Jak stan cywilny może zmniejszyć ryzyko demencji

Przegląd pięciu badań naukowych wskazuje na interesującą korelację między stanem cywilnym a szansą rozwoju demencji, w tym chorobą Alzheimera, łagodnymi zaburzeniami poznawczymi i innymi rodzajami demencji. Badania opublikowane w latach 2006-2016 wykazały, że osoby pozostające w związku małżeńskim miały mniejsze szanse na rozwój demencji.

Alzheimera, demencja i twoje małżeństwo

1) Opublikowane w 2016 r. Niniejsze badanie zawierało analizę stanu zdrowia ponad 2 milionów osób w wieku od 50 do 74 lat w Szwecji przez okres dziesięciu lat.

• Zarówno mężczyźni, jak i kobiety, którzy nie byli małżeństwem (w tym osoby rozwiedzione, rozdzielone i owdowiałe), mieli wyższe ryzyko rozwoju demencji niż małżeństwo.
• Stan cywilny wykazano w tym badaniu jako czynnik ryzyka zarówno dla rozwoju demencji o wczesnym początku (występującej przed 65 rokiem życia), jak i późnego (lub typowego) otępienia.

2) Drugie badanie, opublikowane w 2015 r., Dotyczyło ponad 10 000 mężczyzn i kobiet na Tajwanie. Wywiady i oceny poznawcze odbywały się w ciągu dwóch lat.

• Badacze doszli do wniosku, że owdowiałe 1,4-krotnie większe ryzyko demencji niż uczestnicy małżeństwa.

3) W badaniu tym opublikowano około 2500 chińskich mężczyzn i kobiet w wieku powyżej 55 lat, opublikowanych w 2014 roku.

• Bycie starszym samcem owdowiałym lub samotnym było skorelowane z 2,5-krotnie większym ryzykiem rozwoju upośledzenia poznawczego w porównaniu do tych, którzy byli małżeństwem.
• W przeciwieństwie do innych badań, badania te nie wykazały istotnej korelacji między stanem związku kobiet a funkcjonowaniem poznawczym.

4) Czwarte badanie opublikowano w 2009 r. I porównano stan cywilny w wieku średnim z funkcjonowaniem poznawczym w późniejszym okresie życia. Przez 21 lat obserwowano prawie 1500 osób w Finlandii.

• Najniższe ryzyko dla jakiegokolwiek rodzaju demencji było dla tych, którzy żyli z partnerem w wieku średnim, podczas gdy nie mając partnera w wieku średnim był związany z dwukrotnie większym ryzykiem demencji w późniejszym życiu.
• Grupę bardzo wysokiego ryzyka zidentyfikowaną w tym badaniu byli ci, którzy owdowiali w wieku średnim i nadal wdowy w późnym wieku. Ta grupa była prawie ośmiokrotnie bardziej podatna na zdiagnozowanie choroby Alzheimera niż ci, którzy byli w związku małżeńskim w wieku średnim i nadal byli w związku małżeńskim w późnym wieku.
• Ogólnie rzecz biorąc, największe ryzyko w tym badaniu dotyczyło osób pozytywnych pod względem genu ApoE 4 (genu, który niesie wyższe ryzyko rozwoju choroby Alzheimera), były samotne lub rozwiedzione w połowie życia i pozostawały samotne lub rozwiedzione w późnym wieku.
• Co ciekawe, bycie singlem w połowie i pod koniec życia wiązało się z mniejszym ryzykiem demencji niż z owdowiałością.

5) Ponad 1000 mężczyzn w Finlandii, Włoszech i Holandii wzięło udział w tym opublikowanym w 2006 roku badaniu, które obejmowało dziesięć lat.

• Naukowcy odkryli, że mężczyźni, którzy byli małżeństwem, osiągali najwyższe wyniki w zakresie funkcjonowania poznawczego na początku okresu badania, a mężczyźni niezamężni mieli najniższe wyniki.
• Badanie to obejmowało kategorię mężczyzn, którzy żyli z innymi (takimi jak dzieci lub inni członkowie rodziny), i odkryli, że zarówno mężczyźni zamężni, jak i mężczyźni, którzy żyli z innymi, mieli najmniejszy spadek poznawczy w ciągu dziesięciu lat.
• Mężczyźni, którzy żyli samotnie na początku i na końcu badania, mieli 3,5-krotnie większy spadek poznawczy w porównaniu do mężczyzn, którzy pobrali się zarówno na początku, jak i na końcu badania.

Czynniki, które spowodowały te wyniki

Po pierwsze, ważne jest, aby pamiętać, że wyniki te wykazują korelację, co oznacza, że ​​ci, którzy byli małżeństwem lub mieszkali z kimś, rzadziej zachorowali na demencję, a nie byli koniecznie małżeństwem powodowany ludzie są mniej zagrożeni.

Niektórzy badacze proponowali teorie, dlaczego ryzyko demencji zmniejszało się u osób będących w związku małżeńskim lub kohabitacyjnym. Możliwości obejmują:

Interakcji społecznych:Społeczna interakcja z innymi wiąże się z mniejszym ryzykiem demencji. Podobnie jak w przypadku zawarcia związku małżeńskiego, okazało się, że socjalizacja nie powoduje zmniejszenia ryzyka otępienia, ale możliwe jest, że interakcja stymuluje mózg, a tym samym zapewnia pewną ochronę przed demencją.

Rezerwy poznawcze:Bycie w związku może sprzyjać regularnej komunikacji, z których niektóre mogą pobudzać myśl intelektualną. To z kolei korelowało z rozwojem rezerwy poznawczej, efektem ochronnym, w którym mózg jest w stanie lepiej zrekompensować ewentualny spadek funkcjonowania.

Depresja:Depresja jest czynnikiem ryzyka dla demencji. Jedno z powyższych badań wykazało, że osoby owdowiałe były bardziej narażone na depresję, prawdopodobnie z powodu utraty partnera. Bycie żonatym wiąże się z mniejszym ryzykiem depresji, co z kolei może zmniejszyć ryzyko rozwoju demencji.

Naprężenie:Doświadczenie przewlekłego stresu jest również skorelowane z wyższym ryzykiem otępienia. Badacze wysunęli teorię w jednym z badań, że zdolność dzielenia się wyzwaniami i radości życia z partnerem może zmniejszyć stres, a tym samym zmniejszyć ryzyko demencji.

Aktywność fizyczna:Podczas gdy istnieje wiele aktywnych osób, które żyją samotnie, zgodnie z wynikami jednego z tych badań, najbardziej aktywne fizycznie były osoby będące w związku małżeńskim. Aktywność fizyczna była wielokrotnie powiązana z niższym ryzykiem demencji.

Wzajemna odpowiedzialność za zdrowie:W bliskich relacjach, takich jak małżeństwo, możliwe jest również, że istnieje większa wzajemna odpowiedzialność, aby utrzymać dobre zdrowie fizyczne i leczyć problemy medyczne. Nie zakłada to, że osoby nie będące w związku ignorują swój stan zdrowia fizycznego i ogólnego; raczej zwiększa to prawdopodobieństwo, że mieszkanie w tym samym domu, co u kogoś innego, może sprawić, że mniej ważne problemy zdrowotne zostaną pominięte i ukryte. Stan fizyczny - w szczególności schorzenia, takie jak choroba sercowo-naczyniowa i cukrzyca - był skorelowany z ryzykiem otępienia.

Słowo od DipHealth

Chociaż badania mogą być fascynujące, problemy małżeńskie i związane z relacjami są czasami poza naszą kontrolą. Jednak większość możliwych czynników, które mogą przyczynić się do korelacji między ryzykiem otępienia a stanem cywilnym, to wybory, które możemy swobodnie podejmować. Najlepiej jest skupić się na strategiach, które były wielokrotnie powiązane ze zmniejszonym ryzykiem demencji, takim jak ćwiczenia fizyczne, dieta, interakcje społeczne i aktywność umysłowa.