i zwiększenia masy ciała.

Częste spożywanie posiłków, w tym wystarczająca ilość białka z posiłkami i unikanie słodkich pokarmów, to pomocne sposoby na zmniejszenie apetytu.

Upośledzone hormony regulujące apetyt

Innym możliwym czynnikiem, który może utrudniać utratę wagi i utrzymanie masy ciała kobietom z PCOS, są zaburzenia hormonalne, które regulują apetyt i uczucie sytości. Wykazano, że stężenie hormonów regulujących apetyt, takich jak grelina, cholecystokinina i leptyna, jest zaburzone u kobiet z PCOS. Dysfunkcjonalny poziom tych hormonów może stymulować głód u kobiet z PCOS, co powoduje zwiększenie spożycia pokarmu i trudności z zarządzaniem wagą.

Twoja dieta jest niezrównoważona

Jeśli obserwujesz swoją dietę i nadal nie widzisz funtów, może to być rodzaj jedzenia, które jesz. W badaniu z 2010 roku porównano dietę o niskim indeksie glikemicznym do regularnej, zdrowej diety błonnikowej u kobiet z PCOS. Obie grupy spożywały taką samą ilość kalorii i spożywały taką samą dystrybucję makroskładników odżywczych (50 procent węglowodanów, 23 procent białka, 27 procent tłuszczu, 34 gramy błonnika). Jedyną różnicą był indeks glikemiczny (GI) żywności. Kobiety z PCOS, które stosowały dietę o niskim IG, wykazały trzykrotnie większą poprawę insuliny i lepszą regularność miesiączkowania. Odkrycia te sugerują, że osoby z wysokim poziomem insuliny mogą utracić większą wagę po zastosowaniu diety o niskim indeksie glikemicznym.

Brak jedzenia wystarczającej ilości owoców i warzyw może również wpływać na utratę wagi. Badanie wykazało, że kobiety z PCOS, które postępowały zgodnie z planem dietetycznym podejścia do problemu zatrzymania nadciśnienia (DASH), wykazały poprawę w zakresie insuliny i utraty tkanki tłuszczowej w jamie brzusznej. Dieta DASH składała się z 52 procent węglowodanów, 18 procent białek i 30 procent tłuszczów ogółem oraz bogatych w owoce, warzywa, produkty pełnoziarniste i niskotłuszczowe produkty mleczne.

Masz obturacyjny bezdech senny

Kobiety z PCOS są znacznie bardziej zagrożone obturacyjnym bezdechem sennym niż kobiety bez schorzenia. Obturacyjny bezdech senny występuje wtedy, gdy występuje blokada górnych dróg oddechowych, która powoduje brak tlenu podczas snu. Powoduje to senność w ciągu dnia, wysokie ciśnienie krwi i przyrost masy ciała.

O ile nadmiar masy ciała jest głównym czynnikiem przyczyniającym się do bezdechu sennego, uważa się, że wysokie poziomy androgenów (męskich hormonów, takich jak testosteron) obserwowane w PCOS odgrywają rolę w oddziaływaniu na receptory snu. Brak snu wiąże się z opornością na insulinę i przyrostem masy ciała. Im większy jest bezdech senny, tym większe ryzyko upośledzenia tolerancji glukozy, dlatego zaleca się, aby wszystkie kobiety z PCOS zostały poddane badaniom przesiewowym w kierunku obturacyjnego bezdechu sennego i otrzymały odpowiednie leczenie w przypadku zdiagnozowania.