Inhibitory aromatazy zapobiegające nawrotom raka piersi

Jeśli ukończyłeś leczenie początkowe we wczesnym stadium, z rakiem piersi z receptorem estrogenu, lekarz prawdopodobnie zaleci leczenie hormonalne przez okres od 5 do 10 lat. Wybór leków zależy od stanu menopauzy, a inhibitory aromatazy są zwykle pierwszym wyborem u kobiet po menopauzie, a także u kobiet w okresie przedmenopauzalnym i z supresją jajników. Jaka jest różnica między preparatem Femara, preparatem Arimidex i preparatem Aromasin, jakie są działania niepożądane, które można się spodziewać i jak te leki różnią się od tamoksyfenu?

Jak skuteczne są w zapobieganiu nawrotom raka piersi?

Inhibitory aromatazy: definicja

Inhibitory aromatazy są lekami, które blokują produkcję estrogenu w organizmie. W ten sposób zmniejszają ryzyko nawrotu raka piersi (i zwiększają przeżycie) u kobiet, które we wczesnym stadium mają raka piersi z receptorem estrogenu i są po menopauzie. Mogą również zmniejszyć ryzyko nawrotu u niektórych kobiet z przedmenopauzalnym rakiem piersi bardziej niż tamoksyfenem. Istnieją trzy różne leki w tej klasie leków.

Leczenie inhibitora aromatazy rozpoczyna się po zakończeniu pierwotnego leczenia raka piersi. Obejmuje to operację raka piersi i ewentualnie chemioterapię i / lub radioterapię. Leczenie jest kontynuowane przez 5 do 10 lat, w zależności od ryzyka nawrotu u pacjenta i tolerancji działań niepożądanych.

Terapia hormonalna raka piersi

Raki piersi, które są pozytywne dla receptora estrogenu, są zasadniczo karmione estrogenem. Komórki raka piersi, podobnie jak normalne komórki sutka, mają na powierzchni receptory estrogenu. Nowotwory uważane za "pozytywne" dla receptorów estrogenu lub progesteronu to te, w których te receptory estrogenu są głównie odpowiedzialne za wzrost raka. Rola estrogenu w tych nowotworach polega na wiązaniu się z receptorami estrogenu w celu stymulowania wzrostu i podziału komórek.

W celu spowolnienia lub zatrzymania wzrostu komórek raka sutka, potrzebujemy więc sposobu, aby zredukować estrogen w organizmie lub zablokować receptory estrogenu, tak aby obecny estrogen nie mógł się związać.

Mechanizmy terapii hormonalnej: Inhibitory tamoksyfenu i aromazy

Przed menopauzą jajniki są głównym miejscem produkcji estrogenów w organizmie. Lek tamoksyfen działa poprzez blokowanie receptorów estrogenowych na komórkach raka piersi (i innych komórkach), aby estrogen nie mógł się związać. Tamoksyfen ma działanie anty-estrogenowe na niektóre części ciała, takie jak pierś, ale działa pro-estrogenowo na inne, takie jak kości (może zmniejszyć utratę masy kostnej). Po raz pierwszy zatwierdzony w 1998 r. Tamoksyfen był podstawą hormonalnej terapii raka piersi od ponad dwóch dekad.

Po menopauzie głównym źródłem estrogenu jest peryferyjna konwersja androgenów (hormonów męskich typu znajdujących się w komórkach tłuszczowych) w estrogen. Ta reakcja jest ułatwiona przez enzym znany jako aromataza. Inhibitory aromatazy działają poprzez blokowanie aromatazy, aby androgeny nie mogły zostać przekształcone w estrogen w organizmie. Ponieważ głównym źródłem estrogenu przed menopauzą są jajniki, a nie obwodowa konwersja androgenów, same inhibitory aromatazy byłyby nieskuteczne u kobiet, które pozostają przed menopauzą (a kobieta może nadal być w okresie menopauzy, nawet jeśli jej okresy odchodzą od chemioterapii).

Zrozumienie inhibitorów aroma- tów: Arimidex, Femara i Aromasin

Istnieją obecnie trzy różne inhibitory aromatazy, które są zatwierdzone do zmniejszania ryzyka nawrotu u kobiet z wczesnym stadium, z rakiem piersi z receptorem estrogenowym. Obejmują one:

• Arimidex (anastrozol)
• Femara (letrozole)
• Aromasin (eksemestan)

Leki te wydają się być mniej więcej tak skuteczne w zapobieganiu nawrotom, ale mają pewne różnice. Aromasin jest sterydem, natomiast Arimidex i Femara nie. Toksyczność tych trzech leków również wydaje się być podobna.

Tamoksyfen i Nawrót raka piersi

Obecnie dysponujemy ogromną ilością informacji na temat stosowania tamoksyfenu i ryzyka nawrotu raka piersi. Ogólnie rzecz biorąc, w przypadku stosowania we wczesnym stadium, w przypadku guzów z receptorem estrogenowym, lek zmniejsza ryzyko nawrotu o około 50 procent. Tamoksyfen obniża także prawdopodobieństwo, że u pacjenta rozwinie się inny nowotwór w piersi (w przypadku lumpektomii) lub że u drugiego pacjenta wystąpi drugi rak piersi.

Inhibitory aromatazy i nawrót raka piersi

Inhibitory aromatazy wydają się zmniejszać ryzyko nawrotu nawet bardziej niż tamoksyfenu i są obecnie uważane za leki z wyboru dla kobiet po menopauzie lub tych, które są przed menopauzą i przeszły terapię tłumienia jajników.

Zaktualizowane wytyczne dotyczące terapii hormonalnej

W przypadku kobiet po menopauzie przyjmujących inhibitor aromatazy zalecenie z 2017 r. Zaleca stosowanie bisfosfonianu Zometa (kwasu zoledronowego) wraz z inhibitorem aromatazy. Połączenie tych dwóch leków wydaje się zmniejszać ryzyko rozprzestrzeniania się raka piersi do kości bardziej niż samego inhibitora aromatazy. Dowiedz się więcej o stosowaniu bisfosfonianów we wczesnym stadium raka piersi.

Inhibitory aromatazy u kobiet przed menopauzą z zahamowaniem czynności jajników

Kwestia, czy dodanie do leczenia tamoksyfenem terapii zahamowania czynności jajników (stosowanie gonadotropin do medycznego spowodowania menopauzy) jest przedmiotem debaty. Badanie opublikowane w New England Journal of Medicine w 2015 r. wydaje się jednak wskazywać, że kobiety przed menopauzą, które są leczone terapią tłumienia jajników, aby mogły stosować inhibitor aromatazy zamiast tamoksyfenu, mogą mieć lepsze wskaźniki przeżywalności.

W innym badaniu opublikowanym w tym samym czasopiśmie w 2014 r. Stwierdzono, że Aromasin (eksemestan) w połączeniu z terapią hipercholesterolemii znacznie poprawiło przeżycie w porównaniu z terapią tamoksyfenową i supresją jajników.

Ponieważ inhibitory aromatazy mają znacznie więcej działań niepożądanych związanych z układem mięśniowo-szkieletowym i mogą prowadzić do utraty kości, wielu onkologów zaleca zarezerwowanie tego podejścia u kobiet przed menopauzą, które mają raka piersi w stadium 2 i stadium 3, które częściej powracają.

Skutki uboczne inhibitorów aromatazy

Podobnie jak w przypadku każdego leku, u niektórych kobiet mogą wystąpić działania niepożądane i działania niepożądane związane z inhibitorami aromatazy.

Niektóre z bardziej powszechnych działań niepożądanych są związane ze zmniejszeniem estrogenu w organizmie (objawy menopauzy) i obejmują uderzenia gorąca, nocne poty, suchość pochwy i upławy pochwowe. Chociaż te objawy mogą być denerwujące, badania sugerują, że uderzenia gorąca są dobrym objawem u kobiet z rakiem piersi, a ci, którzy doświadczają tych działań niepożądanych, mają lepsze wyniki.

Bóle stawów i mięśni są również bardzo częstym działaniem niepożądanym inhibitorów aromatazy. To właśnie te bóle ciała są jednym z najważniejszych powodów, dla których kobiety rezygnują z tych leków.

Jedną z poważniejszych obaw dotyczących inhibitorów aromatazy jest utrata masy kostnej, przy czym stosowanie tych leków może prowadzić do osteoporozy i złamań. Wielu onkologów zaleca testowanie gęstości kości przed rozpoczęciem podawania tych leków jako wartości wyjściowej, a następnie monitorowanie w zależności od wyników tego wstępnego testu.

Dodanie bisfosfonianów (Zometa) do terapii inhibitorami aromatazy może znacznie zmniejszyć to ryzyko. Bisfosfoniany zostały po raz pierwszy zatwierdzone jako leczenie osteoporozy i stwierdzono, że Zometa zmniejsza ryzyko złamań kręgosłupa i biodra (oraz niepełnosprawności, która często towarzyszy tym złamaniom). Zometa była wówczas zalecana dla osób z rakiem przerzutowym, ponieważ może zmniejszyć ból kości i ryzyko złamań związanych z przerzutami do kości. Dalsze badania sugerują, że Zometa zmienia mikrośrodowisko kości, tak że komórki raka piersi nie mogą "skleić się" tak łatwo.

W praktyce klinicznej wydaje się, że zmniejsza ryzyko, że rak piersi u człowieka rozprzestrzeni się na kości.

Inhibitory aromatazy są również związane ze zwiększonym ryzykiem problemów z sercem. Chociaż jest to prawdą, stwierdzono, że poważne i zagrażające życiu choroby układu krążenia, takie jak zawały serca i udary, nie występują częściej u kobiet przyjmujących inhibitory aromatazy niż u tych, którzy nie przyjmują tych leków. Choroby serca występujące częściej na te leki obejmują zaburzenia rytmu serca, problemy z zastawkami serca i zapalenie osierdzia (zapalenie błon otaczających serce).

Jeśli efekty uboczne sprawiają, że chcesz zatrzymać swoje leki

Skutki uboczne inhibitorów aromatazy, szczególnie bóle ciała, mogą być trudne. Niestety, te skutki uboczne powodują, że zbyt wiele kobiet przerywa leczenie przedwcześnie i traci na zapobieganiu nawrotom (i poprawie przeżycia), które oferują.

Jeśli cierpisz na skutki uboczne, porozmawiaj ze swoim onkologiem. Chociaż bezpieczeństwo i toksyczność trzech leków w tej klasie są podobne, około jedna trzecia kobiet jest w stanie tolerować inne leki w tej klasie.

Przejście z Tamoksyfenu na inhibitor Aromataz

Niektóre osoby, które są przed menopauzą i leczone tamoksyfenem mogą stać się po menopauzie w trakcie leczenia. Jest to szczególnie ważne w przypadku kobiet, które zachorują na raka piersi w okresie menopauzy. Ponieważ chemioterapia często powoduje brak miesiączki (brak miesiączek), konieczne może być wykonanie badań krwi, aby ustalić, czy rzeczywiście jesteś w okresie menopauzy. Badania wykazały, że przejście na inhibitor aromatazy po 2-3 latach leczenia tamoksyfenem powoduje lepsze przeżycie niż kontynuowanie leczenia tamoksyfenem.

Długość leczenia za pomocą inhibitorów aroma- tów

Chociaż w przeszłości zalecano kontynuowanie tamoksyfenu lub inhibitora aromatazy przez 5 lat, nowsze dane sugerują, że przyjmowanie tych leków przez 10 lat dodatkowo zmniejsza ryzyko nawrotu. Jest dość dobrze znane, że rak piersi może powracać wiele lat, a nawet dziesięcioleci po leczeniu pierwotnego guza, a ryzyko to jest szczególnie wysokie u kobiet, które miały nowotwory z dodatnim receptorem estrogenu. Nie wiemy, dlaczego niektóre nowotwory piersi powracają po latach lub dekadach, ale wiemy, że zdarza się to zbyt często.

Zarówno tamoksyfen, jak i inhibitory aromatazy wydają się kontynuować pracę po przerwaniu leczenia, chociaż niektórzy badacze uważają, że kontynuacja terapii hormonalnej może zostać przedłużona nawet do ponad 10 lat w przyszłości. To powiedziawszy, należy rozważyć potencjalne korzyści w stosunku do ryzyka.

Koszt Inhibitorów Aromataz

W przeciwieństwie do tamoksyfenu, który istnieje od kilku dekad i ma generyczne postacie, inhibitory aromatazy mogą być drogie. Plany ubezpieczeniowe często pokrywają część kosztów, choć mogą obejmować tylko jeden z leków w tej klasie. Jeśli masz trudności z uzyskaniem sztucznej inteligencji, zapoznaj się z tymi wskazówkami dotyczącymi zarządzania kosztami terapii hormonalnej.

Słowo od DipHealth

Inhibitory aromatazy działają poprzez zapobieganie wytwarzaniu estrogenu w komórkach tłuszczowych, głównym źródle estrogenu u kobiet po menopauzie. Od kilkudziesięciu lat wiemy, że tamoksyfen może znacząco zmniejszyć ryzyko nawrotu raka piersi, a te liczby wydają się jeszcze lepsze w przypadku inhibitorów aromatazy.

Niestety, podobnie jak w przypadku innych leków, działania niepożądane są częste, a bóle ciała mogą być najbardziej irytujące. Jeśli ich doświadczasz, pracuj z onkologiem. Czasami pomocne jest przejście na inny lek w tej klasie.Pomocne mogą być również integracyjne zabiegi, od masażu po medytację. Ważne jest również przypomnienie sobie, dlaczego bierzesz lek. Efekty uboczne mogą być denerwujące, ale preferowane są nawroty. Teraz, gdy bisfosfoniany są zalecane wraz z inhibitorami aromatazy, problem zmniejszania gęstości kości i osteoporozy może być mniejszym problemem niż w przeszłości.

Należy pamiętać, że każda kobieta jest inna i nie ma "magicznego" czasu, w którym każdy powinien brać te leki. Dla każdej osoby ważne jest rozważenie potencjalnych korzyści w stosunku do doświadczonych skutków ubocznych i potencjalnych zagrożeń. Zadawaj dużo pytań i bądź swoim własnym adwokatem. Nikt nie jest bardziej zmotywowany, aby żyć wolnym od raka.

• Dzielić
• Trzepnięcie
• E-mail
• Tekst

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Francis, P., Regan, M., Fleming, G. i in. Adjuwantowe tłumienie jajników w premenopauzalnym raku piersi. The New England Journal of Medicine. 2015. 372(5):436-446.
• Hague, R., Shi, J., Schottinger, J. i in. Choroba sercowo-naczyniowa po zastosowaniu inhibitora aromatazy. JAMA Oncology. 2016. 2(12):1590.
• Pagani, O., Regan, M., Walley, B. i in. Eksemestan adiuwantowy z supresją jajników w premenopauzalnym raku piersi. The New England Journal of Medicine. 2014. 371(2):107-118.
• Tjan-Hejinen, V., Hellemond, I., Peer, P. i in. Rozszerzona inhibicja adiuwantu po sekwencyjnej terapii endokrynologicznej (DATA): Randomizowana, trzecioetapowa próba. The Lancet Oncology. 2017. 18(11):1502-1511.