Związek między chorobą celiakią i cukrzycą

Zdiagnozowanie zarówno celiakii, jak i cukrzycy - szczególnie cukrzycy typu 1 (znanej również jako młodzieńcza cukrzyca) - jest bardzo powszechne. Szacowana częstość celiakii u osób z młodzieńczą cukrzycą wynosi od 10 do 20 procent (co oznacza, że ​​na 100 osób z cukrzycą typu 1, gdzieś pomiędzy 10 a 20 będzie również chorować na celiakię). Dla porównania, wskaźnik celiakii w ogólnej populacji USA wynosi około 1 procent.

Dlaczego Combo jest wspólne

Ustalenie, dlaczego celiakia i cukrzyca często występują razem, jest przedmiotem wielu badań. Naukowcy prawdopodobnie odkryją więcej informacji na temat związku w przyszłości, ale oto, co jest obecnie znane.

Celiakia i cukrzyca typu 1 są chorobami autoimmunologicznymi. Oznacza to, że oba z nich obejmują uszkodzenie tkanki spowodowane atakami autoimmunologicznymi. W celiakii układ odpornościowy ciała atakuje jelito cienkie, podczas gdy w cukrzycy organizm atakuje trzustkę. Obie choroby obejmują także nietolerancje pokarmowe, które wymagają specjalnych diet: bez glutenu dla osób z celiakią i mało cukru lub bez cukrów dla osób z cukrzycą.

Okazuje się również, że te dwie choroby mają pewne geny. W rzeczywistości naukowcy uważają, że celiakia i cukrzyca mają prawdopodobnie co najmniej siedem wspólnych genów i może być ich więcej.

Testowanie dla obu

Ponieważ powiązania genetyczne między chorobami stają się coraz wyraźniejsze, wielu lekarzy zaleca obecnie, aby każdy, kto miał zdiagnozowaną cukrzycę typu 1, miał również zostać poddany testowi na celiakię. (Niektórzy eksperci zalecają również, aby pacjenci z cukrzycą typu 1 lub chorobą trzewną - lub oboje - byli testowani na chorobę autoimmunologiczną tarczycy).

Ważne jest, aby pamiętać, że samo bycie testowanym na celiakię nie jest wystarczające, ponieważ choroba może rozwinąć się w późniejszym życiu. Dlatego osoby z cukrzycą muszą być okresowo testowane pod kątem celiakii, szczególnie jeśli doświadczają jakiejkolwiek niewydolności wzrostu, braku przyrostu masy ciała, utraty wagi lub objawów żołądkowo-jelitowych.

Według Kovler Diabetes Center na University of Chicago, ludzie są zwykle diagnozowani z cukrzycą, zanim zostaną zdiagnozowani z celiakią. Dzieje się tak głównie dlatego, że lekarze i społeczeństwo lepiej znają cukrzycę.

Jak sprawdzić, czy masz celiakię

Jeśli masz cukrzycę i zastanawiasz się, czy możesz mieć celiakię, przestudiuj wspólne objawy. Oprócz tych objawów istnieją pewne cechy nierozpoznanej choroby trzewnej, które są specyficzne dla osób z cukrzycą, w tym nieprzewidywalne lub niewytłumaczalne wahania poziomu cukru we krwi; Hipoglikemia w kilka godzin po posiłku lub hipoglikemii, która jest trudna do leczenia; i zmniejszone zapotrzebowanie na insulinę.

Wszystkie te są wynikiem złego wchłaniania, które jest związane z celiakią. W najprostszy sposób: z powodu uszkodzenia jelita cienkiego pokarm, który spożywasz, nie jest wchłaniany prawidłowo do organizmu.

Dlaczego należy leczyć celiakię

Badania wykazały, że gdy ludzie, którzy mają cukrzycę i celiakię, stosują dietę bezglutenową, epizody hipoglikemii są zredukowane, ale potrzeba kilku miesięcy na dietę, aby efekt był oczywisty. Jednak ci ludzie będą musieli stawić czoła innym wyzwaniom.Tak więc są plusy i minusy pozostania na diecie bezglutenowej, gdy masz cukrzycę i celiakię, ale ponieważ celiakia wiąże się z poważnymi powikłaniami, korzyści wynikające z pozostawania bezglutenową znacznie przewyższają wady.

Na przykład jedno duże badanie z Danii wykazało, że pacjenci z cukrzycą typu 1 i nieleczoną chorobą trzewną mieli średnio znacznie mniejszy wzrost i masę ciała w porównaniu z pacjentami z cukrzycą bez celiakii i byli znacznie młodsi, gdy rozwinęli cukrzycę. Dwa lata po rozpoczęciu przez celiakię diet bezglutenowych nabrały na wadze, a te, które miały mniej niż 14 lat, również osiągnęły wzrost. Wszyscy mieli również więcej żelaza (hemoglobiny i ferrytyny) we krwi. Tego typu badania podkreślają znaczenie bycia testowanym na celiakię i po diecie bezglutenowej, jeśli zdiagnozowano u ciebie stan.