Jak leczy się raka trzustki

Leczenie raka trzustki może obejmować chirurgię, chemioterapię, terapię celowaną i badania kliniczne ukierunkowane na nowsze terapie, takie jak immunoterapia.Ze względu na ograniczone opcje, które przedłużają życie w znacznym stopniu, gdy operacja nie jest możliwa, National Cancer Institute zaleca rozważenie badania klinicznego.

Dostępne obecnie opcje leczenia można sklasyfikować jako:

• Leczenie: te zabiegi są wykonywane z nadzieją osiągnięcia długoterminowego przeżycia z chorobą.
• Paliatywny: te terapie, które nie przedłużają przeżycia, ale poprawiają jakość życia osób żyjących z tą chorobą.

Leczenia dotyczące samego raka można dodatkowo podzielić na następujące kategorie:

• Terapie miejscowe: są to terapie, które leczą raka, skąd pochodzi, i obejmują chirurgię i radioterapię.
• Leczenie ogólnoustrojowe: terapie te są przeznaczone do leczenia komórek nowotworowych w dowolnym miejscu ciała (w tym przerzutów) i obejmują chemioterapię oraz niektóre nowsze leki dostępne w badaniach klinicznych.

Poniżej znajduje się przegląd dostępnych obecnie opcji leczenia wczesnych i zaawansowanych raków trzustki.

Chirurgia

Operacja jest jedyną opcją leczenia, która oferuje szansę "wyleczenia" raka, lub przynajmniej zwiększenia szansy na długoterminowe przeżycie. To powiedziawszy, tylko około 15 procent do 20 procent osób z rakiem trzustki jest kandydatami do operacji.

Niestety, nawet z dostępnymi testami obrazowania może być trudne, aby wiedzieć, czy rak rozprzestrzenił się do punktu, w którym operacja jest niewskazana przed wykonaniem samej operacji. (Leczenie nowotworów trzustki, które rozprzestrzeniły się, w tym nowotworów w stadium 3 i 4, nie zwiększa przeżycia, ale znacznie obniża jakość życia.) Podczas operacji lekarze odkrywają, że rak rozprzestrzenił się zbyt daleko, aby procedura była uważana za dobrą opcję około 20 procent czasu.

Niektórzy lekarze zalecają wykonanie biopsji laparoskopowej (badanie, w którym kilka małych nacięć umieszcza się w jamie brzusznej i umieszcza się sondę w celu usunięcia małego kawałka trzustki i zbadania okolicy) przed rozważeniem operacji. Może to zmniejszyć ryzyko niepotrzebnego zabiegu chirurgicznego, a następnie bólu i powikłań.

Wyzwania i przemyślenia

Trzustka leży tuż za żołądkiem i znajduje się obok kilku ważnych struktur. Bezpośrednio za trzustką znajduje się zbiór głównych naczyń krwionośnych. Jeśli guz jest określany jako "miejscowo zaawansowany", oznacza to, że guz może otaczać te główne naczynia krwionośne, co powoduje usunięcie całego guza bez uszkodzenia naczyń w niemal niemożliwości. Kiedy tak się dzieje, dana osoba może, ale nie musi, być kandydatem na operację. Niektóre ośrodki o dużej objętości są jednak potencjalnie zdolne do usuwania i rekonstrukcji naczyń krwionośnych w różnym stopniu, więc niektóre nowotwory, które wcześniej uważano za niezdatne do użytku, są obecnie potencjalnie dostępne.

Zrozumienie anatomii jest również pomocne dla tych, którzy się tego nauczyli graniczna resekcyjna choroba. Dotyczy to osób z rakiem, które otacza 50 procent lub mniej naczyń krwionośnych. Nie ma standardowego leczenia dla tej sytuacji, ale niektórzy lekarze uważają, że podawanie chemioterapii (z lub bez radioterapii) w celu zmniejszenia guza może zrobić tyle, że można go usunąć chirurgicznie.

Procedury

Jeśli jesteś kandydatem na chirurgię, możesz wykonać następujące czynności:

• Whipple Procedure (Pancreaticoduodenectomy):Procedura Whipple'a jest najczęstszą procedurą stosowaną w przypadku raka trzustki i stanowi opcję dla osób z rakiem głowy trzustki i przypadkiem na wczesnym etapie. W tej operacji usuwa się woreczek żółciowy, wspólny przewód żółciowy, dużą część trzustki (w tym głowę), część dwunastnicy, część żołądka, śledzionę i pobliskie węzły chłonne. Część ciała i ogon trzustki zostają w tyle, aby zachować jego funkcję (wytwarzanie enzymów trawiennych i hormonów).
• Wariacje procedur Whipple:Istnieje kilka wariacji na temat klasycznej procedury Whipple'a, które zachowują więcej żołądka i pierwszej części jelita cienkiego, powszechnie znanego jako konserwowana przez odźwiernika trzustkowa operododuktenektomia. Procedury te są wykonywane w celu zminimalizowania niektórych powikłań pooperacyjnych.
• Dalsza pankreatektomia:Nowotwory w ciele lub ogonie trzustki rzadko nadają się do użytku, ale kiedy już są, ogon trzustki może być usunięty ze śledzioną lub bez niej.
• Total Pancreatectomy: Całkowita pankreatektomia jest zasadniczo taka sama jak procedura Whipple'a, ale różni się tym, że usuwana jest cała trzustka. Odbywa się to, gdy konieczne jest usunięcie wszystkich widocznych guzów.

Skutki uboczne i komplikacje

Wszystkie opcje chirurgiczne raka trzustki są bardzo poważne operacje, a powikłania lub śmierć nie są rzadkie. Typowe zagrożenia obejmują ryzyko związane ze znieczuleniem ogólnym, krwawieniem, infekcjami i rozwojem zakrzepów krwi po operacji. Ryzyko zakrzepicy jest bardzo wysokie u osób z rakiem trzustki, a chirurgia zwiększa to ryzyko. Używanie urządzeń kompresyjnych na nogach podczas i po zabiegu, a także rozcieńczalników krwi może to w pewnym stopniu zmniejszyć.

Najczęstszym długotrwałym powikłaniem operacji jest nawrót raka, który jest niestety zbyt powszechny. Szansa, że ​​rak trzustki powtórzy się po operacji zależy od wielu czynników i tylko twój chirurg będzie w stanie oszacować, co to może oznaczać dla ciebie.

Każda procedura może również powodować inne problemy. Na przykład w prezerwacji trzustki z zachowaniem odźwiernika, usunięcie części żołądka i pierwszej części jelita cienkiego może skutkować syndromem wysypki, stanem, który może powodować znaczną biegunkę krótko po zjedzeniu.Może również zwiększyć ryzyko refluksu żółciowego, stanu, w którym żółć pójdzie w niewłaściwym kierunku i dostanie się do żołądka, powodując stan zapalny i dyskomfort.

Kiedy wykonuje się całkowitą pankreatektomię, cała funkcja trzustki zostaje oczywiście całkowicie utracona. Nie produkuje się insuliny, glukagonu ani enzymów trawiennych. Cukrzyca jest nieunikniona, a leczenie insuliną i wymiana enzymu są konieczne po operacji.

Czy będziesz potrzebować dodatkowych enzymów lub hormonów po część trzustki jest usuwany w zależności od kilku czynników, w tym od stopnia uszkodzenia trzustki przed operacją. Na szczęście ludzie nie potrzebują całej swojej trzustki do wytworzenia odpowiedniej ilości insuliny, a normalne życie jest możliwe po operacji.

Chirurgia paliatywna

Chirurgię można również wykonać dla osób z rakiem trzustki, aby zmniejszyć objawy, ale nie wyleczyć choroby. Bardzo często wspólny przewód żółciowy jest blokowany przez te nowotwory. Kiedy to nastąpi, można postawić stent (przez endoskopię) lub operację, aby ominąć kanał.

Wybór szpitala

Jeśli jesteś kandydatem na chirurgię, to jest niezwykle ważne jest, aby szukać opieki w szpitalu, który wykonuje dużą liczbę tych operacji. Oznacza to wybór placówki, która każdego roku wykonuje ponad 15 operacji raka trzustki i może zgłaszać mniejsze ryzyko zgonu i krótszy pobyt w szpitalu.

Chemoterapia

Chemioterapia może być stosowana na kilka sposobów u osób z rakiem trzustki.

Chemioterapia neoadjuwantowa:Chemioterapia neoadjuwantowa odnosi się do stosowania chemioterapii przed zabiegiem chirurgicznym w celu zmniejszenia guza, aby możliwa była operacja (jak omówiono powyżej).

Chemioterapia uzupełniająca:Chemioterapia adiuwantowa odnosi się do stosowanej chemioterapii oprócz Chirurgia. Raki trzustki często powracają po operacji, co oznacza, że ​​komórki rakowe często pozostają w tyle (ale mogą być zbyt małe, aby można je było zobaczyć w testach obrazowania). Po zastosowaniu chemioterapii po operacji uważa się, że poprawia przeżycie o trzy do czterech miesięcy.

Chemioterapia paliatywna:W większości przypadków, gdy rozważa się chemioterapię z rakiem trzustki, podaje się ją z nadzieją, że przedłuży ona życie, ale nie wyleczy raka. Ogólnie chemioterapia powoduje niewielką, ale istotną poprawę długości przeżycia.

Najczęściej stosowane leki to:

• Abraxane (paklitaksel związany z albuminą)
• Gemzar (gemcytabina)
• 5-FU (fluorouracyl)
• Onivyac (iniekcja liposomów irynotekanowych)

Leki te są zwykle podawane w połączeniu i mogą być podawane razem z celowaną terapią, immunoterapią lub czasami radioterapią. Leki podaje się dożylnie w określonych odstępach czasu (na przykład raz na tydzień przez trzy tygodnie, a następnie przez tydzień) na kilka cykli.

Kombinacja trzech leków, Folfirinex (5-FU / leukoworyna, irinotekan i oksaliplatyna) wydaje się działać całkiem dobrze, ale jest bardziej toksyczna niż inne opcje i jest stosowana przede wszystkim dla osób o dobrym ogólnym zdrowiu (tych, którzy mają dobry stan sprawności). W 2018 r. Przegląd badań dotyczących różnych kombinacji leków wykazał, że Folfirinex miał największy wpływ na wydłużenie przeżycia.

Skutki uboczne chemioterapii

Skutki uboczne chemioterapii mogą być znaczące i obejmować utratę włosów; nudności i wymioty (chociaż leczenie mające na celu zmniejszenie tych objawów uległo ogromnej poprawie w ostatnich latach); supresja szpiku kostnego prowadząca do zmniejszenia liczby białych krwinek, czerwonych krwinek (niedokrwistość) i płytek krwi i nie tylko.

Terapia ukierunkowana

Docelowe terapie to leki ukierunkowane na określone szlaki wzrostu komórek nowotworowych. Ponieważ te terapie są skierowane szczególnie na komórki nowotworowe, często (ale nie zawsze) mają mniej skutków ubocznych niż chemioterapia.

Doustny lek, który jest czasami stosowany u osób z rakiem trzustki, Tarceva (erlotynib) działa poprzez blokowanie ścieżki wzrostu komórek nowotworowych. Zamiast zabijać komórki rakowe, zasadniczo głoduje je i zatrzymuje ich replikację. Tarceva jest zwykle używany razem z Gemzarem. Najczęstsze działania niepożądane leku Tarceva to trądzikowa wysypka i biegunka.

Badania kliniczne

W toku trwają badania kliniczne nad rakiem trzustki, które testują różne kombinacje powyższych terapii, a także nowsze terapie, takie jak immunoterapia. Podczas gdy niektóre terapie dopiero zaczynają być badane z rakiem trzustki, czasami prowadziły do ​​dramatycznej kontroli nad zaawansowanymi nowotworami, takimi jak rak płuc, i dają nadzieję, że w przyszłości dostępne będą lepsze metody leczenia raka trzustki.

Medycyna niekonwencjonalna (CAM)

W chwili obecnej nie ma alternatywnych metod leczenia, które wykazałyby jakąkolwiek skuteczność w leczeniu raka trzustki. Jednak niektóre alternatywne metody leczenia mogą pomóc ludziom radzić sobie z objawami raka i leczenia raka, a wiele z większych ośrodków onkologicznych oferuje teraz opcje integracyjne. Przykłady obejmują akupunkturę, medytację, masażoterapię i jogę.

Suplementy

Wiele osób poszukuje suplementów dietetycznych i ziołowych, gdy dowiadują się o rokowaniu raka trzustki. Ważne jest, aby pamiętać, że niektóre witaminy i suplementy mogą zmniejszyć skuteczność leczenia raka.

Badania w laboratorium dotyczyły kilku środków stosowanych w Ajurwedzie, takich jak triphala i nigella sativa (czarny kminek). Chociaż pojawiły się obiecujące wyniki wskazujące na zahamowanie wzrostu ludzkich komórek trzustkowych hodowanych w probówce, nie wiemy, czy te związki miałyby jakikolwiek wpływ na samych ludzi. Ponadto suplementy te są w dużej mierze nieuregulowane w Stanach Zjednoczonych i mogą zakłócać inne metody leczenia.Jest to jednak dobre przypomnienie, aby porozmawiać z lekarzem onkologiem na temat witamin, minerałów lub suplementów diety, o których myślisz / myślisz.

Co ciekawe, badania nad wyniszczeniem nowotworowym (syndromem utraty wagi, utratą apetytu i utratą masy mięśniowej, która dotyka większość osób z rakiem trzustki) wykazały, że kwasy tłuszczowe omega-3 mogą być pomocne, ponieważ istnieje bardzo niewiele, co naprawdę robi różnicę w tym zespole. Ponieważ kacheksja jest uważana za bezpośrednią przyczynę zgonu u 20% osób z rakiem, warto o tym porozmawiać z lekarzem onkologiem. Istnieje wiele źródeł omega-3 w diecie, a większość onkologów zaleca przyjmowanie substancji odżywczych przez dietę, a nie suplementy.

Opieka paliatywna

Opieka paliatywna to nie to samo, co hospicjum i może być stosowana nawet u osób z nowotworami o wysokiej zdolności leczenia. Skupia się na zdrowiu i samopoczuciu osoby żyjącej z rakiem, a nie na samym leczeniu raka. Opieka paliatywna jest w istocie podstawą leczenia większości osób z rozpoznanym rakiem trzustki. Może to obejmować operację lub chemioterapię, jak wspomniano powyżej, ale także inne opcje.

Przykłady obejmują optymalne zarządzanie bólem; kontrola innych objawów fizycznych, takich jak problemy z trawieniem; wsparcie żywieniowe; i emocjonalne wsparcie dla stresu, niepokoju i depresji. Opieka paliatywna może być również pomocna w rozwiązywaniu problemów duchowych, potrzebach opiekuna i komunikacji oraz praktycznych kwestiach, od ubezpieczenia po wsparcie finansowe i prawne.

Wiele ośrodków onkologicznych oferuje obecnie konsultacje z zespołem opieki paliatywnej, aby upewnić się, że objawy są rozwiązywane jak najlepiej.

Strona główna zadośćuczynienie i styl życia

Ponieważ jakość życia z rakiem trzustki jest niezwykle ważna, środki, które ją poprawiają są najważniejsze. Spożywanie zdrowej diety może nie mieć wpływu na twój rak, ale większość ludzi czuje się lepiej, gdy jedzą dietę bogatą w owoce i warzywa. Ćwiczenie jest pomocne i, być może sprzeczne z intuicją, może pomóc w zmniejszeniu wyniszczenia nowotworowego.

Niektórzy zastanawiają się, czy warto jest rzucić palenie po zdiagnozowaniu, szczególnie w zaawansowanym raku trzustki. Odpowiedź brzmi tak. Istnieje kilka ważnych powodów, dla których rzucenie palenia po diagnozie raka może być bardzo pomocne.

Rak trzustki: radzenie sobie, wsparcie i dobre życie

• Dzielić
• Trzepnięcie
• E-mail
• Tekst

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Aktualne i nowe terapie raka trzustki, Springer Verlag, 2017.
• De la Cruz, M., Young, A. i M. Ruffin. Diagnostyka i leczenie raka trzustki. Amerykański lekarz rodzinny. 2014. 89(8):626-632.
• National Cancer Institute. Leczenie raka trzustki (PDQ) - profesjonalna wersja dla zdrowia. Zaktualizowano 01/26/18.
• Zhang, S., Liu, G., Li, X., Liu, L. i S. Yu. Skuteczność różnych schematów chemioterapii w leczeniu zaawansowanego lub przerzutowego raka trzustki: sieciowa analiza meta. Journal of Cellular Physiology. 2018. 233(4):3352-3374.