Pheochromocytoma i wysokie ciśnienie krwi

Guz chromochłonny jest rodzajem guza występującego w nadnerczach lub niektórych komórkach nerwowych. Guzy te są bardzo rzadkie, ale mogą powodować dramatyczne objawy, ponieważ mają tendencję do wydzielania dużych ilości pewnych hormonów zwanych katecholaminami. Chociaż niektóre guzy chromochłonne mogą powstawać w komórkach nerwowych, prawie wszystkie z nich znajdują się w jednym z dwóch gruczołów nadnerczy. Guzy te są prawie zawsze nienowotworowe, ale nadal wymagają leczenia ze względu na ich zdolności uwalniania hormonów.

Fakty dotyczące guza chromochłonnego i ciśnienia krwi

• Pheochromocytomas wytwarzają wysokie poziomy związków chemicznych zwanych katecholaminami, które są silnymi hormonami związanymi ze stresem, i działają na układ sercowo-naczyniowy, aby zwiększyć częstość akcji serca, ciśnienie krwi i przepływ krwi.
• Guzy te zwykle wytwarzają adrenalinę (adrenalinę), norepinefrynę i dopaminę - trzy związki, które należą do najsilniejszych znanych ze zwiększania ciśnienia krwi. Ciało zazwyczaj używa niewielkich ilości tych chemikaliów, aby reagować na niebezpieczne lub stresujące sytuacje.
• Nawet w niewielkich ilościach wszystkie trzy mają duży wpływ na ciśnienie krwi.

• Ponieważ guzy chromochłonne wytwarzają duże ilości każdego z tych hormonów, wpływ na ciśnienie krwi jest zazwyczaj bardzo dramatyczny.
• Prawie wszyscy pacjenci z guzami chromochłonnymi mają podwyższone ciśnienie krwi, a cechą charakterystyczną wysokiego ciśnienia krwi wywołanego przez ten stan są ekstremalne wahania ciśnienia krwi w ciągu dnia.

Objawy i pheochromocytoma

Klasyczna grupa objawów w przypadku guza chromochłonnego określana jest jako "triada" i składa się z:

• Bół głowy
• Nadmierne pocenie
• Częstoskurcz

Podwyższone ciśnienie krwi, zwykle znacznie podwyższone, jest najczęstszym objawem u pacjentów z guzem chromochłonnym. Inne, mniej powszechne objawy to:

• Problemy wizualne (niewyraźne widzenie)
• Utrata masy ciała
• Nadmierne pragnienie / oddawanie moczu
• Wysoki poziom cukru we krwi

Wszystkie te objawy mogą być spowodowane przez różne choroby, dlatego ważne jest, aby zbadać je lekarz.

Rozpoznanie pheochromocytoma

Większość guzów chromochłonnych jest faktycznie odkryta przypadkowo ("przez przypadek") podczas pewnego rodzaju badań obrazowych (MRI, CT Scan) wykonanych dla niespokrewnionego problemu. Nowotwory odkryte w ten sposób zwykle wyglądają jak mała bryła lub masa znajdująca się w okolicy nerek. Historia rodzinna lub niektóre rodzaje profili objawów mogą wskazywać lekarzowi, że może występować guz chromochłonny.

Guzy te są również związane z pewnymi rzadkimi warunkami genetycznymi. Rozpoznanie zwykle polega na mierzeniu kilku poziomów hormonów we krwi w krótkim okresie czasu (typowe jest 24 godziny), a także na robieniu zdjęć całej klatki piersiowej i brzucha. Czasami przeprowadzane są "testy prowokacyjne", w których lekarz wstrzykuje jedną substancję, odczeka krótki okres czasu, następnie pobierze krew i sprawdzi, czy wstrzyknięta substancja zwiększyła liczbę innych hormonów we krwi.

Pheochromocytoma Leczenie

Wszystkie guzy chromochłonne muszą zostać usunięte chirurgicznie. Podczas gdy ciśnienie krwi zazwyczaj nie jest czynnikiem decydującym o tym, czy wykonać zabieg chirurgiczny, jest to jeden z nielicznych przypadków, w których podejmuje się próbę zmniejszenia ciśnienia krwi przed wykonaniem operacji. Przyczyny tego są skomplikowane, ale odnoszą się do faktu, że jest to operacja wysokiego ryzyka i potencjalnie niebezpieczna.

Aby zminimalizować ryzyko, zwykle wykonuje się standardowy zestaw kroków, chociaż niektóre z tych kroków mają tendencję do podwyższania ciśnienia krwi. Ponieważ ciśnienie krwi jest zwykle już podwyższone, dalsze zwiększenie może być niebezpieczne. Właściwa operacja zostanie wykonana przez specjalistę, a specjalne testy zostaną wykonane zarówno podczas zabiegu, jak i po nim, aby zapewnić usunięcie całego guza.

• Dzielić
• Trzepnięcie
• E-mail
• Tekst

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Baguet, JP, Hammer, L, Mazzuco, TL, i in. Okoliczności odkrycia guza chromochłonnego: retrospektywne badanie 41 kolejnych pacjentów. European Journal of Endocrinology 2004; 150: 681.
• Bravo, EL. Ewolucja koncepcji w patofizjologii, diagnostyce i leczeniu guza chromochłonnego. Przegląd endokrynologiczny 1994; 15: 356.
• Oishi, S, Sasaki, M, Ohno, M, et al. Okresowa fluktuacja ciśnienia tętniczego i jego leczenie u pacjentów z guzem chromochłonnym. Opis przypadku i przegląd literatury. Japan Heart Journal 1988; 29: 389.
• Stein, PP, Black, HR. Uproszczone diagnostyczne podejście do pheochromocytoma. Przegląd literatury i sprawozdania z doświadczeń jednej instytucji. Medicine (Baltimore) 1991; 70:46.
• Ulchaker, JC, Goldfarb, DA, Bravo, EL, Novick, AC. Udane wyniki w chirurgii guza chromochłonnego we współczesnej epoce. Journal of Urology 1999; 161: 764.