Początkowe leczenie nadciśnienia tętniczego

Nie ma zgody o tym, które leki należy podać najpierw, gdy ktoś rozpoczyna leczenie nadciśnienia. Istnieją cztery główne opcje ogólnie uzgodnione. Należą do nich następujące klasy leków:

1. Inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę lub blokery receptora angiotensyny II (inhibitory ACE i ARB)
2. Blokery kanału wapniowego
3. Beta-adrenolityki
4. Tiazydowe leki moczopędne

Która klasa leków działa najlepiej?

Chociaż jedna klasa leku nie jest lepsza od drugiej w populacji, istnieją indywidualne różnice, które powodują zmienność w obniżaniu ciśnienia krwi. Celem terapii przy leczeniu nadciśnienia tętniczego powinno być ciśnienie krwi mniejsze niż 140/90 mmHg u osób w wieku poniżej 60 lat. W wieku powyżej 60 lat celem jest ciśnienie krwi mniejsze niż 150/90 mm Hg. Jeśli masz więcej niż 60 lat, możesz spróbować osiągnąć niższy cel, ale jesteś narażony na większe skutki uboczne, takie jak zawroty głowy.

Wpływ wieku i rasy Wybór początkowego leczenia przeciwnadciśnieniowego

Istnieją różne cechy, które wpływają na prawdopodobieństwo dobrej odpowiedzi, w tym wiek i rasę. Młodsi pacjenci mają najlepszą odpowiedź na inhibitory ACE i ARB, a także beta-blokery. Beta-adrenolityki nie są jednak często stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi, ponieważ dowody wskazują, że nie zapewniają one tak dużej ochrony przed udarem, jak inne dostępne opcje. W rezultacie młodsi pacjenci zazwyczaj rozpoczynają leczenie farmakologiczne nadciśnienia za pomocą inhibitora ACE lub ARB. Jest to poparte dowodami z badania młodych osób z nadciśnieniem, które leczono każdą z różnych klas leków.

Czarni ludzie i osoby starsze wydają się osiągać lepszą kontrolę początkowego ciśnienia krwi od diuretyku tiazydowego lub blokera kanału wapniowego, dlatego lekarze często decydują się na rozpoczęcie leczenia tymi lekami. Jednak inhibitory ACE i ARB są również stosowane w leczeniu pacjentów z niewydolnością serca, przebytym zawałem serca i przewlekłą chorobą nerek, więc jeśli jeden z tych stanów występuje u starszej osoby dorosłej lub czarnej osoby, to inhibitor ACE lub i ARB może być początkowym wyborem leków przeciwnadciśnieniowych.

Dodaj nowy lek lub zmień stary?

To tylko fakt, że każdy nie reaguje na wszystkie leki na ciśnienie krwi.Jeśli zaczynasz nowy lek, a twoja dawka jest odpowiednia, ale nadal nie byłeś w stanie bezpiecznie obniżyć ciśnienia krwi, co powinieneś zrobić? Wspólny Komitet Narodowy zaleca przesunięcie dawki do maksymalnej zalecanej ilości lub dodanie drugiego leku. Kiedy zwiększasz dawkę większości leków na ciśnienie krwi, reakcja zaczyna maleć. Efekty uboczne również rosną

Jest inny sposób: niektórzy eksperci zalecają zmianę na nowy lek, jeśli pierwszy nie działa. Jeśli nie zareagowałeś na jeden lek, powinieneś wiedzieć, że masz 50% szans na uzyskanie normalnego ciśnienia krwi na innym typie leku. Strategia ta nazywa się "sekwencyjną monoterapią". Jeśli drugi lek nie działa, trzeci lek może umożliwić do 80% pacjentów uzyskanie kontroli ciśnienia krwi.

Niektórzy ludzie potrzebują więcej niż jednego leku, aby kontrolować nadciśnienie

Na ogół nie można oczekiwać obniżenia ciśnienia krwi o więcej niż 20/10 mm Hg przy leczeniu jednym lekiem, więc osoby z bardzo wysokim początkowym ciśnieniem krwi mogą wymagać dwóch leków kontrolujących nowo zdiagnozowane nadciśnienie. Istnieje kilka leków skojarzonych, które lekarz może przepisać, a jeśli ciśnienie krwi jest początkowo bardzo wysokie, może to pozwolić na osiągnięcie docelowego ciśnienia krwi w rozsądnym czasie.

Dieta i ćwiczenia mogą wpływać na twoją odpowiedź

Jeśli masz nadciśnienie, twój lekarz prawdopodobnie już sugerował zmiany w stylu życia. Ważne jest, aby nadal ćwiczyć regularnie i unikać słonych pokarmów, nawet gdy zaczynasz przyjmować leki. Palenie i brak snu mogą również utrudniać kontrolę nad wysokim ciśnieniem krwi.