Pomoc w walce z depresją i myślami samobójczymi

Jeśli zmagasz się z myślami samobójczymi, nie jesteś sam. Myślenie o chęci odebrania sobie życia jest częstym zjawiskiem wśród osób cierpiących na depresję. Ważne jest jednak, aby pamiętać, że to, co czujesz, nie musi przekładać się na działanie.

Twoje okoliczności życiowe ciągle się zmieniają, a twoje uczucia również się zmieniają, bez względu na to, jak beznadziejne wydaje się to teraz. Choć może to być trudne, gdy czujesz się głęboko w depresji, jest dla ciebie nadzieja.

Depresja jest chorobą uleczalną i istnieje wiele opcji, które mogą ci pomóc. Nawet jeśli jedno leczenie nie pomaga, nie oznacza to, że inne leczenie nie będzie. W międzyczasie istnieją kroki, które możesz wykonać, aby poradzić sobie ze swoimi uczuciami, dopóki nie przejdą.

1

Szukaj profesjonalnej pomocy

Jeśli nie jesteś obecnie leczony z powodu depresji, krok ten może wymagać umówienia wizyty u lekarza rodzinnego lub psychiatry w celu oceny i leczenia. Jeśli jesteś już w trakcie leczenia, ale borykasz się z problemami, twój lekarz będzie w stanie Ci pomóc, albo pracując z tobą, aby wprowadzić zmiany w planie leczenia, albo pomagając ci być przyjęty do szpitala, aż kryzys minie.

Psychoterapia, zwana również "terapią rozmów", to leczenie pierwszego rzutu, które lekarz może zalecić w przypadku depresji, samodzielnie lub w połączeniu z lekami przeciwdepresyjnymi. W badaniach porównujących te dwa zjawiska, psychoterapia wydaje się działać równie dobrze jak leki przeciwdepresyjne pomagając złagodzić objawy, chociaż jeśli czujesz się samobójcze i potrzebujesz szybkiej ulgi, sama psychoterapia może nie być najlepszą opcją.

Połączenie terapii z lekami przeciwdepresyjnymi jest prawdopodobnie lepszym wyborem, ponieważ te dwie terapie razem dają lepsze wyniki niż każde z tych samych terapii. W ciągu kilku tygodni lek przeciwdepresyjny może skorygować nierównowagę chemiczną powodującą depresję, podczas gdy psychoterapia może dostarczyć narzędzi potrzebnych do radzenia sobie z obecną depresją i zapobiec przyszłym epizodom depresji.

2

Zapytaj lekarza, jeśli leki są odpowiednie dla Ciebie

Leki przeciwdepresyjne są na ogół pierwszym leczeniem, które będzie próbował lekarz. Jeśli już wypróbowałeś lek przeciwdepresyjny bez powodzenia, nie musi to oznaczać, że powinieneś się poddać. Czasami jest to kwestia wypróbowania innego środka antydepresyjnego lub znalezienia odpowiedniej kombinacji leków przeciwdepresyjnych.

W badaniu STAR * D, które miało na celu określenie najlepszej strategii leczenia, gdy początkowy lek przeciwdepresyjny nie działa, stwierdzono, że około jedna trzecia wszystkich pacjentów osiągnęła całkowitą ulgę w swoich objawach za pomocą pierwszego leku przeciwdepresyjnego. Ponadto kolejne 10-15 procent osiągnęło poprawę objawów o co najmniej 50 procent.

Może się to wydawać raczej posępną statystyką, ale jeśli dodano dodatkowe poziomy leczenia - albo zmieniając leki, albo dodając dodatkowe - poprawiono wskaźniki odzysku. W rzeczywistości 70% pacjentów doświadczyło całkowitego złagodzenia objawów, kiedy osiągnęli czwarty poziom leczenia. Więc nie poddawaj się zbyt wcześnie.

3

Zadzwoń na Gorącą Linię Suicide

Numery linii samobójczych i czaty są ważnymi zasobami. Są bezpłatne i mogą połączyć cię z doradcą, który pozwoli ci mówić o swoich uczuciach w bezpiecznym środowisku.

4

Unikaj alkoholu i narkotyków

Choć może to być kuszące, aby ukryć się przed bólem za pomocą narkotyków lub alkoholu, jest to naprawdę zły pomysł. Alkohol może nasilić uczucie smutku i beznadziejności.

Ponadto, alkohol i narkotyki mogą obniżać twoje zahamowania, co zwiększa Twoją wrażliwość na twoje uczucia.

5

Pracuj nad rozwiązywaniem problemów

Jeśli depresja jest związana z sytuacją w twoim życiu, pomocne może być poświęcenie czasu na rozwiązywanie problemów.

Jeśli twój problem wydaje się szczególnie duży lub trudny, skup się na tym, jakie "kroki dziecka" możesz podjąć, które doprowadzą cię w kierunku rozwiązania.

Jako chiński filozof Lao Tzu powiedział kiedyś: "Podróż tysiąca mil rozpoczyna się jednym krokiem".

6

Spraw, by Twoje środowisko było bezpieczne

Może to obejmować usunięcie z domu przedmiotów, które mogą wywoływać pokusę użycia, aby zranić siebie, takich jak pigułki czy pistolety. Jeśli usunięcie tych przedmiotów z domu nie jest możliwe, usuń się z sytuacji, przechodząc gdzieś przez jakiś czas.

7

Przejdź przez swoje powody do życia

Kiedy czujesz się źle, bardzo łatwo jest zapomnieć o wszystkich pozytywnych rzeczach, które wciąż masz w swoim życiu. Czy w twoim życiu są ludzie, którzy zostaną zranieni przez twoją śmierć?

Ukochane zwierzątko, które potrzebuje twojej opieki? Może masz cele, których jeszcze nie osiągnąłeś? Niezależnie od powodów, poświęć trochę czasu na przemyślenie ich i potwierdź, że być może Twoje życie oznacza więcej niż myślisz.

8

Szukaj kontaktu z ludźmi

Chociaż pierwszą skłonnością może być izolowanie się w domu i unikanie kontaktu z innymi ludźmi, może być pomocne zrobienie czegoś wręcz przeciwnego: Wyjdź na spacer; iść na zakupy; szukaj kontaktu z ludźmi.

Pomoże ci to odciągnąć cię od myśli, a będąc w sytuacji, w której nie możesz łatwo działać na swoje uczucia, powstrzyma cię od skrzywdzenia siebie.

9

Porozmawiaj z kimś, komu ufasz

Często może to być bardzo pomocna osoba, do której możesz wyrazić swoje uczucia. Tą osobą może być każdy, komu ufasz, taki jak przyjaciel, krewny, duchowny lub terapeuta.

10

Odwróć się

Często radzenie sobie z samobójczymi uczuciami jest po prostu kwestią czekania, aż leki zaczną działać lub zmieni się twoja sytuacja. Podczas oczekiwania możesz jednak znaleźć sposób, aby oderwać się od emocjonalnego bólu.

Zgoda na to, że tylko przez krótki czas (tak długo, jak trzeba oglądać film, zadzwonić do przyjaciela lub pójść do pracy), nie skupisz się na swoich mroczniejszych myślach. Gdy będziesz łączyć te krótsze okresy rozproszenia, wystarczająco dużo czasu upłynie, abyś poczuł się lepiej.

11

Przypomnij sobie przeszłe doświadczenia

Czy przechodziłeś przez inne epizody depresji? Zastanów się, jakie kroki podjąłeś, które ci pomogły i powtórz je. Co najważniejsze, przypomnij sobie, że bolesne uczucia ostatecznie minęły.

12

Terapia elektrowstrząsowa i przezczaszkowa stymulacja magnetyczna

Jeśli jesteś w bezpośrednim niebezpieczeństwie zranienia się, nie zareagowałeś dobrze na antydepresanty lub istnieją medyczne powody, dla których antydepresanty nie są dobrym pomysłem dla ciebie, twój doktor może zdecydować się przepisać elektrowstrząsową terapię (ECT). ECT, która polega na zastosowaniu elektrycznego impulsu na skórze głowy w celu wywołania drgawek, działa szybko i przynosi ulgę u około 80 procent pacjentów. Chociaż procedura może mieć niepożądane skutki uboczne, takie jak utrata pamięci, może być dobrym rozwiązaniem dla Ciebie, jeśli chcesz szybko poczuć się lepiej.

Przezczaszkowa stymulacja magnetyczna polega na stymulacji określonego obszaru mózgu impulsami magnetycznymi, ale jest mniej inwazyjna niż ECT i ma mniej skutków ubocznych. Podobnie jak ECT, jest skierowany do osób, które nie zareagowały dobrze na antydepresanty.

W badaniu porównującym aktywne leczenie z urządzeniem terapeutycznym Neurostar TMS z leczeniem pozorowanym, stwierdzono, że osoby otrzymujące TMS znacznie poprawiły objawy depresji. W innym badaniu, w którym wszyscy pacjenci otrzymywali leczenie TMS, około połowa pacjentów osiągnęła znaczną poprawę w swoich objawach po sześciu tygodniach leczenia, podczas gdy jedna trzecia uzyskała całkowitą ulgę.

Chociaż jedna trzecia może wydawać się niską liczbą, należy pamiętać, że pacjenci rekrutowani do tych badań to osoby, które zostały uznane za osoby niereagujące na leczenie przeciwdepresyjne. Powinno to reprezentować odsetek pacjentów powyżej i powyżej tych, którzy już zareagowali na leki przeciwdepresyjne, które mogą, jeśli nie poddają się przedwcześnie, osiągnąć całkowitą remisję objawów.

13

Stymulacja nerwu błędnego

Stymulacja nerwu błędnego (VNS), określana niekiedy jako "stymulator mózgu", jest procedurą bardziej inwazyjną niż ECT lub TMS - generator impulsów musi być chirurgicznie implantowany pod skórą klatki piersiowej.

Według jednego z badań 1 na 3 osoby, które otrzymały terapię przez co najmniej rok, doświadczyły znaczącej poprawy w swojej depresji. Wszyscy uczestnicy badania zostali uznani za odpornych na inne metody leczenia.