Subtweeting i Vaguebooking: co rodzice muszą wiedzieć

Nastolatki są dziś bardzo utalentowane w wykorzystywaniu mediów społecznościowych do łączenia się z innymi. Zna wszystkie tajniki publikacji, sympatii, udostępniania i komentowania. I mogą korzystać z mediów społecznościowych w sposób, w jaki wielu dorosłych po prostu nie rozumie. Ale potrafią też używać go do cyberdokuczania.

Czasami ich cyberdokuczanie jest jawne, oczywiste i bolesne. Nastolatki zamieszczają zdjęcia i komentarze, które zawstydzają i upokarzają innych. Innym razem są subtelniejsi w ich znęcaniu się. Aby uniknąć wykrycia, cyberprzestępcy pod radarem rodziców, nauczycieli i administratorów za pomocą taktyk, jak subtweeting i vaguebooking.

Co to jest subtweeting i Vaguebooking?

Subtweeting i vaguebooking to internetowy odpowiednik rozmów o ludziach za ich plecami na Twitterze i Facebooku. W tym nowym typie cyberprzemocy nastolatki odwołują się do osoby lub problemu, nie wspominając o żadnych imionach.

Na przykład, mogą ćwierkać coś w rodzaju: "Czy wierzysz, że dzisiaj nosiła ten dziwaczny strój?" Albo, na Facebooku, jeśli mają spluwę z przyjacielem, mogą opublikować status, który mówi: "Nawet nie pójdę do oszaleć. Po prostu nauczę się oczekiwać najniższego spośród ludzi, których uważam za najwyższych. "Kiedy ten typ komunikacji pasywno-agresywnej występuje na Twitterze, nazywa się to subtweeting. Na Facebooku nazywa się vaguebooking.

Dlaczego Subtweeting i Vaguebooking to niebezpieczne formy cyberprzemocy

Zamiast być konfrontacyjnym lub bezpośrednim z kimś, subtweets i vaguebooking pozwalają ludziom uzyskać swoje uczucia tam w skradający sposób. Ich tweety i posty online przypominają szepty w szkolnych korytarzach, które tworzą młynek plotek. Co więcej, mimo że każdy może angażować się w subtweeting i vaguebooking, te taktyki są częstsze wśród nastolatków i młodych użytkowników Twittera.

A to, co sprawia, że ​​są tak niebezpieczne, jeśli chodzi o cyberprzemoc, polega na tym, że nikt poza szkołą lub grono przyjaciół nie ma pojęcia, kim są tweety i posty. Ale dla wszystkich zaangażowanych, dokładnie wiedzą, do kogo odnoszą się posty i posty. Jednak w konfrontacji z łobuzami można zaprzeczyć, że osoba skrzywdzona była naprawdę naprawdę odbiorcą ostrych słów. W końcu nigdy nie wymieniali nazwiska po imieniu.

Fakt ten sprawia, że ​​dyscyplinowanie sprawców jest niezwykle trudne. Aby to zrobić, nauczyciele, rodzice i administratorzy muszą mieć bardzo dobrą znajomość klimatu i kultury w szkole. Muszą być świadomi klik i grup w szkole, a także mieć wiedzę na temat miejsca występowania nieporozumień.

Rzeczy do zapamiętania na temat nastolatków i mediów społecznościowych

Rodzice muszą pamiętać, że nastolatki nie zawsze korzystają z mediów społecznościowych w sposób, w jaki były przeznaczone. Na przykład nastolatki często używają Twittera do czatowania ze swoimi przyjaciółmi, tak jak w przypadku publicznych wiadomości błyskawicznych. Używają go również do plotkowania i gadania. Niektórzy używają go nawet do komunikowania swoich rozczarowań z przyjaciółmi, zamiast rozmawiać twarzą w twarz. Tego typu komunikacja nie jest tym, na co stworzono Twittera.

Podobnie twórcy Snapchata mieli nadzieję stworzyć fajny sposób wysyłania głupich wiadomości, które zniknęłyby w ciągu kilku sekund. Zamiast tego ludzie używają usługi do seksu. Tymczasem inni używają go do robienia zrzutów ekranowych zawstydzających zdjęć lub wiadomości. Następnie używają tych zrzutów ekranu do zawstydzenia, upokorzenia i cyberbully innych.

Rodzice muszą pamiętać, że użytkownicy kontrolują, w jaki sposób media społecznościowe są wykorzystywane częściej niż firma, która je utworzyła. Za każdym razem, gdy firma tworzy platformę, na której nastolatki mogą swobodnie się wypowiadać, otwierają możliwość, że znajdą dla niej inne zastosowanie. Jako rodzice, musisz zwracać uwagę na te potencjalne nadużycia.