Opieka paliatywna dla pacjentów z udarem mózgu

Udar mózgu pozostaje trzecią najczęstszą przyczyną zgonów w Stanach Zjednoczonych w następstwie chorób serca i raka. Każdego roku prawie 800 000 osób zostaje rannych w wyniku udaru, a 140 000 umiera z nich.

Ponieważ udar jest tak śmiertelny, powinieneś być przygotowany na informacje o programach opieki paliatywnej w twojej okolicy dla przyjaciela lub członka rodziny, który doświadcza tego poważnego problemu medycznego.

Rodzaje udaru i leczenie w nagłych wypadkach

Udar niedokrwienny występuje w przypadku zwężenia lub zablokowania naczynia w mózgu spowodowanego zakrzepicą lub zatorowością. Zakrzepica mózgowa to tworzenie się skrzepu krwi w mózgu, który blokuje przepływ krwi. Zator mózgowy występuje wtedy, gdy skrzep, który utworzył się w innym miejscu w ciele, przemieszcza się do mózgu i blokuje przepływ krwi.

Pacjenci z udarem niedokrwiennym, którzy przeżyją ostry atak, mogą otrzymać leki przeciwdziałające powstawaniu zakrzepów, takie jak tPA; leki rozrzedzające krew, takie jak heparyna; lub środki przeciwzakrzepowe, takie jak aspiryna.

Udar krwotoczny występuje, gdy naczynie pęka i krwawi w mózgu. Uraz ten jest najczęściej spowodowany przez tętniak, który jest osłabieniem i wybrzuszeniem obszaru naczynia. Uraz i zwiększone ciśnienie w mózgu mogą również prowadzić do udaru krwotocznego.

Leczenie udaru krwotocznego ma na celu kontrolowanie ciśnienie śródczaszkowe lub ciśnienie w czaszce. Nie stosuje się rozcieńczalników krwi ani środków przeciwzakrzepowych, ponieważ udar spowodowany jest krwawieniem. Celem leczenia jest zatrzymanie krwawienia i zmniejszenie ciśnienia wewnątrzczaszkowego w celu zminimalizowania uszkodzeń mózgu. Interwencje obejmują podawanie leków dożylnych w celu obniżenia ciśnienia wewnątrzczaszkowego i zmniejszenia obrzęku mózgu, operacji naprawczych pękniętych naczyń lub zabiegów endowaskularnych w celu zablokowania przepływu krwi w pękniętym naczyniu.

Śmierć udaru i opieka paliatywna

Pomimo leczenia w nagłych wypadkach umiera w przybliżeniu jedna na trzy osoby po udarze. Śmierć może nastąpić po udarze dość szybko lub przyjść kiedyś później. Ofiary udaru, które przeżyją początkowy atak, mogą cierpieć na poważne deficyty fizyczne i psychiczne. Porażenie, trudności w połykaniu, nietrzymanie moczu i wentylacja mechaniczna zwiększają ryzyko śmierci. Udar może pozostawić ludzi w stanie śpiączki lub przetrwałego stanu wegetatywnego, otwierając drzwi do trudnych i ważnych decyzji dotyczących ich dobrego samopoczucia.

Opieka paliatywna i programy hospicyjne mogą pomóc osobom po udarze mózgu, a ich bliscy podejmują trudne decyzje, odpowiadając na potrzeby fizyczne, emocjonalne i duchowe każdego z nas. Opieka paliatywna w porównaniu z hospicjum jest inna dla osób po udarze mózgu. Opieka paliatywna jest zwykle wykonywana w warunkach szpitalnych, bez żadnych ograniczeń długości życia. Opieka paliatywna może być rozpoczęta przed postawieniem diagnozy terminalnej.

Opieka hospicyjna jest jednak odpowiednia tylko dla osób, które prawdopodobnie mają sześć miesięcy lub mniej życia i które wolą umrzeć w swoim środowisku domowym. Hospicjum to właściwy wybór dla kogoś, kto zdecydował się na leczenie przedłużające życie, takie jak podawanie rur i wentylacja mechaniczna. Ofiary udaru z opieką hospicyjną są zazwyczaj sprowadzane do domu lub przyjmowane do ośrodka opieki przez pozostałą część dnia.

• Dzielić
• Trzepnięcie
• E-mail
• Tekst

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Internetowe centrum udaru mózgu. Statystyka udaru.
• Holloway RG, Benesch CG, Burgin S, Zentner JB. Prognozy i podejmowanie decyzji w przypadku poważnego udaru mózgu. JAMA. 2005; 294: 725-733.