Nauczanie dzieci dobrego sportowego stylu

Z dziećmi zaczynającymi piłkę nożną w wieku 3 lat i zespołem pływackim w wieku 5 lat, nauczanie dobrego stylu sportowego jest ważniejsze niż kiedykolwiek. "Czterdzieści milionów dzieci uprawia sporty młodzieżowe, a szczególnie dziewczęta, liczby te gwałtownie rosną", mówi dr Joel Fish, autor 101 sposobów na bycie wspaniałym rodzicem sportowym oraz dyrektor Centrum Psychologii Sportowej w Filadelfii.

1

Dlaczego Sportsmanship Matters

Oznacza to, że większy nacisk kładzie się na wygraną, mówi Fish, ale także oferuje możliwość nauczania sportu wcześniej i często. A zrozumienie, jak być dobrym sportem, jest jedną z największych lekcji życia, jakie dzieci mogą uczyć się ze sportu.

"Najlepszą porą na zaszczepienie wartości jest sytuacja, gdy dzieci są młodsze" - mówi Rob Gotlin, DO, autor Dr Rob's Guide to Raising Fit Kids. "Rodzice często nie zdają sobie sprawy z tego, jak łatwo jest zaszczepić wartości sportowego charakteru", mówi. Dla dzieci - szczególnie młodszych, w wieku 8 lat i młodszych - celem sportu młodzieżowego powinna być aktywność fizyczna i interakcje społeczne. "Jeśli możemy zapamiętać tę rzeczywistość, sprawdzamy, na czym polega sport, położyliśmy podwaliny pod" dobre osiągnięcia sportowe ", mówi dr Gotlin.

2

Start Young: Sportowy dla dzieci w wieku 8 i poniżej

Nawet jeśli - podobnie jak w wielu ligach sportowych dla małych dzieci - nie ma oficjalnych zwycięzców ani przegranych, posiadanie drużyn i mundurów wprowadza pojęcie konkurencji. Dlatego bardzo ważne jest, aby rodzice i trenerzy kładli nacisk na zabawę, ćwiczenia i wspólną zabawę. Dr Gotlin prowadzi młodzieżową ligę koszykówki i nalega, aby gracze podawali sobie ręce przed i po meczach. Zaleca także, aby dzieci, trenerzy i rodzice rozpoczynali grę od spotkania grupowego, aby omówić zasady i przypomnieć wszystkim, aby grali i bawili się dobrze. Jeśli nie będziesz utrzymywał wyniku, niech dzieci wiedzą - i wyjaśnij dlaczego - mówi dr Fish.

W tym wieku najlepsze są zespołowe sporty niskiego ciśnienia. Bycie na miejscu na kopcu lub zaciekłej linii jest zbyt dużym wyczuciem dla małego dziecka, mówi dr Gotlin. Dodatkowo, w sporcie takim jak baseball, dzieci często spędzają zbyt wiele czasu na czekaniu - i stoją nieruchomo. Kiedy grają w piłkę nożną, muszą się ruszać! Bez względu na rodzaj sportu, w jakim gra Twoje dziecko, szukaj ligi i trenera, który podkreśla zabawę i sprawność, a jednocześnie podkreślasz wygraną i przegraną; wszyscy członkowie zespołu powinni mieć wiele możliwości do gry i otrzymać wiele pozytywnych opinii na temat ich wysiłków.

3

Zachowaj Cool Head: Sport dla dzieci w wieku 8-12 lat

Gdy dzieci zbliżają się do okresu dojrzewania, nastroje zaczynają błyszczeć na polu i na uboczu. W skrócie, łatwo jest zgodzić się z podstawowymi zasadami sportowego zachowania: szacunku dla kolegów z drużyny, przeciwników i gry; zgrabne wygrywanie i przegrywanie. Aby przekazać te wartości, trenerzy (i rodzice) mogą korzystać z kombinacji edukacji (nauczanie dzieci w języku, który rozumieją), pozytywnej presji rówieśniczej oraz konsekwencji lub polityk (takich jak system ostrzeżeń o złamanych zasadach, po których następuje zawieszenie z praktyki lub gra).

Nawet z tak mocnym fundamentem, jak ten, nie zawsze jest łatwo w upale chwili. Tak więc zarówno rodzice, jak i zawodnicy muszą wiedzieć, jak przewidywać i zapobiegać wybuchom. W swojej książce Dr. Fish przedstawia trzyetapowy plan:

1. Poznaj swoje własne postawy o wygranej i przegranej, pracy zespołowej i konkurencji. Jeśli jesteś osobą szczególnie konkurencyjną, będziesz musiał ciężko pracować, aby kontrolować swoje emocje.
2. Znaj swoje wyzwalacze. "Jeśli widzę trenera mówiącego surowo o moim dziecku, to popycha we mnie przycisk" - mówi dr Fish. W przypadku innych rodziców wyzwalacze mogą zawierać postrzegane złe wezwanie sędziego lub wrażenie, że przeciwnik korzysta z twojego dziecka. Dzieci mogą zostać wyzwolone przez popełnienie błędu (np.
3. Naucz się uspokoić. Przygotuj plan gry, aby dowiedzieć się, co zrobić, gdy jeden z tych czynników wyzwala emocjonalną reakcję. Rodzic może na chwilę odejść z linii bocznej. Dziecko może poprosić kolegę z drużyny, aby przypomniał jej o wzięciu głębszego oddechu lub "otrząśnięciu go".

4

Naucz szacunek i zaufanie: sport dla nastolatków

W szkole średniej dzieci są doskonale świadome wygrywania, przegrywania i własnej wydajności, co może oznaczać problemy z dobrym sportowym stylem. "Kiedy pojawia się większa presja na wyniki, zwiększa to szansę, że dzieci będą robić to, co trzeba, aby wygrać", mówi dr Fish. "Bardziej prawdopodobne jest przekroczenie linii, drażnienie innego gracza lub zniesławienie reguły."

Jeśli gracz popełni błąd, często traci koncentrację. "Sukces rodzi pewność siebie i na odwrót" - mówi dr Gotlin. Tak więc pozytywne wzmocnienie jest nadal ważne, podobnie jak silny nacisk na dyscyplinę i wartości. Dorośli muszą przejąć inicjatywę. "Musimy uczyć od pierwszego dnia: kiedy wchodzisz na boisko, boisko lub boisko, musisz szanować grę i wszystkich konkurentów jednakowo, tak jak widzisz w sztukach walki z szacunkiem dla dojo".

Rodzice muszą również obserwować swój własny sposób myślenia, mówi Dr.Gotlin. "Rodzice chcą widzieć, jak ich dziecko kradnie bazę lub dostaje dodatkowy cios. To świat dorosłych zatruwa dzieciom umysły. Najpierw musimy się naprawić, a potem zaszczepić wartości naszym dzieciom". Wiadomość, którą chcesz przekazać: "Jestem tu, aby zobaczyć, jak konkurujesz i pracujesz nad swoimi umiejętnościami."

Podkreśl, czego możesz i nie możesz kontrolować: Sportowe podejście to wybór. "Istnieją różne rodzaje sił, których rodzice i trenerzy nie mogą kontrolować" - mówi dr Fish. "Nie potrafię kontrolować tego, co mówi ESPN lub co robi inny zespół, ale mogę nauczyć moje dziecko, jak ważne jest grać zgodnie z zasadami, potrząsając rękami przeciwnika, pomagając mu w razie upadku - ucząc go, że nawet jeśli jego przeciwnik tego nie robi, nadal może to zrobić, ponieważ jest to słuszne."

5

Znajdź trenera, który uczy sportowego

Zanim zapiszesz dziecko w lidze sportu młodzieżowego lub drużynie szkolnej, zapoznaj się z jego filozofią sportowej rywalizacji. Zapytać:

• Jak liga uczy sportowego? Jakie są zasady dotyczące utrzymywania wyniku, mówienia o śmieciu (przez graczy lub rodziców), spotkań z przeciwnikami i dyscypliny?
• W jaki sposób czas gry zależy od talentu, starszeństwa, wysiłku w praktyce? Czy jest podzielony równo pomiędzy wszystkich graczy?
• Jakie są cele trenera dla zespołu? Czy on naprawdę jest gung-ho o wygrywaniu, czy jest celem wprowadzenia tego sportu? A co z zachęcaniem do aktywności fizycznej lub interakcji społecznych?

Tutaj niekoniecznie są dobre lub złe odpowiedzi; wiele zależy od wieku i temperamentu twojego dziecka. Ale jeśli nie jesteś zadowolony z otrzymywanych odpowiedzi, spróbuj znaleźć inną opcję - lub przynajmniej bądź świadomy tego, w co się pakujesz, i naucz swoje wartości na własną rękę.

Jeśli nie jesteś zadowolony z występu trenera w połowie sezonu, unikaj konfrontacji z nim w praktyce lub grze. Zaplanuj spotkanie w neutralnym miejscu i czasie, dołącz innych rodziców, jeśli możesz, i oczywiście szanuj trenera.

6

Dostosuj nauczanie sportowe do osobowości Twojego dziecka

Znajomość temperamentu Twojego dziecka pomaga znaleźć najskuteczniejsze sposoby nauczania sportu i wartości. Dzieci dzielą się na cztery główne typy osobowości, mówi dr Fish: emocjonalny, sumienny, agresywny i towarzyski. (Podczas gdy większość dzieci będzie miała kombinację kilku z nich, zazwyczaj jedna z nich dominuje.) Jeśli potrafisz określić, które z nich jest twoje, to wiesz, co najbardziej potrzebujesz do pracy, gdy uczysz się sportu:

• Emocjonalny: Skup się na nauce go, jak uspokoić i rozjaśnić. Pomóż mu zauważyć, jak reaguje jego ciało, gdy jest zdenerwowany (zaciśnięte mięśnie, płytki oddech). Brainstorm sposoby reagowania (licząc do 10, głębokie oddechy, energiczny spacer).
• Sumienny: Pomóż jej odróżnić dążenie do doskonałości i perfekcjonizmu. Porozmawiaj o ustalaniu pozytywnych celów, jak poprawić, zamiast pozwalać na zbyt duży nacisk na negatyw.
• Agresywny: Wyraź konsekwencje. Pokaż mu, gdzie jest linia i jaka będzie odpowiedź, jeśli ją przekroczy. (Następnie sprawdź, czy złamał regułę.)
• Social: Wykorzystaj presję rówieśników na swoją korzyść. Podkreśl wartość współpracy ze swoimi kolegami z drużyny i przypomnij jej, że mogą pomóc jej zachować pozytywne nastawienie, jeśli czuje się źle.