Podstawy kardiomiopatii poporodowej

W rzadkich przypadkach ciąża może prowadzić do stanu zwanego kardiomiopatią poporodową lub niewydolności serca związanej z ciążą. Cardiomyopatia poporodowa jest postacią rozszerzonej kardiomiopatii. (Kardiomiopatia oznacza po prostu osłabienie mięśnia sercowego.)

Kobiety, u których rozwinęła się kardiomiopatia poporodowa, doświadczają wystąpienia niewydolności serca w ostatnim miesiącu ciąży lub w ciągu pięciu miesięcy po urodzeniu dziecka. Ponieważ kardiomiopatia "po porodzie" może faktycznie wystąpić przed narodzinami dziecka, wielu kardiologów nazywa ją teraz "kardiomiopatią okołoporodową" (Peripartum oznacza "około czasu porodu").

Kobiety, które rozwijają ten stan, zwykle nie mają wcześniejszej choroby serca, ani żadnego innego możliwego do zidentyfikowania powodu do rozwinięcia choroby serca. Ich niewydolność serca może być stanem przejściowym, samoograniczającym się lub może prowadzić do trwałej, ciężkiej, zagrażającej życiu niewydolności serca.

Co powoduje kardiomiopatię poporodową?

Przyczyna kardiomiopatii poporodowej nie jest w pełni znana. Istnieją dowody na to, że zapalenie mięśnia sercowego (zwane również zapaleniem mięśnia sercowego) może odgrywać ważną rolę i może być związane z białkami zapalnymi, które czasami można znaleźć we krwi podczas ciąży. Istnieją również dowody na to, że komórki płodowe, które czasami uciekają do krwiobiegu matki, mogą wywoływać reakcję immunologiczną prowadzącą do zapalenia mięśnia sercowego. Ponadto niektóre rodziny mogą mieć predyspozycje genetyczne do kardiomiopatii poporodowej.

W ostatnich latach zgromadzono dowody, że kardiomiopatia poporodowa (a także inne zaburzenie ciąży zwane stanem przedrzucawkowym) może być spowodowane czymś, co nazywa się "zaburzeniem równowagi angiogenezy". Brak równowagi angiogenezy odnosi się do ucieczki do macierzyńskiego krążenia substancji powstałych w łożysku, które częściowo blokują naczyniowy śródbłonkowy czynnik wzrostu (VEGF) u matki. Brak wystarczającej ilości VEGF może uniemożliwić całkowitą naprawę naczyń krwionośnych matki podczas normalnego zużycia. Pojęcie nierównowagi angiogenezy może stanowić owocną drogę badań nad opracowaniem terapii w leczeniu lub zapobieganiu kardiomiopatii poporodowej i innych zaburzeń ciąży.

Kto otrzymuje kardiomiopatię poporodową?

Chociaż kardiomiopatia poporodowa jest na szczęście rzadką chorobą (występującą w około 1 na 4 000 porodów w USA), niektóre kobiety wydają się być bardziej zagrożone niż inne.

Czynniki ryzyka kardiomiopatii poporodowej obejmują: wiek powyżej 30 lat, wcześniejsze porody, ciążę z wieloma płodami, afrykańskie pochodzenie, stan przedrzucawkowy lub nadciśnienie poporodowe lub nadużywanie kokainy.

Jakie są objawy kardiomiopatii poporodowej?

Ponieważ kardiomiopatia poporodowa prowadzi do niewydolności serca, objawy są zasadniczo takie same jak w przypadku większości innych postaci niewydolności serca. Te objawy niewydolności serca obejmują najczęściej duszność, niewydolność oddechową, napadową duszność w nocy i retencję płynów.

Jak leczy się kardiomiopatia poporodowa?

Z kilkoma godnymi uwagi wyjątkami kardiomiopatia poporodowa jest podobna do leczenia dowolnej postaci rozszerzonej kardiomiopatii.

Znaczące wyjątki od "standardowego" leczenia niewydolności serca wchodzą w grę, gdy niewydolność serca występuje przed urodzeniem dziecka. Niektóre "rutynowe" leczenie niewydolności serca należy wstrzymać do czasu porodu.

W szczególności, inhibitory ACE, takie jak Vasotec (enalapril), które są lekami rozszerzającymi naczynia krwionośne, nie powinny być stosowane w czasie ciąży, ponieważ leki te mogą niekorzystnie wpływać na płód. Zamiast tego hydralazynę można zastąpić jako rozcieńczalnik naczyń krwionośnych do czasu porodu. Podobnie, leki spironolakton i Inspra (eplerenon) - tak zwani antagoniści aldosteronu, którzy mogą być pomocni w leczeniu niektórych pacjentów z rozszerzoną kardiomiopatią - nie były testowane podczas ciąży i należy ich unikać.

Niedawno zgłoszono wstępne dowody sugerujące, że kobiety z kardiomiopatią poporodową mogą odnieść korzyść z bromokryptyny lekowej - leku stosowanego w leczeniu różnych zaburzeń, w tym choroby Parkinsona i hiperprolaktynemii.

Bromokryptyna nie jest całkowicie łagodnym lekiem, jednak (między innymi, zatrzymuje laktację), a większe badania kliniczne będą konieczne, zanim będzie można ją ogólnie polecić.

Ogólnie rzecz biorąc, rokowanie u kobiet z kardiomiopatią poporodową wydaje się być nieco lepsze niż u kobiet z innymi rodzajami kardiomiopatii. W niektórych badaniach aż 60% kobiet z tym schorzeniem dokonało całkowitego wyzdrowienia. Mimo to wskaźnik umieralności z kardiomiopatią poporodową wynosi po 10 latach nawet 10%.

Uwagi długoterminowe

Szczególnie ważne jest, aby wiedzieć, że kobiety po kardiomiopatii poporodowej - nawet kobiety, które osiągnęły całkowite wyleczenie - są szczególnie narażone na ponowne pojawienie się tej choroby w późniejszych ciążach.

Jeśli kardiomiopatia poporodowa wystąpi po raz drugi, ryzyko trwałego i ciężkiego uszkodzenia serca staje się bardzo wysokie.

Więc gdy kobieta ma kardiomiopatię poporodową, ważne jest, aby podjąć kroki w celu uniknięcia ponownego zajścia w ciążę.

Słowo od DipHealth

Cardiomyopathy poporodowe jest poważnym stanem serca, który powoduje niewydolność serca podczas późnej ciąży lub krótko po porodzie. Podczas gdy dostępne jest leczenie, które pomaga większości dotkniętych chorobą kobietom odzyskać, nadal jest to niebezpieczny problem kardiologiczny, który powoduje znaczny stopień niepełnosprawności i śmierci. U kobiet, które chorują na tę chorobę, istnieje wysokie ryzyko nawrotu kolejnych ciąż.