Wskaźniki przeżycia raka drobnokomórkowego płuca

Często pytamy, kiedy ktoś ma zdiagnozowany drobnokomórkowy rak płuca, "co to są wskaźniki przeżywalności małych komórek raka płuca?" Nie jest to niespodziewane, biorąc pod uwagę reputację raka płuca jako złego rokowania w porównaniu z innymi formami raka płuc. rak. Przed udzieleniem odpowiedzi na to pytanie, ważne jest, aby porozmawiać trochę o tym, w jaki sposób otrzymano odpowiedź - odpowiedź statystyczną.

Zmienne, które wpływają na przetrwanie

Nie można mówić o prognozie niedrobnokomórkowego raka płuc, nie mówiąc o wielu sposobach, w jakie te liczby mogą się różnić w zależności od osoby.

Przeżywalność drobnokomórkowego raka płuc może się znacznie różnić u różnych osób. Niektóre z tych zmiennych obejmują:

• Etap i możliwe rozprzestrzenienie się raka: Niedrobnokomórkowy rak płuca może być zlokalizowany w twoich płucach (ograniczony stadium drobnokomórkowego raka płuc) lub rozprzestrzenił się w okolice twojego ciała poza twoje płuca (rozległy drobnokomórkowy rak płuca). Rozpowszechnianie się w mózgu i wątrobie w szczególności wiąże się z gorszym przeżyciem.
• Twój wiek: Młodsi ludzie żyją dłużej niż osoby starsze z rakiem płuc.
• Twoja płeć:Wskaźnik przeżywalności jest wyższy dla kobiet z rakiem płuc na każdym etapie raka płuca.
• Twoje ogólne zdrowie w momencie diagnozy:Bycie zdrowym ogólnie w momencie diagnozy (coś, co nazywa się stanem sprawności) wiąże się z dłuższym przeżyciem i większą zdolnością do wytrzymania terapii, które mogą przedłużyć przeżycie.
• Jak reagujesz na leczenie:Działania uboczne terapii, takie jak chemioterapia i radioterapia, są różne u różnych osób i mogą ograniczać zdolność do tolerowania leczenia.
• Inne warunki zdrowotne, jakie możesz mieć: Warunki zdrowotne, takie jak rozedma płuc, mogą obniżać przeżycie raka płuca małych komórek.

• Powikłania raka płuc:Powikłania takie jak skrzepy krwi mogą obniżyć przeżycie raka płuc.
• Poziom LDH lub ALK:Zwiększony poziom substancji dehydrogenazy mleczanowej (LDH) lub fosfatazy alkalicznej lub niski poziom sodu we krwi wiąże się z gorszym przeżyciem.
• Palenie: Ciągłe palenie tytoniu po rozpoznaniu drobnokomórkowego raka płuc prawdopodobnie obniża przeżycie.

Statystyka

Patrząc na wskaźniki przeżycia, należy pamiętać, że liczby te są "średnie i mogą się różnić u poszczególnych osób. W ciągu ostatnich kilku lat wskaźniki przeżycia poprawiły się dzięki zastosowaniu radioterapii i profilaktycznego napromieniania czaszki (PCI).

Chociaż drobnokomórkowy rak płuca zwykle bardzo dobrze reaguje początkowo na leczenie, długoterminowe przeżycie pozostaje niskie. Wskaźniki przeżycia dla drobnokomórkowego raka płuca są różne dla różnych stadiów choroby. Obecnie wskaźnik 5-letniego przeżycia dla etapu 1 wynosi 31 procent, dla etapu 2, 19 procent, dla etapu 3 wynosi 8 procent, a tylko 2 procent dla stadium 4 choroby. Mediana przeżycia z leczeniem (tj. Czasem, w którym połowa ludzi nadal żyje z chorobą, a połowa zmarła) to 18 do 24 miesięcy dla osób z wczesnym stadium (ograniczone) drobnokomórkowym rakiem płuc. W przypadku zaawansowanego stadium drobnokomórkowego raka płuca mediana przeżycia wynosi od 6 do 12 miesięcy po leczeniu i tylko od 2 do 4 miesięcy bez leczenia.

Pamiętaj, że są to statystyki i nie mówią nic o osobach. Pamiętaj też, że statystyki mają z definicji kilka lat. W ten sposób nie odzwierciedlają one nowszych metod leczenia, które mogą być obecnie stosowane w leczeniu choroby.

Oprócz stadium zaawansowania TNM, drobnokomórkowy rak płuca może być również poddany testowi za pomocą systemu pomostowego opracowanego przez onkologów promieniujących. Według onkologów związanych z promieniowaniem, rak drobnokomórkowy płuc definiuje się jako "ograniczony etap", gdy nowotwór jest objęty tolerowanym polem promieniowania. Rak drobnokomórkowy płuc definiuje się jako "rozległy etap", gdy nowotwór jest zbyt duży lub zbyt rozpowszechniony, aby można go było zaklasyfikować do jednego tolerowanego pola promieniowania. Kiedy rak rozprzestrzenił się na odległe miejsca (choroba przerzutowa), zawsze uważany jest za rozległy.

Jest jeszcze jedna rzecz, o której należy pamiętać. Podczas gdy drobnokomórkowy rak płuc nie jest zazwyczaj uleczalny, można go leczyć. Te terapie mogą nie tylko poprawić przeżycie, ale także pomóc w leczeniu objawów raka płuc. Obecnie trwają badania kliniczne nad kilkoma rodzajami leczenia i dają nadzieję, że przeżycie raka drobnokomórkowego płuca poprawi się w przyszłości.

Wsparcie i radzenie sobie

Chociaż mniej nowych metod leczenia zostało odkrytych w przypadku drobnokomórkowego raka płuca niż niedrobnokomórkowy rak płuc, to zaczyna się to zmieniać. W badaniach klinicznych analizowane są nowe metody leczenia, od terapii celowanych po immunoterapię, a kilka z tych badań jest obecnie w toku. Poświęć czas, aby dowiedzieć się jak najwięcej o swojej chorobie. Zostań swoim adwokatem pod swoją opieką. Uczymy się, że bycie aktywną częścią zespołu opieki zdrowotnej nie tylko poprawia jakość życia, ale może nawet odgrywać rolę w przetrwaniu. Wreszcie, zaangażuj się w społeczność chorych na raka płuc. Hasłem do wyszukiwania osób w internecie jest #LCSM. Łączenie się z innymi nie tylko zapewnia wsparcie tym, którzy żyją tym, kim jesteś, ale może pomóc w poznaniu nowych metod leczenia tej choroby.

Wreszcie, sposób myślenia, który pomógł wielu ludziom poradzić sobie z trudnym rokowaniem w przypadku drobnokomórkowego raka płuc, polega na "odwróceniu" statystyk w umyśle. Możesz usłyszeć o raku, który ma tylko 5-procentowy 5-letni wskaźnik przeżycia i sądzę, że oznacza to, że szanse na przetrwanie nie wynoszą 95%. Niektóre osoby z rakiem płuc przyjmują inne podejście. Zamiast tego możesz spojrzeć na 5 procent ludzi, którzy przeżyli i powiedzieć, że chciałbyś być jednym z nich. Następnie, będąc swoim adwokatem pod swoją opieką, gdy patrzysz na opcje (takie jak badania kliniczne, które mogą być odpowiednie) i patrz na zmienne powyżej (takie jak fakt, że rzucenie palenia wydaje się podnieść przeżycie przynajmniej dla niektórych osób z choroba) i kontrolować, co możesz.

Zmienia się twarz raka płuc. Zabiegi są coraz lepsze, stają się bardziej skuteczne i mają mniej skutków ubocznych. Wskaźniki przeżycia ulegają poprawie. Nawet te liczby są smutne, istnieje powód do nadziei.